Monopoli en omgeving
Blijf op de hoogte en volg Oetske
02 Augustus 2012 | Italië, Monopoli
Dinsdag 31 juli 31 gr
WE zouden vandaag niet veel doen dus dat deden we dus ook niet. Vanmorgen om 9 uur al buiten. Meteen al goed ingesmeerd met factor 30 want we kunnen het ons niet veroorloven om te verbranden. Heerlijk op het terras gezeten. Jammer dat ze geen ligstoelen hebben. En een zwembad zou helemaal mooi zijn, dan hoef je hier helemaal niet meer weg. Maar ja, ze hebben geen waterleiding dus een zwembad zal niet kunnen. Ze krijgen water dmv een tankauto en dan een pomp. Ze hebben wel ruimte genoeg voor een zwembad. Klein minpuntje. We hebben gelezen. Peter heeft voor de ontvangst van de dongel een ingenieuze stellage gemaakt. Buiten twee hoge takken en dan de dongel erin met een knijper bevestigd en de ontvangst is best goed. ZO hebben we toch internet. Tussen de middag nog een broodje en de mozarella gegeten. Op een gegeven moment wilden we er toch nog op uit. We wilden de bron vinden waar we ons drinkwater kunnen tappen. Moest lopend kunnen. Het werd nog een hele tippel op onze berg. We kramen heel wat truli’s tegen. Wat het precies inhoudt weten we nog niet maar het zijn een soort stenen hutjes, zoals de noraghi’s op Sardinie alleen hebben ze hier een hoog dak. Het is een bezienswaardigheid maar ook moderne huizen hebben zo.n ding. Of dat nou kitsch is of dat ze de oude dingen hergebruiken weten we eigenlijk niet. Komen we nog wel achter. We zagen het piepkleine supermarktje; daar komen we nog wel een keer. En uiteindelijk, een dorpje, Santa Lucia, we zagen de kraan nog steeds niet maar toen er wat andere mensen met een fles heengingen zagen we het ook. Dus een paar flessen water getankt. Een paar mannen waren een eettentje aan het optuigen.Het waaide zo hard dat het bijna omviel. Navraag leerde ons dat er binnenkort een bbq is en nog een ander feest. Dat is zaterdagavond. Daar gaan we dan maar eens kijken.
Teruggewandeld. Heel wat blaffende honden gezien/gehoord. En veel fruitbomen. Ziet er allemaal lekker uit. Thuis buiten gegeten. Macaroni, hoe kan het anders. En als tot watermeloen; hadden ze voor ons achtergelaten. Lekker hoor. De planten water gegeven want die hadden het wel weer nodig. Vanavond nog Olympische Spelen gekeken. Geen Nederlanders. Eigenlijk doen we aan niet zoveel sporten mee.
Woensdag 1 aug. 31 gr
Half 9 op. Meteen naar buiten. Het waait hier altijd wel dus het wordt niet gauw te heet. We hadden geen brood dus Nectarine en een gebakken eitje als ontbijt. We moesten vandaag dus boodschappen hebben , Daarvoor moeten we naar Monopoli. Meteen een bezoek aan de stad eraan vastknopen. Dus togen we om 11 uur naar downunder. Toch nog een heel eind naar beneden. Er zijn hier wel fietsen maar ik denk toch niet dat we er gebruik van maken. Zulke wielrenners zijn we niet. Parkeren is altijd lastig in een stad maar al gauw hadden we een leuk plekje gevonden. We stapten uit en meteen kwam een Italiaan in een auto langs die met veel armgebaren ons te verstaan gaven dat we daar niet mochten staan. Dat was alleen voor bewoners begrepen we. Dus verder gezocht. Gelukt. Vandaar naar de oude stad maar ja dan moet je wel de goede kant oplopen. Er hing een plattegrond. Maar waar stonden wij? Gevraagd aan een voorbijganger. Hier, wees hij. Nee dat kon volgend ons niet dus vragen helpt ook al niet. Wij gingen lopen maar kwamen toch niet goed uit. Uiteindelijk zagen we waar we wel moesten zijn. Bleek dat er ook een toeristische route voor wandelaars was. ZO kwamen we bij de Dom en die was nog open ook, via de zijingang omdat men aan het werk was. Mooi hoor, Verder gelopen. We kwamen bij het kasteel uit. Tja, dat was geopend van 10 tot 12 en vanaf half 6. En het was een uur. Italie he, ’s middags is ook hier geen kip te bekennen. Alles dicht. We konden er nog wel in omdat er een luikje openstond en dat deden we ook. We kwamen in een lange gang. Verder durfden we niet te gaan want stel je voor als ze het net dichtdeden terwijl wij clandestien binnen waren. Dan zaten we daar minstens tot half 7 wachten, dat deden we niet dus wandelden we verder. We konden nog wel over de muur lopen. Ook mooi zo langs de zee. Bij een restaurant pasta gegeten. Nou en als je dan nog geen vakantiegevoel hebt dan komt het ook niet meer. De straatjes waren verschrikkelijk smal maar toch kwamen er nog auto’s door. Daarom hebben ze natuurlijk wel van die kleine karretjes. Je ziet het wel eens op de reclame,,,en nu dus in het echt. Het VVV was ook gesloten (natuurlijk) We wilden nog navraag doen naar een vaartocht maar dat komt dan nog wel. Toen we ons toeristische route met heel veel kerken afgerond hadden weer terug naar de auto. En naar de supermarkt. Daar was het niet druk. Van alles ingeslagen voor minstens een week. Prijzen zijn net zoiets als thuis. Bij de kassa stonden dozen. Mooi daar konden de boodschappen in. Maar ze waren allemaal nog vol. De caissiere vroeg ons wat maar wat? Ze herhaalde het langzaam en nadrukkelijk alsof je dan wel Italiaans verstaat. Uit de rij riep iemand: Brauchen Sie tute. O, of we een tasje wilden. Nee zei ik hoeft niet, dus kregen we er vijf. Nou ja ook goed. 5 uur thuis. Hoogte hier is volgens Peter zijn horloge/hoogtemeter 370 meter.
Weer buiten gegeten alleen werden we belaagd door een wesp dus het toetje binnen gegeten. Ramen open en lekker laten doorluchten. Roberto en Cinzia zullen nu ook wel aangekomen zijn in Wieringerwerf. Het is te hopen dat zij het net zo leuk hebben in ons huis als wij hier.
Donderdag 2 aug 32 gr
Het waaide vandaag niet zo hard als eerst. Vanmorgen eerst maar eens gezond/ Wel goed ingesmeerd/ EN gelezen. Ik ben al in mijn tweede boek begonnen. Vanmiddag zouden we een rondrit doen in de omgeving volgens een folder. De eerste stad, Putignano waar we heenzouden verliep niet helemaal soepel. Het tijdstip was natuurlijk ook weer verkeerd. Alles was dicht. We moeten ons ritme toch maar eens aanpassen. Of ’s morgens iets doen of ’s avonds. In de middag ligt alles stil. Op het plaatje stond een kathedraal. Die wilden we bekijken. Gevraagd aan voorbijgangers waar we die konden vinden. Er stonden 3 mensen ons uit te leggen waar we heen moesten maar het waren ook 3 richtingen. Schiet je niks mee op al zeggen we dan natuurlijk wel hartelijk grazie. We konden er wel uit opmaken dat het de naam kathedraal niet mocht dragen. Niet gevonden, wel mooie kleine straatjes. Later passeerden we de kerk. Nou inderdaad niet echt bijzonder en hij was ook dicht. Op naar Alberobello. Dat is een toeristische trekpleister hier van naam. Een heel wit dorp met allemaal van die bijzondere bouwsels. Truli heten die dingen. Bij eentje gingen we naar binnen en kregen we uitleg. We zagen de indeling. Leek een beetje op die grotwoningen in Spanje. Koel in de zomer, warm genoeg in de winter. Een woonkamer, keuken, twee alkoven en een zolderverdieping waar de kinderen konden slapen, of een oma. Nou ja, dan moest het oude mens met een laddertje omhoog. Zielig. Ook was er binnen nog ruimte voor schapen of geiten. Lekker knus. Die huisjes in Alberobello waren zo’n 150 jr oud. Ook hebben ze verschillende symbolen op het kegelvormige dak Sommige met een kruis, ster of iets anders. Had te maken met geloof en goden. Die Trulies die wij hier op onze heuvel zien kunnen wel van lang geleden zijn. Ze kende het woord jaartal niet in het engels en toen sloeg ze het maar aan op de kassa. O ja, 1400 dus. We kochten maar echte Trulikoekjes van haar voor de moeite. Glaasjes hadden ze niet maar wel een belletje. Heel veel winkeltjes waren er, overal wilden ze wel dat je binnen kwam, wel erg toeristisch maar erg leuk en allerlei verschillende ambachten. Schilderkunst, weven, sieraden, wijn, koekjes dus enz. Niet verder gegaan met de rondtour want het was al aardig laat. Thuis weer buiten gegeten. Ik gooide nog een bakje, waarvan we dachten dat het van plastic was, door de kamer inclusief de mozzarella die erin zat. Aan de scherven te zien bleek het bakje toch van glas te zijn. Dus voorzichtig puinruimen. Vanavond met Marius geskyped. Hij was weer heelhuids terug uit Noorwegen en had een fantastische vakantie gehad. Gelukkig maar. Verder lekker buiten doorgebracht. We hoorden nu ook de chicades. Die misten we al maar dat kwam waarschijnlijk door de harde wind. Nu is het windstil. Morgen naar het strand, eens kijken of dat goedgaat. Het wordt volgens het weerbericht de komende dagen steeds warmer tot 37 gr. We zien wel.
WE zouden vandaag niet veel doen dus dat deden we dus ook niet. Vanmorgen om 9 uur al buiten. Meteen al goed ingesmeerd met factor 30 want we kunnen het ons niet veroorloven om te verbranden. Heerlijk op het terras gezeten. Jammer dat ze geen ligstoelen hebben. En een zwembad zou helemaal mooi zijn, dan hoef je hier helemaal niet meer weg. Maar ja, ze hebben geen waterleiding dus een zwembad zal niet kunnen. Ze krijgen water dmv een tankauto en dan een pomp. Ze hebben wel ruimte genoeg voor een zwembad. Klein minpuntje. We hebben gelezen. Peter heeft voor de ontvangst van de dongel een ingenieuze stellage gemaakt. Buiten twee hoge takken en dan de dongel erin met een knijper bevestigd en de ontvangst is best goed. ZO hebben we toch internet. Tussen de middag nog een broodje en de mozarella gegeten. Op een gegeven moment wilden we er toch nog op uit. We wilden de bron vinden waar we ons drinkwater kunnen tappen. Moest lopend kunnen. Het werd nog een hele tippel op onze berg. We kramen heel wat truli’s tegen. Wat het precies inhoudt weten we nog niet maar het zijn een soort stenen hutjes, zoals de noraghi’s op Sardinie alleen hebben ze hier een hoog dak. Het is een bezienswaardigheid maar ook moderne huizen hebben zo.n ding. Of dat nou kitsch is of dat ze de oude dingen hergebruiken weten we eigenlijk niet. Komen we nog wel achter. We zagen het piepkleine supermarktje; daar komen we nog wel een keer. En uiteindelijk, een dorpje, Santa Lucia, we zagen de kraan nog steeds niet maar toen er wat andere mensen met een fles heengingen zagen we het ook. Dus een paar flessen water getankt. Een paar mannen waren een eettentje aan het optuigen.Het waaide zo hard dat het bijna omviel. Navraag leerde ons dat er binnenkort een bbq is en nog een ander feest. Dat is zaterdagavond. Daar gaan we dan maar eens kijken.
