Eerste gamedrive en Dune 45

Niet zo vroeg op. De koffers hoefden pas om half 9 in de bus. Het ontbijt was ook eenvoudig maar genoeg. We zagen de nesten van het wevertje en die zat er ook bij. De foto lukte geloof ik wel. Er was een leuke hond die de tafeltjes even langsging. Een ridgeback. Hij gaf ook een pootje toen ik het vroeg. Tja, he zou het met ons eigen hondje zijn? Ook de Hoornse familie heeft een hond die ze achter moesten laten terwijl hij net geopereerd is. We gingen na het ontbijt het dorp Helmeringhausen nog even verkennen. 4 huizen en een winkeltje. Om 9 uur weg. Het zou niet zo'n lange rit worden. Om half elf in the middle of nowwhere een roadhouse waar we koffie kregen. We bleven er best lang. Midden in de woestijn. De man die dit roadhouse runt woont hier al 45 jaar en is nu 75. Wat een bestaan he. Weer verder. Onderweg, alsof we een bus Japanners of Chinezen zijn, enkele fotomomenten. Hup de bus uit, foto's maken en hup de bus weer in. Een enkeling nam de gelegenheid te baat om er een kleine sanitaire stop van te maken. We zagen een boom waar de verzamelvogel in thuis hoort. Een enorm groot nest met verschillende fopingangen en een echte. Dat is om slangen om de tuin te leiden. Die komen dan zo'n ingang in en horen de vogeltjes maar ze kunnen er niet bijkomen omdat het geen echte ingang is. Hm, wel slim. Totdat die slang natuurlijk een keertje goed gokt. Dan ben je als verzamelvogel alsnog je jonkies kwijt. Maar wat die vogel nou verzamelt dat weet ik niet, hij was ook niet thuis. Over de dirtroad verder. Het hopste en bonsde vaak wel maar dat was wel leuk. Een paar dagen geleden waren de zandwegen beter, zeg maar, hoofdzandwegen. Daar was de schraper dan over geweest. Iemand die elke dag de wegen netjes aanharkt zoals op een tennisbaan. Wel met een machine natuurlijk. We kwamen door/over een bergpas. Mooie vergezichten. Fotomomenten dus met hetzelfde ritueel. Bergen met een door winderosie afgeplatte top net zoals de tafelberg. Geen dieren gezien op deze rit, behalve een white breast Eagle. Om een uur waren we bij onze volgende lodge. Nou die zag er wel even piekfijn uit. Erg mooi gelegen. Mooie kamer. De koffers werden gebracht. We konden meteen onze lunch alvast bestellen. Tosti ham/ei/tomaat deden we. De hitte viel wel mee. Zo;n 30 gr. We kunnen hier ook laten wassen. We blijven nl twee nachten hier. Ik vroeg bij de receptie: waar moet die was dan in? Zak of zo meenemen? Nee, bleek dat we een waszak in de kamer hebben. Dus onze gebruikte onderbroeken en sokken gebracht. Hopen dat we de juiste kleren weer terugkrijgen morgen. Stel je voor. De middag konden we naar eigen inzicht besteden. We hebben eerst een wandeling gemaakt. Niet te ver want steeds stonden er bordjes dat je die trail niet zonder gids mocht lopen. Tja en dan wordt je vanzelf een beetje voorzichtiger. Bij het zwembad was het aardig druk dus wij gingen op een bankje voor ons "huisje' zitten lezen. Om half vijf was het tijd voor onze allereerste gamedrive. Dat betekent dus dat je met een open bus wild gaat spotten. Spannend hoor. En of we wild hebben gezien. Nee, nog niet de big five, zover ging het niet. Maar al gauw zagen we springbokken en oryxen (spiesbokken). Vaak heel ver weg maar ik kan tegenwoordig aardig met de camera omgaan dus het lukt best met inzoomen. Toen dachten we dat we een buffel zagen maar die zitten helemaal niet in dit gedeelte. Nee het was een gnoe, en meerdere zelfs. Toen, en dat was echt schattig, een jonge giraffe. Bleef net zo netjes