Noorderlichtje, poolcirkel en Vikingfeest

Maandag 10 december, 1 gr
We waren gisteravond nog net aangekleed toen om 23.30 omgeroepen werd dat er, believe it or not, wat noorderlicht te zien was. Dus wij supersnel naar buiten. Ik had net al mijn trui uitgedaan omdat het binnen in de hut zo warm was maar daar merkte ik buiten niks van. Maar goed. Ja, we zagen wel wat vreemde wolken met wat licht er doorheen. Maar even later zagen we toch groene vlekken. De camera stond nog goed vanwege de cursus. Meteen geprobeerd en ja, de vlekken waren zichtbaar. Het was ongeveer 2 op een schaal van 1 tot 9. Dus heel veel activiteit was het nog niet maar het was te zien. Het bewoog nog niet in flarden of strepen langs de lucht. Na een halfuurtje weer naar de hut gegaan. Om 7 uur werd er omgeroepen dat we door de poolcirkel zouden gaan. Je kon dat mee komen beleven. Nou dat maar even niet gedaan. Vanmorgen kwamen we wel wat mensen tegen die zeiden: nee, wij lagen gisteravond ook al in bed dus geen noorderlicht gezien. We moeten voortaan maar de kleren klaarleggen. En dat zal waarschijnlijk wel het best zijn. Bij het ontbijt rustig aan gedaan. Maar een klein broodje, maar er werden wel pannenkoekjes gebakken dus dat deden we wel. Toen we weer terugkwamen zagen we een brief bij onze hut. Daar stond op dat we ons bij de receptie moesten melden want onze maten voor schoen, kleding en helm moesten we doorgeven. Wij naar de receptie. Gaat die snowscootertocht dan wel door? Ja, die gaat door. Het heeft daar 24 uur gesneeuwd. Morgen gaan de proefkonijnen en een dag later mogen wij. Nou zeg, dat hadden we echt niet meer verwacht. Leuk. Om half 11 werden we weer naar deck 7 geroepen voor de doopceremonie door de Noorse god van de zee: Njordr. Eerst moesten we allemaal hard om hem roepen en toen: ja hoor daar kwam hij. Een heel verhaal. En daar kwam hij naar beneden en doopte ons allemaal een voor een. We moesten op een bankje knielen en kregen toen een pollepel vol ijs in onze kraag. Koud hoor. Meteen kregen we een glaasje bessenwijn erna. Later kregen we een certificaat dat we over de poolcirkel waren gegaan. Erg leuk, de stemming was best hilarisch. We bleven nog op het dek want het was prachtig. We voeren door een fjord en het werd net licht. Erg mooi; surrealistisch. je kunt wel blijven fotograferen en filmen maar het is toch nooit zoals je het echt ziet. Dat geldt trouwens ook, hoorden we later, voor het zien en fotograferen van het Noorderlicht. Een kind ziet het licht als veel groener dan een ouder persoon. Die ziet het als grijzig en als je dan de foto ziet dan is het toch groen. Bijzonder. Dus in dat geval is de foto eigenlijk mooier. Tamelijk vroeg geluncht want we legden aan in Bodo. Spreek uit: Boeduh. Om 1 uur van boord. We waren zo in het centrum. Aardig met alle kerstverlichting maar de plaats zelf is niet spectaculair. Het was eerst aardig licht. We lepen wat door een winkelcentrum en het plein. We zagen een kerk maar ja: die zal wel niet open zijn. Toch proberen, en ja we konden naar binnen. Maar dat was niet voor toeristen; ze waren gewoon bezig. Een meisje kwam naar ons toe. Ze waren aan het oefenen voor een kerstconcert maar we mochten wel even kijken. Achter de schermen hoorden we dat er Pie Jesu geoefend werd. Maar dat hebben we verder niet gezien. De meisjes oefenden: Mr Sandman en dan in de versie van: o mister Santa ofzo. Ze zongen goed. Wij konden niet te lang blijven en verlieten de kerk. Ik zwaaide nog wel naar het meisje en stak mijn duim omhoog. Ze lachte terug. Het was bijna half drie en helemaal donker. Jaja. Op de boot was er een lezing over ‘ het drama van de Fram’ over de poolreizigers Amundsen en Scott. Ik ging alleen want Peter had hier geen zin in. Later wel want toen was het weer tijd voor Leven en gewoonten van de Noren. Dat wordt heel leuk gebracht door het expeditieteam. Het ging nu over de zeearend en er werd een Lofotenlied gezongen. Het refrein moesten we meezingen. Ook moeten we elke dag een zin leren. Echt grappig. En vanavond gingen we weer op pad. Om 7 uur gingen we van boord om met de bus mee te gaan naar een vikingfeest. In de bus werd er door een viking al van alles verteld en toen we in het Vikinghus aankwamen werden we verwelkomd door Olav en zijn vrouw. Hun zoon moest nog uitgehuwelijkt worden en ze vroegen of er nog ongehuwde vrouwen bij waren. Nee, maar Claudia, onze tafelgenote wilde wel van haar man af. Nou lachten natuurlijk. We kregen een maaltijd met lamsvlees. Gedeeltelijk moesten we dat met onze handen eten. Er werden verhalen verteld en, om de goden gunstig te stemmen om het licht weer terug te brengen, moesten we een dansje doen. Het was een julemaaltijd een vikingwoord. Maar nog steeds heet het brengen van het licht, kerst dus, ook Jule. Nog verder het vikingmuseum bekeken en weer terug. De bus reed best pittig over de sneeuw. Maar ze hebben hier banden met spikes dus het valt wel mee. Onderweg zagen we een klein glimpsje noorderlicht. Om kwart voor 12 varen we door Trollfjord. Dan wordt het verlicht en krijgen we weer een hapje op deck 7. Goede kans op het echte noorderlicht vannacht. Het is helder. Afwachten maar.