Hitte

Vrijdag 3 augustus 33 gr
Het zou een hete dag worden dus leek het ons goed om naar het strand te gaan. Om 10 uur togen we op weg. Roberto had geschreven bij welk strand zij altijd gaan, wel het parkeren betalen maar eht strand is gratis. en daar wilden wij dan ook doen. Maar dat strand vonden we niet. Dan maar een andere met betaald parkeren. Ging goed. Alleen was het hier geen echt strand maar rotsen,. En het was ook al goed vol. Toch een mooi plekje gevonden op de stenen. Naast ons zat een Itliaanse nogal nadrukkelijk aanwezig te zijn, Ze pratte aan een stuk door. Als het Nederlands was geweest hadden we ons er aan geergerd maar ja, nu versta je het toch niet. Pas toen ze ht tegen twaalven had over pasta ,spaghetti en andere soorten begrepen we dat ze tussen de middag pasta ging eten. Wij gingen zwemmen. Het viel nog niet mee om over de rotsen te klimmen zodat je in eht water terecht kwam. Goed dat we de sandalen hadden. Beetje glibberig. Maar het water was heerlijk. Diep genoeg en niet te diep. ER zwommen nog kleine visjes om Peter heen. Grappig. Om half een werd het strand een stuk leger. Iedereen ging pasta eten maar wij hadden, zuinig als we zijn, broodjes /brood bij ons. Later gingen we via een gewoon strandje de zee in. Stuk makkelijker. We dachten niet zo lang in de zon te kunnen maar we gingen pas om 3 uur weg. En niet verbrand. Goed spul die nivea. Er was een restaurant bij het strand (eigenlijk andersom) maar we wilden niet eten alleen een ijsje. Maar we mochten met onze cornetto toch een mooi plaatsje uitzoeken in het buiten restaurant. Mooi uitzicht. Daarna nog gekeken of het door Roberto aangewezen strand soms aan de andere kant lag en ja hoor. Daar hebben ze wel gewoon strand dus de volgende keer doen we dat. Hoewel zo’n rotsstrand ook wel wat spannends heeft. Thuis kookte Peter (verse) pasta. Lekker. De wespen kwamen ons wel weer pesten dus later moesten we naar binnen. Vanavond verder nog buiten gezeten en een spelletje Yatzee gedaan. Verder doen we dat nooit alleen als we op vakantie zijn. Het bleef nog de hele avond warm.

Zaterdag 4 augustus 35 gr
Vandaag eerst maar eens gekeken hoe de wasmachine werkt. En dus ook uitgeprobeerd. Nou dat ging goed hoor. Er is geen droger maar dat is uiteraard ook niet nodig. Je hebt zo’n beetje het laatste opgehangen en dan kun je het eerste er al weer afhalen. Zo ongeveer dan. Kortom het ging goed. Niet dat alles superschoon was maar in dit geval: de zon doet de rest. Vanmiddag naar een attractie in de buurt. De grotten van Castelana. Nu zeiden we eerst wel dat we die niet hoefden te zien omdat we al meerdere grotten hebben gezien maar ja, als het zo dicht bij is, 20 km, dan moet je het toch wel doen. En het was echt een toeristisch gebeuren hoor. Eerst konden we de parkeerplaats niet vinden. Waar moeten we staan? Dat vroegen we aan een parkeerwacht en die wees ons 100 m verderop een grote parkeerplaats. Van deze kant af goed aangegeven maar van onze kant niet. ik herinner me van eerdere keren in Italie: als je van een andere kant komt zie je geen bord of niks. Dus altijd draaien. We konden bij het loket kiezen uit de lange of korte tour. Doe de korte maar zeiden we, 50 min leek ons wel goed. Maar nee, als we met de engelse tour meewilden dan werd het toch die van 2 uur want anders werd het Italiaans. Ok dan de lange. We zijn zo flexibel als wat. Het voordeel was dat onze groep niet groot was, 15 personen en die Italiaanse groepen waren wel met 35 mensen. Mooie rondleiding. We zagen alle stalagmieten en tieten of andersom. Ze groeien maar 1 cm in de 80 jaar als het teminste een beetje wil regenen.. Mooie formaties. Omdat we het al eerder gezien hadden was er niet de verwondering van een eerste keer maar toch blijft het bijzonder. Een kijkje in twee miljoen jaar natuurhistorie. We mochten niet filmen of fotograferen maar deden het toch een paar keer. We moesten ondergronds wel zo’n 3 km lopen en klimmen. Op een gegeven moment riepen een paar mensen: stop want onze gidse was nogal snel vooruit gelopen. Bleek dat er achteraan iemand gevallen oid was. Even beroering maar later kon ze toch langzaam weer mee. Deze persoon bleef steeds achter, zeker om clandestien foto’s te maken. Had ze dat maar niet moeten doen. Raar beroep, gids in zo’n grot. Maar wel erg geschikt voor mensen die niet tegen zonlicht kunnen. In de grot was het 14 a 17 gr dus toen we weer buiten kwamen was het weer lekker warm met 33 gr.. Gauw naar huis want vanavond was er feest in Santa Lucia, een dorpje verderop. Zal wel met Maria Hemelvaart te maken hebben. Dus wij om 9 uur erheen. Enkele tentjes waar ze pelpinda’s, bbq eten, patat (hadden we toch nog patat kunnen eten op zaterdag) verkochten en ander lekkers. We waren gelukkig net op tijd voor de prijsuitreiking van alle sport en andere evenementen. Er stonden wel 100 bekers. Iedere prijswinnaar op het podium en kreeg applaus. En ja hoor, die prijsuitreiking duurde wel anderhalf uur. Bijna alle bewoners liepen op t laatst met een beker. Wel leuk om te zien. En toen dit voorbij was verwachtten wij muziek en vuurwerk maar nee, een toneelspel volgde. Hadden wij ook niet veel aan want wij misten de ondertiteling. Toen maar een Italiaans ijsje genomen. Dat was wel aan ons besteed. Iemand vroeg nog waar we vandaan kwamen. O, Holland, si van Basten en Rijkaard. Nounou dat is ook alweer een poosje geleden. Wesley maakt zeker minder indruk. Weer naar huis want het vuurwerk komt morgen. Dus dan gaan we nog een keer. Muziek en vuurwerk dan. Nog even de medaillespiegel van Nederland bekeken: 3 goud, 1 zilver en 4 brons. Gaat lekker. We zien hier uiteraard vooral Italiaanse sporters.

