Zandvliegjes

Maandag 23 maart, Lake Mouraki, 18 gr

Beetje koud maar mooi weer. Uitgecheckt en naar ons volgende adres. Dit was het achttiende bed waar we tot nu toe in geslapen hebben. Dat gaat nog steeds goed. We hadden nog naar Puzzling World kunnen gaan in Wanaka. Vast ook erg mooi maar we konden niet vanwege het weer. Veel te mooi en die puzzels vonden we meer iets voor slecht weer. Je kunt niet alles hebben nietwaar? Het was een prachtige weg door de bergen heen. Soms zagen we een eenzame fietser. Vreemd eigenlijk dat fietsers kennelijk bij voor keur alleen op pad gaan. Je ziet maar weinig lange afstandfietsers met 2 of meer, Onderweg kwamen we langs Thundrecreek Falls. Een 30 meter hoge waterval waarvan het water direct in de rivier neerstortte. Toevallig stopte er ook net een bus dus op een plek waar haast nooit iemand komt was het ineens een drukte van belang. Toen wij later koffie wilden gaan drinken bij een eenzaam cafe langs de weg stopte ook net diezelfde bus. Wij gauw – een- tafeltje- in- de- zon geclaimd om die anderen voor te zijn maar het was loos alarm. De bus lastte alleen een plaspauze in, ze gingen geen koffie drinken en gelijk hadden ze, de koffie was niet lekker. Verderop lag Haast Beach. Daar wilden we ons brood opgeten. Maar we konden haast geen beach ontdekken. Uiteindlijk een heel klein paadje leidde naar het strand. Ons goed ingesmeerd met anti insectenspul. De vliegjes bleven wel redelijk weg maar een hommel vond ons zeer aantrekkelijk.Daar toch een poos op het strand gelegen, we hadden immers geen haast. Een paar meeuwen kwamen er ook nog bij en aten ons brood verder op. Om half drie kwamen we bij de Moeraki Wilderness Lodge aan. Vlakbij de weg maar heel mooi gelegen middenin de bush. Geen dorp ofzo in de buurt. Vandaar dat we hier ook dinner hebben want er is binnen 3 uur nergens iets. We konden meteen een prachtige wandeling gaan maken door het miljoenenjaar oude bush naar het strand. Een prachtige wandeling en de vogels zongen uitbundig. Tui, Bellbird, Tomtit, Fantail enz. Alleen de Kea hoorden/zagen we niet. We bleven een poos luisteren. Dat is nog eens rustgevend….Hele bijzondere bomen groeien in deze bush. Het zijn 40 meterhoge Kahikatea bomen, nog uit de tijd van de dinosaurussen en van de tijd dat Gondwana nog een geheel was. Oud dus. Onderweg kwamen we nog iemand tegen die zei dat er zoveel vliegjes zaten op het strand. Ja, zeiden wij nog, dat weten we, we zijn goed ingesmeerd. Wisten wij veel. Toen we op het strand waren werden we zo’n beetje opgegeten door een legioen uitgehongerde zandvliegjes. Bah. Laten ze ergens anders hun maaltijd vandaan halen. Ik bleef er toch nog even want ik wilde even met mijn voeten in de Tasmanzee en dan fotograferen dat mijn voeten door de golven overstroomd zouden worden. Leuk plaatje. Alleen werkten de golven niet precies mee. Er kwam een golf die tot over mijn knieeen kwam. Natte broek dus en niet eens mooi op de foto. Toen ben ik maar snel achter Peter aan de bush ingevlucht, weg van die bloeddorstige vliegjes. Er hadden ook nog penguis op het strand kunnen zijn maar het was de verkeerde maand. Vluchten zeker ook voor de vliegjes.Terug in de Lodge brachten we onze tijd tot het diner gezellig krabbend op het terras in de zon door. Er waren nog 6 andere gasten. Hier waren wel kes’s en ze zijn erg ondeugend. Ze zijn beschermd en dat weten ze kennelijk. Ze rukken de ruitenwissers van de auto’s af en ze stelen van alles. We kregen een welkomstpraatje en gezamenlijk aan het diner. We werden uitgenodigd om aan verschillende activiteiten mee te doen. Vanaf 21.15 een sterren en gloeiwormen (daar zijn ze weer) tour en morgenochtend kunnen we meedoen aan kajakken. Ik ga daar aan meedoen maar Peter weet het nog niet. De tour olv een gids was heel interessant. Het was stikdonker en daar liepen we met z’n achten. Op een weg. Een weg? We liepen op de highway. Maar om deze tijd komt er geen kip meer langs. Raar idee. De gids zei: Op highway 1 komt er nu na 6 seconden weer een auto langs en op highway 6 pas over 6 uur! We zagen de melkweg heel duidelijk en een zwart gat.En het zuiderkruis. Dit sterrenbeeld zit ook in de vlaggen van Nieuw Zeeland, Autralie en bv Samoa. En we zagen nog wat nevels, oa de andreasnevel. Nou kan het in Wieringerwerf erg donker zijn en de melkweg zien we ook wel maar zoals hier toch niet. En gloeiwormen gewoon in de struiken langs de weg. Erg leuk.