Teruggewandeld. Heel wat blaffende honden gezien/gehoord. En veel fruitbomen. Ziet er allemaal lekker uit. Thuis buiten gegeten. Macaroni, hoe kan het anders. En als tot watermeloen; hadden ze voor ons achtergelaten. Lekker hoor. De planten water gegeven want die hadden het wel weer nodig. Vanavond nog Olympische Spelen gekeken. Geen Nederlanders. Eigenlijk doen we aan niet zoveel sporten mee.
Woensdag 1 aug. 31 gr
Half 9 op. Meteen naar buiten. Het waait hier altijd wel dus het wordt niet gauw te heet. We hadden geen brood dus Nectarine en een gebakken eitje als ontbijt. We moesten vandaag dus boodschappen hebben , Daarvoor moeten we naar Monopoli. Meteen een bezoek aan de stad eraan vastknopen. Dus togen we om 11 uur naar downunder. Toch nog een heel eind naar beneden. Er zijn hier wel fietsen maar ik denk toch niet dat we er gebruik van maken. Zulke wielrenners zijn we niet. Parkeren is altijd lastig in een stad maar al gauw hadden we een leuk plekje gevonden. We stapten uit en meteen kwam een Italiaan in een auto langs die met veel armgebaren ons te verstaan gaven dat we daar niet mochten staan. Dat was alleen voor bewoners begrepen we. Dus verder gezocht. Gelukt. Vandaar naar de oude stad maar ja dan moet je wel de goede kant oplopen. Er hing een plattegrond. Maar waar stonden wij? Gevraagd aan een voorbijganger. Hier, wees hij. Nee dat kon volgend ons niet dus vragen helpt ook al niet. Wij gingen lopen maar kwamen toch niet goed uit. Uiteindelijk zagen we waar we wel moesten zijn. Bleek dat er ook een toeristische route voor wandelaars was. ZO kwamen we bij de Dom en die was nog open ook, via de zijingang omdat men aan het werk was. Mooi hoor, Verder gelopen. We kwamen bij het kasteel uit. Tja, dat was geopend van 10 tot 12 en vanaf half 6. En het was een uur. Italie he, ’s middags is ook hier geen kip te bekennen. Alles dicht. We konden er nog wel in omdat er een luikje openstond en dat deden we ook. We kwamen in een lange gang. Verder durfden we niet te gaan want stel je voor als ze het net dichtdeden terwijl wij clandestien binnen waren. Dan zaten we daar minstens tot half 7 wachten, dat deden we niet dus wandelden we verder. We konden nog wel over de muur lopen. Ook mooi zo langs de zee. Bij een restaurant pasta gegeten. Nou en als je dan nog geen vakantiegevoel hebt dan komt het ook niet meer. De straatjes waren verschrikkelijk smal maar toch kwamen er nog auto’s door. Daarom hebben ze natuurlijk wel van die kleine karretjes. Je ziet het wel eens op de reclame,,,en nu dus in het echt. Het VVV was ook gesloten (natuurlijk) We wilden nog navraag doen naar een vaartocht maar dat komt dan nog wel. Toen we ons toeristische route met heel veel kerken afgerond hadden weer terug naar de auto. En naar de supermarkt. Daar was het niet druk. Van alles ingeslagen voor minstens een week. Prijzen zijn net zoiets als thuis. Bij de kassa stonden dozen. Mooi daar konden de boodschappen in. Maar ze waren allemaal nog vol. De caissiere vroeg ons wat maar wat? Ze herhaalde het langzaam en nadrukkelijk alsof je dan wel Italiaans verstaat. Uit de rij riep iemand: Brauchen Sie tute. O, of we een tasje wilden. Nee zei ik hoeft niet, dus kregen we er vijf. Nou ja ook goed. 5 uur thuis. Hoogte hier is volgens Peter zijn horloge/hoogtemeter 370 meter.
