St Patricks day
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Oetske
17 Maart 2009 | Nieuw Zeeland, Dunedin
Eerst wat mistig vanmorgen maar we hadden goede moed. Gisteren lostte het ook snel op. En dat deed het ook. Alleen hadden wij dan op een plek moeten blijven. Want toen we verder reden waren we de zon steeds een stap voor. Als we ergens pauzeerden kwam de zon door en onderweg was t tie weer weg. Wel een mooie rit/ Onderweg kwamen we oude Maori rotstekeningen tegen maar het was niet erg duidelijk te zien. Het kalksteen is niet hard genoeg om iets lang te behouden. Ook maakten we een omweg (je) om grillige kalksteenformaties te zien. We moesten ons eerst door een kudde schapen heenworstelen. De schaapshond hielp een pootje. In het plaatsje Oamaru hebben we lekkere koffie gedronken met pie. Echt een leuk stadje met bijzondere witte kalksteengebouwen. We kwamen ook nog langs verschillende historic bridges. Maar dat zijn gewoon bruggen die oud en gammel zijn en aan vernieuwing toe zijn. (historische dingen…allemaal oude troep, zou Ingrid zeggen, en in dit geval zou ze inderdaad gelijk hebben). Onderweg zouden we ook een pinguinkolonie van de geeloogpinguin, de zeldzaamste pinguin die er bestaat, kunnen bezoeken. Dat deden we natuurlijk. Maar we waren op de verkeerde tijd in het jaar en de verkeerde tijd op de dag dus weinig kans. In dit jaargetijde veranderen ze van vacht en dan blijven ze in de bosjes zitten en pas ’s avonds gaan ze naar het water. Dus het enige wat we in eerste instantie zagen was een dode zeehond (die uiteindelijk gelukkig toch niet dood bleek te zijn maar die lag te slapen). En ineens zagen we in het struikgewas toch een klein geel koppie zitten. Een geeloog pinguin die zich helemaal opgerold had. En even later nog een onder een ander struikje. Dus toch nog wat gezien. Niet dat ze over het strand dartelden..maar toch. Toen een eind op weg kwamen we langs de Moeraki Boulders. Heel bekend dus je moet ze gezien hebben. Eerst dachten we: ja je kunt overal wel een bezienswaardigheid van maken, zoveel soeps is het niet. Maar toen we ze dichterbij bekeken is het toch wel een bijzonder fenomeen. Enorme ronde keien op het strand. Zoiets als de hunebedden maar dan meegevoerd en rondgemaakt door de zee. Deze zijn 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan toen kalkzouten zich ophoopten rondom een harde kern. (dat is nog eens oude troep) . Toch wel heel bijzonder en een raar gezicht, die grote, ronde knikkers. Ook op het schiereiland Otago bij Dunedin waren nog pinguins te bewonderen. We namen de Highcliffroad, een weg die over een berg ging. Als we geweten hadden dat dat weggetje zo hoog, zo smal en zo bochtig was, hadden we hem misschien niet genomen. Maar het was wel mooi. Het einddoel viel wel tegen. De kolonie was niet een echte kolonie met vrije vogels maar je kon weer meegaan op een guided toer van anderhalf uur door een reservaat.Een nagebouwde ecosfeer dus. Tuurlijk, hartstikke goed dat ze zo de soort in stand willen houden maar wij hadden daar nu eigenlijk geen zin meer in dus gingen we weer terug. We hadden immers al pinguins gezien vandaag. Dus naar Dunedin (oude naam voor Edinburg, dus het verraadt al dat het van oudsher een Schots gebied is) Het hotel gauw gevonden. Vlak buiten het centrum. We zagen heel veel mensen met groene kleren of hoeden enz lopen en vrolijk zijn / doen. Wat was het geval? Vandaag is het Saint Patricksday (beschermheilige van Ierland) en dat wordt hier groots gevierd. Het leek wel koninginnedag maar dan met groen ipv oranje. Overal Ierse muziek en vooral gezelligheid. Wij aten ook in de stad.We werden verwelkomd met een amicaal “happy paddy’s day” Natuurlijk was er nu veel bedrijvigheid maar verder lijkt Dunedin ons ook heel leuk. Mooie gebouwen ook. Dat komt natuurlijk dat de gebouwen erg Engels (of Iers of Schots) aandoen. Onze bestelling ging in eerste instantie weer niet goed. We spreken toch geen russisch? We bestelden soep en pasta en dat kregen we ook, alleen van elk maar een. Dat gaat wel vaker mis als we twee dezelfde gerechten bestellen. De soep leek trouwens meer de bolognesa pastasaus die ik zelf maak dus we hadden het ook bij de pasta kunnen gooien. Maar ja, dat doe je niet he.
-
22 Maart 2009 - 00:54
Ingrid:
Hallo luitjes, bedankt dat we alles met jullie mee kunnen beleven, wat een geschrijf allemaal en dat ik toch nog in je gedachten blijf wat die oude troep betreft. Nu is dat voor mij alemaal nieuw, dus dat valt weer mee. Ik zie uit naar jullie volgende verhaal en dat zal niet lang duren, zo ik t nu al zie. Groetjes, Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley