Birdwatching en fjorden in Oost IJsland
Door: Oetske
Blijf op de hoogte en volg Oetske
25 Juni 2022 | IJsland, Þórshöfn
Donderdag 23 juni, ytra-lonfarm, 5 gr
Vanmorgen een goed ontbijt. Iets simpeler maar alles was er. Om 9 uur met de landrover me. Ik had ook maar een extra thermoshirtje aan gedaan. Sverre stond er al. Ook 2 fransen: Valerie en Rafael. De anderen gingen achterin zitten dus ik voorin. We mochten alles vragen. Eerst vroeg ik: waarom zijn de schapen half geschoren? Kont nog behaard. Nou ja, omdat het anders te koud is. We gingen zo de hobbelweg af. Al het land, en ook de zee en ander water is in een straal van 45 km van deze lodge en sçhapenfarm. We zagen op het strand allemaal aangespoelde boomstammen. Die gebruikt hij voor het maken van afrasteringen en ook voor verwarming. Die boomstammen komen uit Siberie. Daar wordt gekapt, stammen komen in de rivier, vriezenvast in het ijs, breken onderweg uit het ijs en worden door de noordelijke ijszee meegevoerd en afgeleverd bij Sverre. Dank je wel Poetin. Er lag een wrak van een schip. Lang gelden op de klippen gelopen. Maar de 24 bemanningsleden hadden het overleefd. We zagen wat boerderijen die al lang niet meer in gebruik waren en waren vervallen. Eerst de Engelsen in de oorlog en later de Amerikanen hadden hier een basis. Zij hadden ook mijnen in zee gelegd zodat de vijand niet aan land kon komen. Dus na de oorlog vonden de boeren dat te gevaarlijk en gingen weg. Er is nu nog wel een soort radar van de Amerikanen. Wij weer verder. Tot de vogelkliffen. We kregen allemaal een verrekijker en werden naar de rand gebracht. Koud dat het was….. Ik had geen handschoenen, de anderen wel. Nou ja, het wende. We zagen honderden vogels. Jan van Genten, zeekoeten, alken, drieteenmeeuwen en (jaja) papegaaiduikers. Zo schattig. We konden ze goed zien. Wel heel voorzichtig bij de rand. Soms eng want het waaide stevig, hoewel Sverre zei dat het tamelijk rustig was. Nou, ik kon niet stil blijven staan hoor. Foto’s maken is dan ook lastig. Wel gelukt. Vooral van de papegaaiduiker. Wij liepen langs de afgrond en Sverre reedmet de auto naar het eindpunt waar hij ons weer kon oppikken. Een fantastisch avontuur. En weer terug. Door water en kuilen. Nou leuk hoor. Maar als je hier woont natuurlijk normaal. Toen we terug waren eerst maar even rustig aan gedaan. We waren 3 uur weggeweest. Een noodlesmaaltijd gegeten. Wat gelezen. Vanmiddag toch maar weer even erop uit. Eerst het terrein bekeken. Het schaapsonderkomen voor de winter. Ze worden in september en maart geschoren. Het pad afgelopen. We wilden tot de weg maar vo den de wind toch te koud. 4 gr. Op de terugweg dachten alle schapen dat wij ze naar de stal dreven. Uit alle hoeken en gaten kwamen ze aanrennen. De weiland waren helemaal leeg. Kuddedieren. Ze liepen voor ons uit op het pad. Zo”n 75 stuks. Helemaal niet moeilijk om schaapherder te zijn. We waren al bang dat ze naar de stal gingen maar dat gebeurde tochniet. Wel kwamen de twee schaapshonden erbij. Die dachten natuurlijk dat wij hun werk overnamen. Wij knuffelden de honden even. Een .liep helemaal mee naar ons onderkomen. Ik zei: stay en hij gingmeteen zitten. Om 7 uur diner. Het meisje (hun jongste dochter die perfect Nederlands spreekt)) had forel voor ons. Erg lekker. Ze hebben ook maar twee dingen op t menu: lam en forel en rabarber, alles van eigen land/ water. Nu als toetje: rabarbercrumble. Nounou. Vanavond de route voor morgen bekeken, een spelletje gedaan en gelezen.
Vrijdag 24 juni, tussen 2 en 9 graden
Eerst het goede nieuws: we hebben vandaag de zon veelvuldig gezien. Nu het slechte……dat is er niet dus dat is ook goed nieuws. Vanmorgen meteen alles ingepakt. 8 uur ontbijt. Uitgecheckt en goed 9 uur weg. Eerst 12 km gravel terug naar Tórshavn. Hehe, van daaraf eindelijk weer gewoon asfalt. Het werd een prachtige rit. Maar asfalt was het grotendeels niet. Bij een plaatsje wat boodschappen gedaan en we mochten er ook even naar de wc. Tja, je hebt hier nou eenmaal geen bos. En de bomen die er zijn, daar kun je overheen kijken. Zelfs de populieren. Het lijkt wel bonsai. Elke keer als aangegeven werd dat er iets te zien was, stopten we. Zo zagen we watervallen, kloven en fjorden. Echt prachtig. Ook weer een tunnel door maar deze was tolvrij. Weinig tot geen verkeer. In de auto brood met jam en soort spread gegeten. We kwamen bij een sp.itsing. Nemen we de 917 langs de kust en over een pas of de gewonere 85? We besloten de 917. Volgens het boekje niet geschikt voor caravans vanwege de haarspeldbochten maar verder ok.Nou mooi. Maar aan het begin van de weg stond een bord: niet altijd begaanbaar. Bel 1777. Dat deden wedus. Ging soepel. Ja, zei die man: het kan. Een geruststelling. Wij op pad. Een prachtige weg. Wel een gravelweg. We zagen wel dat er boven een wolk hing dus het zou wel mistig worden. Maar..dat was niet alles. Zozo, er ligt nog sneeuw zagen we. Maar toen we verder boven kwamen (660 m) lag er ook een aardig pak sneeuw op de weg. 2 gr. Ik moest in het spoor van andere auto”s rijden. En mist en haarspeldbochten . Nou. “Vond je het toch wel eng?” vroeg Peter toen we gelukkig heelhuids erdoor waren. Ja, best wel. Maar…aan deze kant van de berg scheen de zon en de temperatuur liep op tot wel 8 gr. Langs fjorden. Ook soms er weer uit. Echt mooi. Om 4 uur in Breiddelsvik. Leuk hotel. Veelkleurig zebrapad voor de deur en een dito receptionist achter de balie. Mooie kamer.We hadden gerekend op een waterkoker om onze spaghetti mee klaar te maken, maar die was er niet. Wel een ruimte waar je gratis koffie of thee kon pakken. Dus daar de spaghetti onder gehouďen, heet water erop en klaar. Vanavondnog een wandeling in de buurt en in de sauna (het is immers vrijdag) van het hotel geweest. We waren (gelukkig) de enigen. We blijven hier maar een nacht.Morgen weer een lange rit dus vroeg naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley