Grossglockner
Blijf op de hoogte en volg Oetske
12 Juli 2013 | Oostenrijk, Murau
Zaterdag 6 juli, 23 gr
Vanmorgen beetje in en om het huis gewerkt ed. Het was bewolkt dus dat kun je dan mooi even doen. De temperatuur was wel goed, meteen al 21 gr. Meteen na het eten op pad om weer eens een leuke wandeling te maken. Het was wisselend bewolkt. Van het weerbericht kun je hier toch niet op aan. Ze zeggen altijd dat het zonnig kan zijn maar ook buien en sommige met onweer. Niet waar dat zich dan kan voordoen. Daar hebben we dus weinig aan. Dus in korte broek maar met jassen en paraplu op pad. Een wandeling uit de gegevens van Paula. De mooie weg van Stadl naar Flatnitz volgen en als er een openstaande slagboom aan de rechterkant is dan daar beginnen. Inderdaad een mooie weg. En heel rustig. De slagboom goed gevonden. Onderweg was er nog een stuwmeer maar we konden er niet overheen omdat ze aan het werk waren. Het water uit dit stuwmeer gaat helemaal via buizen naar een brug met elektriciteitscentrale bij ‘ ons’ over de Muhr. Dat is toch zo’n 20 km verderop. Knap werk. We begonnen onze wandeling. Mooi, door het bos, door weilanden, met koeien maar zonder stieren, en soms over een kabbelend beekje en een omgevallen boom. Het heette de Kneipproute. Dat zijn toch van die Wellnessspullen? En natuurlijk kwamen we weer honderden mooie bloemetjes tegen en…..we zagen zowaar een steenarend vlak boven ons vliegen. Grote vogel. Onderweg zagen we boomstammen die al klaargemaakt waren voor iets, ja wat, een bank, een boot? We wisten het niet. Totdat we later een voederbak voor koeien tegenkwamen. O dat was het dus. Uigeholde boomstam op pootjes. Het was zonnig maar er kwam ook een donkere lucht aan. En net toen we bij het keerpunt van de wandeling waren gekomen vond die wolk dat hij te vol druppels was. Eerst druppelde het maar toen ging het harder regenen. Hadden we in ieder geval de paraplu niet voor niets mee. We gingen over de weg terug. Er kwam toch weinig verkeer langs en het was een stuk korter. Moet wel een grappig gezicht zijn geweest. Twee wandelaars met korte broeken en een rode paraplu in een pittige bui. In de zon kwamen we bij de auto aan. En een eindje verderop was er niets gebeurd, de weg was droog en stralend weer. In Flatnitz was verder weinig te beleven. Dus terug, naar de Spar en verder naar ons hotel. We bestelden koffie. Of het op het kamernr gezet moest worden. Nou nee, doe maar cash. Ik was even mijn nummer kwijt… Zo bekend zijn we zeker al van drie keer koffie drinken met wifi erbij. We zagen nog een vos…helaas lag hij morsdod op de rijbaan.Thuis nog heerlijk buiten gezeten. Morgen zal het ook weer een mooie dag worden. Natuurlijk, met kans op een bui en soms onweer. Ach ja, het is Oostenrijk he.