Zondag 5 augustus 39 gr
Het zou ook voor Italiaanse begrippen een hete dag worden en dat werd het dan ook. We konden er vandaag niet op uit. Om 10 uur was het al 37 gr en later zelfs 39. Dus onder de parasol gezeten en in de schaduw. Opeens hoorden we geluid achterons. Daar kwamen twee mensen met een schaaltje aan. Bleken Evangelina, de zus van Cinzia, en haar zoon te zijn. Dat zijn onze buren. We vroegen of ze koffie wilden. Hij wel, zij niet. Dus naar binnen en daar gezellig zitten babbelen. Die jongen (23 jr) sprak goed Engels, zij niet.Hoewel zij het nu wel moet leren want ze is onderwijzeres op de basisschool en daar moeten ze ook Engels gaan onderwijzen. De jongen was wel een beetje nerveus, hij trilde een beetje. Is ook spannend voor ze, zomaar buitenlanders als buren. We kregen verse vijgen uit eigen tuin. Leuk hoor. De koffie viel wat minder in de smaak. Het is oploskoffie en dat ook nog in een mok, terwijl ze hier kleine kopjes espresso gewend zijn. Tja, wij zijn buitenlanders hoor. Ze vertelden wel dat vooral Roberto graag wilde ruilen. Volgend jaar wil hij naar Californie. En over de temp in Nederland, toen ze hoorden dat het nu ong 20 gr is: o, dat is bij ons in de winter zo. Ze bleven 45 min, leuk. Vanmiddag gelezen (oei, derde boek bijna uit, ik wissel het al af met puzzelen) en de marathon gezien.. Watermeloen en vijgen gegeten. We hebben niet gezond vandaag maar aten wel gezond. Vanavond Louise gevraagd of ze oma wilde bellen om de pc aan te doen. Dat deed ze en oma vond het een verrassing dat we skypten. Lydia ook nog gesproken. Vanavond weer naar St Lucia. Toen we er aan kwamen stonden er al heel wat meer auto’s dan gisteren. Een gezellige drukte. Ik had mijn blauwe jurk aan en dat misstond niets want de meeste vrouwen waren in jurk. Met grote schoudertassen maar dat vind ik onhandig. En die jurk heb ik nu voor de tweede keer aangehad. Een keer in Spanje en nu. Voor thuis is tie te bloot. (te koud dus) Maar met 30 gr ’s avonds is het lekker. Op het grote podium stond nu een soort band. Best wel een goede met oa viool en accordeon. Ze speelden eerst leuke liedjes waar iedereen bij kon meeklappen en roepen. Later wat serieuzere nummers, ook jazz, maar dat leken de mensen niet zo te waarderen. Wij ook niet trouwens, dan zijn wij ook net mensen. Wat ons opviel is dat de mensen helemaal niet met bier of andere drankjes liepen. Ze keken gewoon naar het podium in Nederland is het altijd zo ergerlijk dat men met bier in de hand staat en dan met elkaar kletst en herrie maakt en bijna geen oog heeft voor wat de artiest brengt. Hier alleen mensen met een flesje water en soms cola. Veel kindertjes dragen hier een bril. En er zijn heel veel kindertjes; en echt dikke mensen. De Italianen hier zijn niet zo klein als toen in Zuid Frankrijk (maar ja dat waren natuurlijk Fransen) Maar het was een leuk dorpsfeest. Om elf uur begon (nu wel) het vuurwerk. En wat voor een, Londen was er niks bij. Groots opgezet en we stonden er zo vlak bij dat we de luchtdruk voelden. Beeld en geluid kwamen tegelijkertijd. Het dreunde door je lijf. Leuk hoor. Daarna kwam de band weer bijgestaan door twee danseressen en twee breakdancers. En het was erg grappig om te zien hoe al die kleine kindertjes de danseressen nadeden. Om twaalf uur gingen we weg maar het was nog niet afgelopen. De zanger verviel wat in herhalingen en riep steeds: sulemani. Dat is een voetballer maar verder ken ik het woord niet. Thuis nog buiten gezeten tot een uur.