Weer buiten gegeten alleen werden we belaagd door een wesp dus het toetje binnen gegeten. Ramen open en lekker laten doorluchten. Roberto en Cinzia zullen nu ook wel aangekomen zijn in Wieringerwerf. Het is te hopen dat zij het net zo leuk hebben in ons huis als wij hier.
Donderdag 2 aug 32 gr
Het waaide vandaag niet zo hard als eerst. Vanmorgen eerst maar eens gezond/ Wel goed ingesmeerd/ EN gelezen. Ik ben al in mijn tweede boek begonnen. Vanmiddag zouden we een rondrit doen in de omgeving volgens een folder. De eerste stad, Putignano waar we heenzouden verliep niet helemaal soepel. Het tijdstip was natuurlijk ook weer verkeerd. Alles was dicht. We moeten ons ritme toch maar eens aanpassen. Of ’s morgens iets doen of ’s avonds. In de middag ligt alles stil. Op het plaatje stond een kathedraal. Die wilden we bekijken. Gevraagd aan voorbijgangers waar we die konden vinden. Er stonden 3 mensen ons uit te leggen waar we heen moesten maar het waren ook 3 richtingen. Schiet je niks mee op al zeggen we dan natuurlijk wel hartelijk grazie. We konden er wel uit opmaken dat het de naam kathedraal niet mocht dragen. Niet gevonden, wel mooie kleine straatjes. Later passeerden we de kerk. Nou inderdaad niet echt bijzonder en hij was ook dicht. Op naar Alberobello. Dat is een toeristische trekpleister hier van naam. Een heel wit dorp met allemaal van die bijzondere bouwsels. Truli heten die dingen. Bij eentje gingen we naar binnen en kregen we uitleg. We zagen de indeling. Leek een beetje op die grotwoningen in Spanje. Koel in de zomer, warm genoeg in de winter. Een woonkamer, keuken, twee alkoven en een zolderverdieping waar de kinderen konden slapen, of een oma. Nou ja, dan moest het oude mens met een laddertje omhoog. Zielig. Ook was er binnen nog ruimte voor schapen of geiten. Lekker knus. Die huisjes in Alberobello waren zo’n 150 jr oud. Ook hebben ze verschillende symbolen op het kegelvormige dak Sommige met een kruis, ster of iets anders. Had te maken met geloof en goden. Die Trulies die wij hier op onze heuvel zien kunnen wel van lang geleden zijn. Ze kende het woord jaartal niet in het engels en toen sloeg ze het maar aan op de kassa. O ja, 1400 dus. We kochten maar echte Trulikoekjes van haar voor de moeite. Glaasjes hadden ze niet maar wel een belletje. Heel veel winkeltjes waren er, overal wilden ze wel dat je binnen kwam, wel erg toeristisch maar erg leuk en allerlei verschillende ambachten. Schilderkunst, weven, sieraden, wijn, koekjes dus enz. Niet verder gegaan met de rondtour want het was al aardig laat. Thuis weer buiten gegeten. Ik gooide nog een bakje, waarvan we dachten dat het van plastic was, door de kamer inclusief de mozzarella die erin zat. Aan de scherven te zien bleek het bakje toch van glas te zijn. Dus voorzichtig puinruimen. Vanavond met Marius geskyped. Hij was weer heelhuids terug uit Noorwegen en had een fantastische vakantie gehad. Gelukkig maar. Verder lekker buiten doorgebracht. We hoorden nu ook de chicades. Die misten we al maar dat kwam waarschijnlijk door de harde wind. Nu is het windstil. Morgen naar het strand, eens kijken of dat goedgaat. Het wordt volgens het weerbericht de komende dagen steeds warmer tot 37 gr. We zien wel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