staan. Zo van: wie zijn die dieren in die kooi op wielen? Toen nog een struisvogel en een groepje wrattenzwijnen. Die liepen zo hard dat het echt niet lukte om ze op de foto te krijgen. Daarna nog een hele groep springbokken die hun naam eer aan deden; ze sprongen dat het een lieve lust was. Tenslotte soort woestijnratten. Twee Hartman zebra's en twee neushoorns. Nou moet ik wel zeggen dat die neushoorns bij een soort onderkomen voor zieke dieren behoorden. Niettemin, wel echte wilde dieren. Op een gegeven moment dronk Peter een beetje water uit een flesje. Maar het dopje viel. Stop stop riep Peter. Oei, iemand overboord? Een camera, een petje? Nee, het dopje van mijn flesje. Goed, achteruit en dopje gepakt. Dat kon allemaal. Deze safari was al echt een belevenis en dat is nog maar een voorproefje op wat nog moet komen. Hopen we tenminste. De zon ging bijna onder en bij deze safari hoorde ook een zonsondergang met drankje. We stopten en op een heuvel aanschouwden we het wonder van een zonsondergang in de woestijn. Ging bijna niet door want het waseen beetje bewolkt. Maar juist omdat er wolken waren werd het nog mooier. Bier en cider erbij en het sprookje was compleet. Voor ons dan. Er was ook een Duits echtpaar dat kennelijk een privé safari had. Samen in een safari jeep met gids. Maar wij reden er ook steeds met 20 man. En ook op de berg waren ze niet alleen want wij kwamen er weer aan. Zielig he, heb je daar nou zoveel geld aan uitgegeven. Nou ja, kan gebeuren. De rit duurde 3 uur. Half acht aan het diner. Buffet dus dat is makkelijk. Kudu en springbokvlees gegeten. We zaten met de Achterhoekers en de Tukkers. Onder het eten kwamen alle bedienden en voerden een traditionele zang en dans uit. Erg leuk. Bij het laatste lied zongen ze steeds: amahoela en ze droegen een fles drank. Zal wel over dronkenschap zijn gegaan. Niet te laat naar bed want morgen om 5 uur op. We gaan naar Sesriem, Dune 45 en sossus vlei. Ben benieuwd.
16 oktober
Om 5 uur werd er op de deur gebonsd. Maar we waren al wakker. We hoorden het vannacht erg waaien, zeg maar gerust stormen. Al om half zes aan het ontbijt en om half 7 vertrekken. Twee jongens waren 1 minuut te Laat en moesten een liedje zingen. Jaja, discipline koet er zijn. Een regel mamma mia werd het. Hilariteit dus. (Tenminste als jijzelf degene niet bent die moet zingen maar de jongens kunnen het wel hebben) Later werd de muziek van queen en abba ook opgezet dus het werd nog gezellig in de bus. Ons ging vandaag naar Dune 45 en dan met 4wd jeeps naar de sossus vlei, de dode vallei met canyon. Daar zouden we dan heen lopen, zo'n 4 km. Mooi, een beetje activiteit. Want dar is er tot nu toe niet zoveel. We gaan overal met de bus heen. Gerieflijk, als je het gehobbel wegdenkt. Maar we eten lekker en beetje teveel uiteraard en dan moet je eigenlijk wat meer bewegen. Onderweg naar dune 45 stormde het dus je kunt spreken van een nieuwe operation desert storm
We zagen zandwervelwinden en moesten soms door een mist van zand. De weg naar het park toe was hobbelig. De schraper was hier niet geweest. In het park zelf was de weg keurig geasfalteerd. Kwestie van prioriteiten. Maar dat niet alleen, er is over het algemeen in de woestijn een tekort aan water maar soms ineens teveel en dan kan de weg overspoeld raken. Vandaar het asfalt. Toen kwam Andries mët een verdrietige mededeling: ongelukkig kan ons niet verdergen maar de jongens kunnen het wel hebben) Later werd de muziek van queen en abba ook opgezet dus het werd nog gezellig in