Bevrijdingsdag en midden Toscane

Dinsdag 24 april 27 gr
Gewoon een keertje helemaal niks gedaan. Ja, ok, wel gewassen. Maar verder alleen een soort stranddag, maar dan thuis, gehouden. Ja anders zou je op zo’n dag misschien naar zee gaan en daar aan het water liggen maar dat hebben we nu hier gedaan. Eerst op ons terras gezeten/gelegen. Er lag een stukje kaas onder de tafel. Meteen een heel leger mieren eropaf. Een poosje later geen mieren meer en ook geen kaas. Dat gaat hard. Vanmiddag naar boven gedaan; naar het zwembad. Het water was nu al iets ‘ warmer’. Als je er door was dan was het zelfs lekker. De zwarte kat kwam ook zeer bevallig naast ons liggen op de stoel. En aanhalig is tie. Wel leuk. De rode schijnt toch nog niet terug te zijn. Dat is een donkerrode kat. Ik heb Gabe nog een mailtje gestuurd dat we graag onze pup dinsdag willen halen. We zijn benieuwd. Mijn geschaafde elleboog ging weer open. Zo kan ik natuurlijk niet zwemmen. Goed verbonden met een gaasje uit de verbandtrommel. Gebruiken we die ook eens. Ik heb weer een boek van hier gelezen. Ontmoeting op de ponte Vecchio. Nou ja, wel eens leuk want we zijn tenslotte net in Florence geweest. Heel veel bekende (jaja) punten kwamen er in voor. En het plot was ook best aardig. Dus meteen maar uitgelezen. Het 6e boek geloof ik. Aardige score. Vanavond alle kartonnen verpakkingen en ander papier in de open haard verbrand. Fikt lekker. Leuk gezicht hoor.

Woensdag 25 april, 26 gr
Het is bevrijdingsdag in Italie. Het was erg rustig vanmorgen. Zelfs geen sirenes. Op bevrijdingsdag zijn er zeker ook geen ongelukken en zieken. En ook geen kerkklokken. Ze hoeven voor de bevrijding zeker niet naar de kerk. Om half elf klonk vanuit Pescia muziek. De fanfare. He jammer dat we dat niet wisten dan waren we er naartoe gegaan. Dat had Irene, als gastvrouw, ons wel moeten zeggen. We vonden op internet wel een soort agenda. Vanaf 12.15 een concert en ik zag ergens ook dat er vanaf half vier een streetband zou zijn. Nou dat is leuk natuurlijk. Dus wij naar beneden. Nergens vlaggen; daar doen ze niet aan. Maar wel markt. Niet zoals op zaterdag maar zoals bij ons; een antiek en curiosamarkt. Nou ja, zeg maar: oude zooi. Erg leuk maar het was nog niet zo druk. Oud (roestig) gereedschap, telefoons waar je nu niks meer mee kunt, legertasjes, schilderijen (die bij een windvlaag allemaal met een klap omvielen), potten en pannen, bijzondere kleding en andere rommeltjes van zolderopruimingen. We keken nog of ze zo’n kom hadden zoals ik gebroken heb, maar nee. Om 12.15 stonden wij klaar bij het podium. We wachtten op het concert. Maar er gebeurde niks. Nou ja, het is Italië he, dus het kan best een kwartiertje later beginnen. Maar er begon helemaal niks. Geen concert dus. Hm. Wat nu? Geen zin om terug te gaan en dan vanmiddag weer naar beneden. Dus nog maar eens over de markt. De mensen konden ons zo’n beetje uittekenen. Rare lui, die Hollanders. Ja, onbetrouwbare Italianen; hadden jullie je maar aan de afspraken moeten houden en dat concert moeten geven. We wilden pizza. En gingen alvast maar zitten bij een leuk tafeltje. Maar ja: er werd alleen nog koffie en gebak en ijs geserveerd; geen pizza. Een andere locatie gezocht. Het kleine pizzabakkertje met twee tafeltjes buiten. Eerst waren ‘ alle’ tafeltjes bezet maar na opnieuw een rondje gelopen te hebben was er een vrij. En ik moet zeggen: een heerlijke pizza hoor. Een margarita en een proscuito. Naar de overkant gelopen. Aan de rivier de Pescia op een bankje gezeten en naar alle mensen gekeken die langskwamen. Wat een kinderen hebben ze hier. Er was ook een herdenking geweest vanmorgen want we zagen de kransen bij een monument. Dat hadden we natuurlijk gehoord. Om 3 uur een heerlijk ijsje gegeten. Dat verveelt nooit. En toen weer naar het plein. En ja hoor niet een maar wel 5 streetbands. Op elke hoek. De eerste had er ook een hele show bij. Echt erg leuk. Een andere had weer specifieke Disneyland (o nee, Dixielandmuziek. Erg grappig. Het was nu wel erg druk. Ja, ze komen hier pas na half vier tot leven. Daar kunnen wij niet aan wennen. Wij willen niet in het donker naar boven rijden. Te riskant. En toen we alle bandjes uitgebreid gezien en gehoord hadden gingen we naar boven. Vanaf ons terras konden we ze ook nog horen spelen. Dat is beter dan het geloei van de sirenes. Om 6 uur was het stil. Voor zover we begrepen van de site van de cita di Pescia zou er ook nog een fakkeloptocht zijn om 9 uur. Maar daar hebben we niets van gezien van bovenaf. Ook niet gehoord. Misschien was die er ook niet. Toch leuk om dit ook hier mee te maken. Wij aten spaghetti. Tja, twee keer warm. Doen ze hier ook. We zijn al ingeburgerd…

Donderdag 26 april, 21 tot 26 gr)
Vroeg op. We zouden de hele dag weg zijn. Laatste keer. De reis ging naar Volterra en San Gimignamo. Dat zijn de (toeristische) steden in Toscane die we nog niet eerder gezien hebben. Uiteraard via de Tomtom. Maar zonder tolweg want we willen wel het landschap en de kleine dorpjes zien. Het ging een heel eind goed. Op een gegeven moment vonden we een rotonde en afslag kennelijk zo interessant dat we deze drie keer wilden zien. Kortom, de Tomtom en wij dus ook, wist niet meer waar we heen moesten. We moesten om de tolweg heen. We hadden wel een kaart maar die was al aardig oud, van de vorige keer in Toscane. Toen bestond die tolweg kennelijk nog niet. Dus een stad uitgepikt waar we wel langs moesten en zo kwamen we via een zeer toeristische maar mooie route toch in Volterra terecht. Over kleine weggetjes gesproken. We overreden nog bjna een eekhoorntje.We hadden een parkeergarage ingetoetst en we reden er goed op af. We kwamen al gauw in het centrum. Erg mooi. Het was hier nog niet zo warm, dan ga je naar het zuiden en wordt het minder warm. Maar met 21 gr ging het toch wel hoor. Komt ook door de hoge ligging van de stad, 540 m. (met de nieuwe app op de smartphone) We gingen een paleis/stadhuis in. We moesten er wel betalen maar als 65jarigen kregen we korting. Er was een Etruskisch museum in gehuisvest. Van 2e eeuw voor CHr. Toen was hier al een nederzetting. En later, vanaf het jaar 1000 zo’n beetje zag je via maquettes en kaarten dat Volterra steeds meer uitbreidde. We konden ook de toren beklimmen maar alleen als je niet claustrofobisch was geen last had van hoogtevrees en met een goede conditie. Er mochten er maar 5 per keer op. Dus dat deden we. De stenen wenteltrap was zo smal dat ik met mijn rugtas vast kwam te zitten. Nou, mooi uitzicht hoor. Het echte Toscane. Met glooiende heuvels en cipressen. Dat heb je in het noorden minder. De batistero bewonderd. Er zat geen water in het het doopvont, alleen muntjes. Dit keer hadden we gewoon een broodje meegenomen dus dat aten we op een muurtje op het plein op. We wandelden verder door Volterra. Waarschijnlijk staat Volterra alleen in de Nederlandse reisgidsen. In tegenstelling tot Florence en Pisa hoorde je hier voornamelijk Nederlands. Jammer. Geen Chinezen of Amerikanen, wel wat Duitsers. En natuurlijk de geijkte grote groepen met schoolklassen. Ze doen veel aan cultuur en geschiedenis in Italië zou je zeggen. Van bovenaf kon je ook een Romaanse nederzetting zien met een amfitheater. Het was zo goed zichtbaar dat we besloten dat we er niet echt in hoefden. (Hebben we al vaker gezien, zei ze blasé). De poorten, de muur, de kleine straatjes, de Dom, die zoals gebruikelijk als wij komen in de steigers stond; daar konden we niet in. Maar de rest: het was allemaal erg mooi. Volterra wordt gezien als waarschijnlijk de oudste stad van Toscane en dat zal best kloppen. We kochten een glaasje want ja dat hebben we nog niet.
Weer verder naar San Gimignano. Beroemd om zijn vele torens. We zagen het inderdaad van verre maar het lukte niet om er een foto van te maken of te filmen. Steeds verdween het weer achter een boom of berg. Het duurde even eer we de juiste parkeerplaats vonden maar natuurlijk lukt dat wel. Het was hier een stuk warmer dan in Volterra, 26 gr. En maar een halfuur verderop. Trap op en we zaten in het centrum. Inderdaad, eigenlijk een belachelijk gezicht al die torens. Ze zijn ook niet mooi. Bv 4 grijze vierkante bouwwerken die nergens toe dienen. In een oogopslag wel 7 torens. We liepen de stad weer door. Nu gingen we wel de Duomo in. Betalen zonder reductie. We kregen wel een audioset mee. Rijbewijs tijdelijk inleveren. Deutsch? Vroeg ze aarzelend. Nee joh, doe maar English want Dutch hebben jullie zeker niet? We waren netjes genoeg gekleed. Anders hadden we zo’n lichtblauwe bedekking meegekregen. Een man werd nog wel op zijn vingers getikt omdat hij zijn petje niet afdeed. Dus we konden nu goed begrijpen waar het allemaal om ging. Erg mooi. Heel veel fresco’s met allemaal afbeeldingen van diverse bijbelverhalen. Geschilderd in de 13e en 14e eeuw. Mooi bewaard. Daar best een poos doorgebracht. Verder langs de muur. En natuurlijk een ijsje op het plein. Dat kwam nog in het boek Villa in Toscane voor. Wel grappig. Ook hier door de straatjes en onder poorten gewandeld en alles bekeken. Natuurlijk ook weer allemaal Nederlanders. Wat moet dit in de zomer worden? Om half zes weer weg want we hadden nog 2 uur voor de boeg. Nou dat viel mee, het werd anderhalf uur. Weer een mooie rit. Nu zonder omweg. Bij de Lidl nog wat laatste boodschappen. Dit was dus de laatste echte dag. Morgen moeten we natuurlijk inpakken enzo, dan gaan we niet weg. Het hoeft niet zo schoon als wanneer we ruilen, we betalen tenslotte genoeg voor de eindschoonmaak, maar toch wel een beetje netjes. Ik heb nog wel wat tips (aanmerkingen kun je het ook noemen) voor Irene wat betreft gastvrijheid en privacy maar die vertel ik haar pas als de borgsom verrekend is. Het zou zo maar kunnen schelen. Maar goed, dat we een zwembad hebben is natuurlijk wel super. En dat zouden we in het eerste huis niet gehad hebben. Echt een extraatje.