Op zoek naar le pont d' arc

Zondag 4 juni 24 gr
Wel goed geslapen. Het is wel een erg laag bed en erg vlak. Als ontbijt vanmorgen crackers gegeten en we hadden nog krentenbollen. Bij de koffie eens opgezocht of we ook de kerkdienst konden horen. En ja hoor, we hoorden dat Marius speelde in de Paaskerk. Mooie dienst eigenlijk. Nieuwe liederen. Maar natuurlijk moesten we wel boodschappen hebben. Zouden er wel winkels open zijn op zondag en dan ook nog eerste pinksterdag? We gingen op onderzoek. Naar het plaatsje Villeneuf de `berg. Rare naam voor een frans dorp eigenlijk. Het was maar 5 km verderop. Het was al een drukte van belang dus dat leek goed. Ook heel wat restaurants dus we kunnen uitzoeken. We vonden een kleine, de enige, supermarkt. Het leek niet zo prettig daar want er was net een hele groep mensen ‘ van afrikaanse oorsprong’ zullen we maar zeggen, aan het winkelen en die maakten zo’n herrie. Schreeuwen en voor de voeten lopen. Maar goed, dat is gewoon zoals ze zich uiten maar het komt zo dreigend over. Maar qua boodschappen ging het goed. We kochten alles wat we op dit moment nodig hebben. Voor brood, baguettes, konden we bij een van de bakkers terecht. En meteen maar wat lekkers voor bij de koffie meegenomen. Dat wordt dan de koffie voor morgen want we dachten: kom het is vakantie, dus we nemen een terrasje. En dat deden we dus. Lekker kopje koffie. Het werd druk op het terras; men ging al aan de champagne. Zeker traditie op 1e pinksterdag…… Terug naar huis waar we de dag verder op het terras en in de zon doorbrachten met boek, puzzeltjes, radio smartphone. Het gebruikelijke tijdens een vakantie eigenlijk zo op de eerste dag. Dan gaan we nooit extreme dingen ondernemen. Vanavond konden we via Youtube de wedstrijd Nederland-Ivoorkust zien op de iPad met radiocommentaar. Grappig. Daarna nog een spelletje yahtzee gedaan. Dat zit altijd in mijn tas en in de vakantie mag hij eruit.
Met douchen waren we natuurlijk weer de handdoeken vergeten. Enige nadeel in dit huis. Inde badkamer kun je de handdoeken niet kwijt, die hangen dan in de slaapkamer. Dus als je gaat douchen ligt het voor de hand dat je er druipend staat, je geen handdoeken binnen handbereik hebt.

Maandag, 5 juni, 26 gr
Mooi weer meteen al. Dus op het terras ontbeten. Stokbroodjes. Je hoort de wielewaal in de boom maar nog niet gezien. Wel twee vechtende hagedissen. En een wesp die op de jam afkwam. Toen op pad. Korte broek en shirtje aan. Eerst naar het dorp waar we eigenlijk onder vallen: Mirabel. We zien vanuit onze stek wel de hoge toren een het dorpje ook op grote hoogte. Dat klopte. We gingen aardig onhoog. Toen we daar stopten moesten we lachen om de mensen die met jassen aan naar beneden kwamen. Nou, toen we uitstapten lachten we niet meer zo hard. Het was best fris. Door de hoogte en de harde wind. Is dat misschien de mistral? Maar we vermanden ons en gingen toch het dorpje verkennen. Erg leuk. Hele smalle straatjes binnen een stadsmuurtje. Met bogen over de weg. Helemaal geen winkels verder. We wilden naar de toren toe maar daar kwamen we steeds niet uit. Wel bij twee ezels. Soort zoekt soort zullen we maar denken. Weer terug naar huis, hoewel we er eerst straal voorbij reden. Maar goed. Langere korte broek en ander shirtje aangedaan. Vest mee. De belangrijkste toeristische trekpleister van de Ardeche moet de Pont d’ Arc zijn in Vallons du pont d’Arc. Een half uur hier vandaan. Een mooie weg ernaartoe. Een parkeerplaats hadden we gauw gevonden. Ergens net buiten de stad zelf. Het was poepiedruk in Vallons. Heel veel toeristen en op een vrije 2e pinsterdag met mooi weer. Hier had je dus geen last van de wind of kou. Waarom hadden we ons verkleed…? Eerst maar eens op zoek naar de natuurlijke brug; de pont d’arc. Nergens een bordje met aanwijzingen. Dan maar het office du tourist. We zagen een bordje maar dat verwees ons weer buiten de stad, ergens waar we de auto hadden neergezet. Dat kon niet goed zijn. Dus terug. Onderweg konden we nog wel een glaasje bemachtigen. Nu de brug nog. Een eind gelopen. We zagen kajak en kanoverhuur dus daar zou het toch wel in de buurt zijn…nee hoor. Op een bankje eerst ons brood opgegeten. Wat nu. We hebben een glaasje dus hij bestaat wel. Bij zo’n verhuurbedrijf gevraagd waar we naartoe moesten. Hij sprak geen Engels. Ook gek, dan maar Frans. De brug was 25 min verderop. Lopend? Nee, met de auto. O, vandaar dat we hem niet konden vinden. En het office du tourisme? Daar en daar… Dat zagen we heel snel. Maar nee, dicht, bestond niet meer. Het nieuwe stond….ja inderdaad, daar waar wij de auto hadden staan. Een prachtig, spiksplinternieuw gebouw, maar helaas…ook dicht. Toch zagen we aan de achterkant nog een soort loket waar iemand zat. Dus omgelopen. En ja, we kregen een kaart en uitleg. Nou, hehe, nu komt alles goed. Een plaats ingetoetst en de tomtom volgen. Weer verkeerd. We moesten de andere kant op. Eindelijk kwamen we op de goede route, de route du gorges. Die gaan we binnenkort nog rijden. Het was nu al prachtig. Mooie kalksteen bergen met tunnels en bogen. En ineens: daar was t ie dan. De Pont d’ Arc. Gevonden! Het zoeken waard. We zagen dat heel veel mensen helemaal niet hadden hoeven zoeken want het was er zeer druk. Toch konden we er gewoon komen. Een prachtig natuurverschijnsel dus. Door erosie was er een brug over de Ardeche gevormd. Er was een strand bij en het zag er rood, geel en groen van de kano’s in de rivier de Ardeche. Erg leuk. Misschien doen we dat ok nog wel een keer. In ieder geval binnenkort die rondrit. Uiteraard veel, te veel, foto’s gemaakt. Een hele poos daar gebleven. Een ijsje gegeten. Om vijf uur weer terug naar huis. Eerst een glaasje koude witte wijn in de zon. Dat hoort bij onze vakantie. Als het mooi weer is tenminste. Anders klopt het niet. Daarna buiten pasta gegeten. En vanavond geskyed met Marius en Hilde. Fijn dat we hier wel Wifi hebben. Nog uitgezocht waar we kunnen wandelen maar dat valt nog niet mee.