de bus. Ons ging vandaag naar Dune 45 en1 naar de vlei, weeg de storm. De wandeling is niet verantwoord en we zouden niets zien. Dus alleen Dune 45. Jammer maar veiligheid gaat voor. Onderweg naar dune 45 zagen we al veel meer duinen. Allemaal met mooie vormen en bijzondere kleurschakeringen. In de reisbeschrijving stond eigenlijk dat we er met zonsopgang zouden zijn maar de zon was al lang op. Het park gaat pas na zonsopgang open dus dat kan niet eens. Maakt niet uit, nu was het ook niet druk. Onderweg nog gestopt op zoek naar dierensporen in het woestijnzand. Helaas geen slangen maar wel gekkosporen. En zo kwamen we er aan, bij het beroemde duin. Je ziet hem ook als je window s 10 ofzo opstart. De wind had vrijd spel zoals het al miljoenen jaren gehad had. Maar, zoals Peter zei, hij is nu wel af hoor, het hoeft nu niet zo hard te waaien. Toch was dat ook een aparte belevenis. We mochten erop klimmen. Dat viel niet mee. Je zakte een eind weg in het zand en dan die storm. Ik viel weleen paar keer op mijn gat maar het zand was zacht. En rood natuurlijk vanwege het ijzer. Alleen de twee jongens haalden het tot de top. Wij kwamen tot tweederde, niet slecht voor de ouwetjes. Sommigen waagden zich er helemaal niet aan. Toen we weer beneden waren zaten we natuurlijk onder het zand. Meteen een scrubbehandeling voor je huid. Eer moest even geplast worden. Er was wel een wc maar zo vies dat de twee aanwezige bomen beter dienst konden doen. Een voor de mannen en een voor de vrouwen. Goed dat ik mijn bovenbeenspieren de afgelopen maanden getraind had; ik kon nu redelijk gehurkt zitten. Alle urine verwaaide meteen maar een paar vogels kwamen toch op 'het water' af. Een buitenkansje. We reden nog verder met de bus en het landschap was prachtig. Hoe de dune aan zijn naam komt weet niemand. Niet het aantal kilometers en het is ook niet de 45 ste duin maar 52. Misschien gegeven door iemand die niet kon tellen. Of een bosjesman met humor. Hoe oud het landschap is en hoe het gevormd is weet ik ook niet. Aan Andries vragen of zoeken. We gingen de lange weg weer terug naar de lodge. Dan de middag maar bij het zwembad doorbrengen; ook geen straf. Eerst hadden we nog een vergadering. Andries had contact met Fox gehad en we zouden allemaal 100 namibische dollar reductie krijgen op onze volgende gamedrive en gratis koffie met gebak morgen. Eerst ging iedereen akkoord maar er zijn natuurlijk altijd (2) mensen die het toch wel weinig vinden. Daar werd nog een poosje over gediscussieerd maar uiteindelijk konden we aan de lunch en daarna naar het zwembad. Het water was eerst koud. Net weer gevuld met koud water. Het water komt uit een ondergrondse bron vandaar dat ze hier niet zuinig hoeven te doen. De douche heeft ook een krachtige straal. Maar…. Er kwam een donkere lucht en het ging rommelen. Nou moe, in de woestijn. Alweer? En zo warm was het ook niet. Nou ja, wel bijna 30. We namen een glaasje witte wijn. Konden wel buiten zitten. Lekker lezen en puzzelen. Voor het diner onze was gehaald. Alles netjes gewassen en gestreken. Maar er zat een vreemde broek bij. Iemand uit de groep was zijn broek kwijt dus een match. Met het eten
Zaten we aan tafel met Andries en Nolan. Interessant gesprek n.a.v mijn vraag over de ouderdom van het duin en de andere bergen hier. We aten nu zebravlees. Ook erg lekker maar ik denk niet dat ik het vlees van al die dieren die ik nu gegeten heb zou herkennen. Maar lekker was het wel. Weer vroeg naar bed want morgen om half zes op. Lange reisdag morgen.