The Ghan
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Oetske
29 April 2009 | Australië, Darwin
Donderdag/vrijdag 23 en 24 april Darwin, 32 en 35 gr
Eerst maar eens een beetje uitgeslapen, voor zover dat mogelijk is. Daarna de enorme rotzooi die we in de hotelkamer hadden gemaakt weggewerkt. Alle was netjes weer in de koffers en alles wat we tijdens de trip in een koffer hadden weer over 2 verdelen. Om 10 uur moesten we natuu`rlijk uitchecken maar om 6 uur pas met de trein mee. Gelukkig konden we ook nu weer onze spullen opslaan tot we door de shuttlebus gehaald worden. Dat is om 10 over 4. Dus hadden we nog een hele poos om in Alice Springs door te brengen. Nu hadden we alles al zo’n beetje bekeken hier dus gingen we nog maaar even wat winkels af. We moesten nog een souvenirtje hebben. En om dat.we helemaal niets in huis hadden, moesten we ook nog ontbijten. Onderweg hoorden we dat er ergens op een raam getikt werd. We keken op in de lachende gezichten van Blake en Tom. Die zaten ook aaan het ontbijt. Maar wij namen meteen maar een brunch het was immers al half 12. Het was wel heet vandaag maar dat weerhield ons er niet van om de klim naar Anzac Hill te wagen. Onderweg hadden we mooi het zicht op een school met kindertjes in uniform. Ze speelden op het schoolplein. Boven aangekomen zagen we een hoogwerker aan het werk. Overmorgen is het Anzac Day en daarom moesten de vlaggen vernieuwd worden. Maar kennelijk haperde er iets aan de vlag van het Northern Territory. Hij ging niet naar beneden. De mannen zwoegden de koordjes van de vlag maar uiteindelijk werd toch een gloednieuwe vlag gehesen. In andere landen doen ze dat onder de tonen van het volkslied maar hier even tussendoor door gemeentewerkers. Maar goed, ze zijn klaar voor Anzac Day in Alice. We keken nog naar de Aborigin families die overal in het gras zitten. En we verbaasden ons weer over de dunne beentjes die de vruwen hebben. En over het algemeen moeten die benen een kolossaal lichaam verder torsen. Dat lukt kennelij alleen door de wat waggelende gang. Nou ja, ze komen vooruit, alleen niet zo snel. We waren mooi op tijd weer bij het hotel terug om onze spullen te pakken. We kregen nog ijswater mee van de bar: voor onderweg. Toen we door de taxi bij het station afgezet werden zagen we heel veel mensen die we in Alice ook al gezien hadden. Ze moesten allemaal natuurlijk de tijd tussen het uitchecken en de treinreis volmaken. De bagage werd ingecheckt net zoals bij een vliegreis alleen niet zo professioneel. Wij hoorden bij de Red Kangaroo, de gwone klasse. Ik sprak nog een mevrouw. Zij kwam uit Ierland en was al 5 keer bij familie in Darwin geweest maar uu voor het eerst met de Ghan. Wel duur maar: a dream comes trus” zei ze. Ons treinstel was het laatste. En we zaten helemaal voorin; dichtbij de wc. Dat kan voordeel opleveren maar bv ’s nachts ook nadeel natuurlijk. Want iedereen komt dan langs. Maar daar hadden we oordopjes voor. We hadden wel meer beenruimte dan de andere passagiers dus we konden ozne tassen enzo ruimschoots kwijt.en nog eens gaan verzitten. Dat was wel nodig want al gauw bleek dat de stoelzittingen niet al te lang waren. Op kleine mensen berekend waarschijnlijk. Al gauw viel ook het voordeel van de wc weg. Vlak voor we weggingen werden de toiletten getest en nu bleek de dameswc niet in orde. Dus werd er een bordje: out of order op geplakt. Men moest maar naar de herenwc of een treinstel verderop. Hm, niet zoveel service dus. In het kort werden wat dingen uitgeduid. Het rrestaurnt was naast ons rijtuig. We konden daar gaan eten maar er waren wel kledingrestricties. Nette kleding dus. Nou ja, wij hadden-net zoals de meeste mensen- korte broek en shirtje aan. Was dat niet voldoende dan? We gingen het proberen. Toch maar even een beter shirtje aangetrokken. Het zou wel een echt restaurant zijn met bediening, dachten we. Meteen toen we binnenkwamenwerden we al uit die romantische droom geholpen. We vroegen een Full Kangaroo Menu met roast en groenten enzo. Ok. We kregen een plastic bakje en daar werd alles ingekwakt. Een flesje chardonnay met plastic glazen erbij en voila, dat was ons diner in de beroemde Ghan. Een vliegtuigmenu