Zondag 7 juli 23 gr
Mooi weer. We waren eerder op en zaten al vroeg aan de koffie op onze alm. Om half elf weg naar Mouternsdorf. Daar zou een Middeleeuws festijn zijn dit weekend dus daar moesten we bij zijn vonden wij. Onderweg was er al een muzikaal oponthoud. In een klein dorpje was er een optocht/processie met een enorme Samson. Die wordt in de regio Lungau vereerd als heilige. Wij weer verder. In Mouternsdorf (35 km van hier) zagen we al Middeleeuws geklede mensen, en anderen die zich nog aan het verkleden waren. Wij erachter aan, dan zouden we wel goed uitkomen. En ja dat was zo. We betaalden en kregen een stempel op onze hand. Een drukte van belang. Er was met een groep (uit Parma, bleek later) aan het vendelzwaaien. Dat deden ze erg mooi. Bijna iedereen was mooi uitgedost als ridder, boer, kasteelheer, edele, gevangene ed. Er werden executies verricht op het plein, heksen werden onder de hakbijl gelegd, er waren vuurspuwers, en dansers. De dansers vroegen op een gegeven moment mensen uit het publiek om mee te doen dus wij wisten niet hoe gauw we weg moesten komen. Op een terrasje verder gekeken. Straattheater en een optocht. Een grote middeleeuwse markt en heel veel herbergen waar je kon eten zoals toen. Wij aten goulash met knodel. Het was prachtig weer dus heel geschikt. We stonden heel goed voor de optocht. Op een trapje. Het ging net spetteren toen de optocht begon maar niemand maakte aanstalten om een paraplu te pakken oid. Gelijk hadden ze want het hield weer op. Wij zeggen altijd als het spettert: het gaat regenen maar hier kun je zeggen: het spettert even. Er kwam een draak tegen ons trapje aanleunen en maakt een praatje. Hij zette zijn kop af en er kwam een verhit, vermoeid hoofd tevoorschijn. Hij kon haast niet meer, zei hij. Hij liep ook nog eens op stelten dus erg vermoeiend. Maar goed hij liep toch mee in de optocht en later zagen we hem nog bij het straattheater met een act en als vlammeneter oid. We mochten ook met ons stempeltje het slot in. Normaal, zagen we, kostte dat 8,50 maar nu waren we voor de hele dag 6 euro kwijt pp dus dat was mooi meegenomen. Het slot was tevens museum. Van alles over de streek en de Middeleeuwen was er te zien. Ook zo groot Samsonbeeld. Op de binnenplaats werden sabel, zwaard en degengevechten gehouden. Zelfs iemand met een jas, als een soort stierengevecht. Verder was er een smid, een jeneverstokerij, viltbewerking en nog veel meer. Echt een leuke dag dus. Aan het eind was er in het slot een orgelconcert en daarna een luitconcert. Door dezelfde man gedaan overigens. Hij was van beroep instrumentmaker (en niet zzomaar een he, een meisterinstrumentmacher) maar vertelde hij, hij had les gehad van dezelfde leraar als Nicolaus d’Harmincourt. (schrijf je dat zo?) Jammer dat er zo weinig mensen kwamen kijken. Wel een uiterst vervelend mens dat gewoon haar mobieltje opnam en uitgebreid ging zitten kletsen. De man moest zijn praatje hiervoor onderbreken. Aso! Om 6 uur was het zo’n beetje afgelopen en verlieten wij ook de Middeleeuwen. Thuis nog buiten gezeten en op z’n zondags rostischijfjes gegeten. Het lijkt deze week goed genoeg te worden om naar de hoge alpen te gaan. Misschien dinsdag, we zien wel.
Maandag 8 juli 26 gr
Hoewel we vakantie hebben en het niet zou moeten uitmaken hebben we ’s morgens toch elke dag hetzelfde ritueel. Ik sta het eerst op en ga de vaatwasser uitruimen. Dat moet ook wel alleen want je kunt de keuken niet in of uit als je dat doet. De keuken is wel groot maar onhandig ingericht. Dan eigen ontbijt en thee. Thuis drinken we nooit thee maar hier wel. Moesten we wel aan wennen want diverse soorten vruchtenthee geprobeerd maar ze zijn allemaal zurig als rozenbottelthee. Mooi weer. Na de drukte van gisteren een Almdag dus. Daar is verder weinig over te vertellen. Dagje lezen, puzzelen en muziek luisteren in de zon. We nemen wel in een keer van alles mee naar boven want het is nog een heel klimmetje om er te komen. Dat doe je niet elke vijf minuten. We hoefden zelfs niet weg voor boodschappen. Leuk voor tussendoor maar dat moet natuurlijk niet te vaak voorkomen. Morgen naar de Grossglockner. We hebben een koffertje ingepakt om eventueel te kunnen overnachten in een hotel.
