Ron en Marg Smith

Vrijdag 27 maart, 22 gr, Tuggerah

Best goed geslapen. Om half negen uit bed. Het regende! Dat hebben ze lange tijd niet gehad Ze zijn er erg blij mee. En wie zijn wij dan om ze dat te misgunnen. Een dagje kan voor ons wel. We hebben gewoon een eigen badkamer maar we moeten zuinig zijn met water want dat is altijd gebrek aan. Ook nu nog. We kregen ontbijt. En we werden over van alles en nog wat bijgepraat. Hoe alles in huis werkt en over de auto enz. Niet dat we dat zelf niet uit kunnen vogelen maar heel aardig. Daarna nog een autorondrit. Ze leidden ons langs de attracties van de omgeving. De oceaan en de (surf)stranden zijn vlakbij. Thuisgekomen kregen we lunch. Een uitgebreide warme lunch. Met steak op de barby (bbq). Vanmiddag gingen we met Ron naar het winkelcentrum. Wij dachten: Tuggerah is maar een klein dorp dus zal het winkelcentrum ook wel zoiets zijn. Maar…niets is minder waar. Het is nog groter dan het Makadocentrum in Schagen. Alles is er. En overdekt. Tegen zon en regen. Het treinstation is ook vlakbij dus als we naar Sydney willen kan dat het beste met de trein. Nog een groot stuk worteltaart van Ron gekregen. Lekker hoor. Ron is al 71 jaar maar hij reageert nog vaak zeer verbaasd op van alles. Dan zegt ie er achteraan: yeah, omdat het zo echt waar is. Hij komt oorspronkelijk uit Engeland en is op 26 jarige leeftijd voor 10 pond met de boot naar Australie gekomen. Hij heeft al heel wat meegemaakt. Hij had eens een muizenval gemaakt. Er zaten 3 muizen in. Een slang kreeg er lucht van en ging ook die muizenval in en at die muizen op. Toen was hij te dik om terug te gaan en bleef dus in die val zitten. Toen Ron kwam om de val te legen is hij door die dodelijke slang gebeten. Moest toen meteen naar het ziekenhuis waar men tegengif probeerde. Gelukkig had hij de slang doodgeslagen en kon er een stukje van meenemen in een plastic zakje zodat men wist welke slang het was. En zo overleefde hij dat. Tja, kan hier dus gebeuren. Iemand anders had minder geluk. Die was alleen thuis geweest toen ze gebeten was door een redbackspider (oid). Zij overleefde het niet. En dan kom ik aan met mijn wespenpen…. Beetje zielig. Ron en Marg gaan nu ook naar Schotland en Engeland om iets van genealogie van haar kant uit te pluizen. Ook in Nederland heeft zij kennelijk roots liggen en die voeren terug tot 1580. Die voorvader schijnt in het leger van Willem van Oranje gezeten te hebben. Wij vonden dat ze dan op koninginnedag dan ook oranje moet dragen. Zij willen ook wel kijken/meedoen met het maken van de mozaieken voor de bloemendagen. Dus dat moeten we nog even voor haar regelen met Sonja. We kregen vanavond verder geen diner meer maar dat hadden we na alles van vandaag ook niet nodig. Wel kregen we om half 10 nog ijs met yoghurt en banaan. Zij gaan morgen weg. Hebben wij het rijk hier alleen en dat is dan ook wel lekker, hoe gezellig het ook met hen is.