wordt nog beter geserveerd. Het was inmiddels donker dus er was buiten ook niets meer te zien. Er hingen wel beeldschermen. Misschien zou er een film vertoond worden? Welnee, om 10 voor 10 ging het licht uit en je moest maar zien hoe je sliep. Wij hadden de kussens van os tentenkamp ngo mee. Dat scheelde wel wat. Maar erg lekker was het niet. Het werd ’s nachts ook kouder maar er waren geen dekens oid voorradig. Bij het ochtendgloren waren we weer wakker. Om door de vuile ramen het licht te zien worden. We aten weer een Full ontbijt met bacon, egg en witte bonen, op dezelfde manier geserveerd. We waren er inmiddels aan gewend. Toen kregen we nog een verrassing: we hadden ons al afgevraagd waarom de trein er zo lang over moest doen en toen kwam het antwoord. We maakten in Katherine een stop van drie uur. We konden met de bus naar het centrum. O, niemand wist het. Maar goed wel leuk, wij dus met de bus mee. In Katherine zelf is niet zo heel veel te beleven. Natuurlij wel de Gorge maar daar hopen we over een paar weken nog te komen. We hebben er koffie gedronken en een Art Gallery bezocht en wat gewandeld. Daarna met de bus naar een historische homestead. Dat zag wer wel heel leuk uit; het lag er zeer idyllisch. Voorals de bomen daar waren bijzonder met hele brede uitwaaierende stammen. Er was een krokodilenrivier. We spraken de dundee die erbij hoorde. Hij vertelde ons het e.e.a. bvAls de krokodil rechtop op zijn staart gaan staan moet je maken dat je wegkomt want dan wil hij zijn prooi pakken. De mevrouw uit Ierland was er ook. Zij was wel teleurgesteld in de Ghanreis. Nu ja, wij ook wel eigenlijk. Misschien hebben we net een verkeerde dag getroffen of was het een oude trein? Of misschien de verkeerde klasse. Was de Goldklasse wel goed? We weten het niet. Maar we kwamen wel om 6 uur ’s avonds (dus 24 uur na het instappen) in Darwin aan en dat was ook het uitgangspunt. Met de taxi naar het hotel. Lekker gedoucht. We hadden geen eten en ons hotel stond middenin de gezellige binnenstad van Darwin dus…daar uit eten geweest, gewoon om de hoek. Uiteraard zat iedereen buiten. Pas laat weer naar het hotel terug.
Eerst maar eens een beetje uitgeslapen, voor zover dat mogelijk is. Daarna de enorme rotzooi die we in de hotelkamer hadden gemaakt weggewerkt. Alle was netjes weer in de koffers en alles wat we tijdens de trip in een koffer hadden weer over 2 verdelen. Om 10 uur moesten we natuu`rlijk uitchecken maar om 6 uur pas met de trein mee. Gelukkig konden we ook nu weer onze spullen opslaan tot we door de shuttlebus gehaald worden. Dat is om 10 over 4. Dus hadden we nog een hele poos om in Alice Springs door te brengen. Nu hadden we alles al zo’n beetje bekeken hier dus gingen we nog maaar even wat winkels af. We moesten nog een souvenirtje hebben. En om dat.we helemaal niets in huis hadden, moesten we ook nog ontbijten. Onderweg hoorden we dat er ergens op een raam getikt werd. We keken op in de lachende gezichten van Blake en Tom. Die zaten ook aaan het ontbijt. Maar wij namen meteen maar een brunch het was immers al half 12. Het was wel heet vandaag maar dat weerhield ons er niet van om de klim naar Anzac Hill te wagen. Onderweg hadden we mooi het zicht op een school met kindertjes in uniform. Ze speelden op het schoolplein. Boven aangekomen zagen we een hoogwerker aan het werk. Overmorgen is het Anzac Day en daarom moesten de vlaggen vernieuwd worden. Maar kennelijk haperde er iets aan de vlag van het Northern Territory. Hij ging niet naar beneden. De mannen zwoegden de koordjes van de vlag maar uiteindelijk werd toch een gloednieuwe vlag gehesen. In andere landen doen ze dat onder de tonen van het volkslied maar hier even tussendoor door gemeentewerkers. Maar goed, ze zijn klaar voor Anzac Day in Alice. We keken nog naar de Aborigin families die overal in het gras zitten. En we verbaasden ons weer over de dunne beentjes die de vruwen hebben. En over het algemeen moeten die benen een kolossaal lichaam verder torsen. Dat lukt kennelij alleen door de wat waggelende gang. Nou ja, ze komen vooruit, alleen niet zo snel. We waren mooi op tijd weer bij het hotel terug om onze spullen te pakken. We kregen nog ijswater