Maandag 6 aug 37 gr

Niet zoveel gedaan vanmorgen. We konden wel buiten zijn. We willen deze week een boottripje maken en ik belde de infolijn. Het ging moeizaam in het Engels. Of het woensdag kon. Nee, ze hadden alleen zicht op vandaag en morgen. Waarschijnlijk vanwege het weer. Ook goed, morgen dan. En toen kwam er een lastige verwikkeling. Spraken we nu af voor 15 uur of voor 5 uur. Ik neem aan dat het 5 uur is. Van 5 tot 7 uur. En niet van 15 tot 17 uur. Moet u mijn naam niet weten? Vroeg ik in het Engels. My name is Melanie, zei ze. Ja maar mijn naam, voor de reservering. My name is Melanie zei ze weer. Nou ja toen hebben we het maar zo gelaten. (misschien heeft ze een cdcursus engels gevolgd en niet verder gekomen dan het eerste deel. We weten in ieder geval waar we moeten opstappen, dat zei ze ook 3 keer. Vanmiddag naar het strand. Nu wel naar het strand dat Roberto had gezegd. Een zandstrand dus. We konden kiezen, de auto voor 3 euro onder de blote hemel of voor 5 onder een afdak. We kozen voor 3 euro en zetten de auto onder een boom. Ook in de schaduw. Hebben we toch maar mooi twee euro uitgespaard. Op het strand weer de keus. We zagen strandstoelen staan. Leek ons wel wat, hoefden we niet op een handdoek, maar die stoelen waren 8 euro pp. Vonden wij teveel voor een middagje. Dus naar het vrije strand. Daar was het ook goed toeven. We konden tegen de kant aan zitten. Maar het was wel poepdruk. We zeggen altijd dat we niet zulke strandgangers zijn maar ziedaar, nu al voor de tweede keer deze week. Maar ja, moet van de Italiaanse overheid. Het is te heet dus je moet verkoeling zoeken. En wij gehoorzaamden gewoon net als al die andere mensen op het strand. Ook druk in zee. Met een bananenboot, waterfietsen, surfplanken enz. En toen zij daar zo lekker in zee aan het dobberen waren hoorden we ineens: he, hello! Nou ja, was onze aardige buurjongen ook daar aan het zwemmen. Nou ja, van alle stranden waar je uit kunt kiezen had hij ook net deze gekozen. Hij vertelde ons gelijk dat hij een wandeling voor ons gevonden had in de buurt. Op 10 aug een wandeling in een park met als titel: vallende sterren, vlinders en bloemen. Nou dat klink goed. Hij zou het vanavond komen uitleggen maar hij is nog niet geweest. Toen we weer naar ons stekje op het strand gingen bleek hij naast ons te liggen. Hoe toevallig kan het zijn. Tot half zes op het strand. Toen boodschappen gedaan. Mijn zwempak was nog niet helemaal droog dus mijn shirtje was ook nat. Nou niet op letten. Thuis zag ik dat er enkele keren gebeld was en ook een voicebericht ingesproken. Och he, een Italiaans nummer, Roberto dus. Ik probeerde mijn voicemail af te luisteren maar dat kon niet, niet geinstalleerd. Toen Roberto gebeld, geen gehoor. En er kwam weer een voicemailbericht binnen. Er moest wel iets heel urgents aan de hand zijn. Sleutel kwijt of misschien hadden ze er genoeg van en wilden ze weg? Vervelend. Nogmaals gebeld en nu wel gehoor. Pronto? Ja, jullie hadden gebeld, zei ik in het Engels. You want to go on boattrip? Klonk het aan de andere kant. Hehe, bleek het niet Roberto maar Melanie te zijn van de boottocht. Hij begint niet om 3, niet om 5 uur maar morgen om 4 uur. Pak van ons hart natuurlijk.