mee van de bar: voor onderweg. Toen we door de taxi bij het station afgezet werden zagen we heel veel mensen die we in Alice ook al gezien hadden. Ze moesten allemaal natuurlijk de tijd tussen het uitchecken en de treinreis volmaken. De bagage werd ingecheckt net zoals bij een vliegreis alleen niet zo professioneel. Wij hoorden bij de Red Kangaroo, de gwone klasse. Ik sprak nog een mevrouw. Zij kwam uit Ierland en was al 5 keer bij familie in Darwin geweest maar uu voor het eerst met de Ghan. Wel duur maar: a dream comes trus” zei ze. Ons treinstel was het laatste. En we zaten helemaal voorin; dichtbij de wc. Dat kan voordeel opleveren maar bv ’s nachts ook nadeel natuurlijk. Want iedereen komt dan langs. Maar daar hadden we oordopjes voor. We hadden wel meer beenruimte dan de andere passagiers dus we konden ozne tassen enzo ruimschoots kwijt.en nog eens gaan verzitten. Dat was wel nodig want al gauw bleek dat de stoelzittingen niet al te lang waren. Op kleine mensen berekend waarschijnlijk. Al gauw viel ook het voordeel van de wc weg. Vlak voor we weggingen werden de toiletten getest en nu bleek de dameswc niet in orde. Dus werd er een bordje: out of order op geplakt. Men moest maar naar de herenwc of een treinstel verderop. Hm, niet zoveel service dus. In het kort werden wat dingen uitgeduid. Het rrestaurnt was naast ons rijtuig. We konden daar gaan eten maar er waren wel kledingrestricties. Nette kleding dus. Nou ja, wij hadden-net zoals de meeste mensen- korte broek en shirtje aan. Was dat niet voldoende dan? We gingen het proberen. Toch maar even een beter shirtje aangetrokken. Het zou wel een echt restaurant zijn met bediening, dachten we. Meteen toen we binnenkwamenwerden we al uit die romantische droom geholpen. We vroegen een Full Kangaroo Menu met roast en groenten enzo. Ok. We kregen een plastic bakje en daar werd alles ingekwakt. Een flesje chardonnay met plastic glazen erbij en voila, dat was ons diner in de beroemde Ghan. Een vliegtuigmenu wordt nog beter geserveerd. Het was inmiddels donker dus er was buiten ook niets meer te zien. Er hingen wel beeldschermen. Misschien zou er een film vertoond worden? Welnee, om 10 voor 10 ging het licht uit en je moest maar zien hoe je sliep. Wij hadden de kussens van os tentenkamp ngo mee. Dat scheelde wel wat. Maar erg lekker was het niet. Het werd ’s nachts ook kouder maar er waren geen dekens oid voorradig. Bij het ochtendgloren waren we weer wakker. Om door de vuile ramen het licht te zien worden. We aten weer een Full ontbijt met bacon, egg en witte bonen, op dezelfde manier geserveerd. We waren er inmiddels aan gewend. Toen kregen we nog een verrassing: we hadden ons al afgevraagd waarom de trein er zo lang over moest doen en toen kwam het antwoord. We maakten in Katherine een stop van drie uur. We konden met de bus naar het centrum. O, niemand wist het. Maar goed wel leuk, wij dus met de bus mee. In Katherine zelf is niet zo heel veel te beleven. Natuurlij wel de Gorge maar daar hopen we over een paar weken nog te komen. We hebben er koffie gedronken en een Art Gallery bezocht en wat gewandeld. Daarna met de bus naar een historische homestead. Dat zag wer wel heel leuk uit; het lag er zeer idyllisch. Voorals de bomen daar waren bijzonder met hele brede uitwaaierende stammen. Er was een krokodilenrivier. We spraken de dundee die erbij hoorde. Hij vertelde ons het e.e.a. bvAls de krokodil rechtop op zijn staart gaan staan moet je maken dat je wegkomt want dan wil hij zijn prooi pakken. De mevrouw uit Ierland was er ook. Zij was wel teleurgesteld in de Ghanreis. Nu ja, wij ook wel eigenlijk. Misschien hebben we net een verkeerde dag getroffen of was het een oude trein? Of misschien de verkeerde klasse. Was de Goldklasse wel goed? We weten het niet. Maar we kwamen wel om 6 uur ’s avonds (dus 24 uur na het instappen) in Darwin aan en dat was ook het uitgangspunt. Met de taxi naar het hotel. Lekker gedoucht. We hadden geen eten en ons hotel stond middenin de gezellige binnenstad van Darwin dus…daar uit eten geweest, gewoon om de hoek. Uiteraard zat iedereen buiten. Pas laat weer naar het hotel terug.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