Dinsdag 9 juli 26 en 12 gr
Het kwam er vandaag toch van. Vroeg op en om acht uur reden we weg naar het Westen. Richting hoge alpen. Doel was de Grossglockner Hochalpenstrasse. Het was zwaarbewolkt toen we weggingen maar ‘ ze’ hadden beloofd dat het goed weer zou worden. En ja, onderweg werd het steeds blauwer en toen we de Tauernpas over waren was het stralend weer. Gelukkig maar. We hadden wel gerekend op een overnachting voor het geval dat het vandaag toch niet te doen zou zijn. Maar daar leek het niet op. Natuurlijk hadden meer mensen de gedachte dat het vandaag een goede dag voor de Hoge Alpen zou zijn. Vlak na de toegang tot het Natuurpark was het best druk. Maar het verspreidde zich al gauw. Zo reden we dwars door de Alpen. Prachtig. Deze weg is 45 km lang en onderweg kun je er telkens uit om iets te bezichtigen of te wandelen. En dat deden we dus ook. Gelukkig hadden we de bergschoenen ook mee want die waren uiteraard wel nodig.Er waren wel veel Nederlanders die ook deze route deden. We hebben meteen bij de eerste gelegenheid al een glaasje gekocht en wat souvenirs en kaarten. Dan hoefden we daar verder niet meer naar om te kijken. Op een hoogte van 2560 m ons brood opgegeten. Wat een uitzicht. En dan moeten we de Grossglockner, de hoogste berg van Oostenrijk nog krijgen. Die is 3700 (en nog wat) hoog. Dat moet dan wel een knaap zijn. Peter had hem ooit al eens gezien, vroeger vanuit Zell am See. En een grote gletsjer daarbij. We reden even door want er kwamen steeds meer wolken en we wilden de berg wel helemaal zien. Jammer als hij in de wolken zou zijn. Onderweg zag ik wel een puntberg. Maar dat kon hem niet zijn want de Grosglockner moest hoger zijn. Maar toen we op het uitzichtpunt waren bleek dat dat toch echt die berg was. Maar ja, als je zelf al op 2300 meter hoogte bent is 3700 meter niet zoveel hoger meer natuurlijk. Dan had ie in Wieringerwerf moeten staan. Dan zie je het verschil beter. Maar mooi was het wel. De gletsjer was niet zo lang en breed als Peter zich herinnerde. Dat klopt ook wel want vanwege de klimaatverandering is de gletsjer geen schim meer van zichzelf. Maar, leerden we van een tentoonstelling hierover, rond 1850 was het hoogtepunt van de kleine ijstijd geweest. Als je uitgaat van de lengte van de gletsjer toen dan is het logisch dat hij nu minder is. Er werd ook een man tentoongesteld die in het gletsjerijs was gevonden. In 1795 was hij omgekomen. Wanneer hij gevonden is stond er niet bij.Veel munten en ander gereedschap hadden ze ook nog uit het gletsjerijs gehaald. Dat is dan weer het voordeel van het smelten van het ijs. Er komen geheimen uit duizenden jaren geleden bloot te liggen.We daalden een eind naar de gletsjer af. Je kon ook met een kabelbaan maar dat deden we niet. Het ging ineens flink regenen en we hoorden ook een onweersklap. Maar toen waren we al aan het eind van de route en zochten we het bezoekerscentrum en een restaurant op. Ook met die dreigende luchten zag het er erg mooi uit. We zagen nog Murmeltiere. Erg leuk.We hoefden niet te overnachten dus aanvaardden we de terugtocht weer. De Tomtom was eigenwijs en leidde ons over de tolweg. Dat was niet helemaal de bedoeling want we hadden weer over de Tauernpas gewild. Maar goed, zo waren we er ook sneller. Meteen doorgereden naar het restaurant in de buurt. Om half 9 zaten we aan onze maaltijd uit de 17e eeuw (feuerspieschen) en uit de 20ste., forellen met een rivierkreeftje. De feuerspiesjes werden met een aansteker in vuur gezet.Een mevrouw die er ook zat te eten zat er jaloers naar te kijken en vroeg de eigenaar qwlk gerecht het was: ‘voor de volgende keer’ En weet je wie er ook weer zat te eten? Die accordeonspeler uit de Dampfbummelzug. Of die wij dachten dat het was. En de forel was heerlijk maar ik wist niet precies hoe om te gaan met de rivierkreeft. Ik kreeg er een tangetje bij maar kreeg er verder geen vlees uit. Nou ja, het was voornamelijk voor sier denk ik. IJs met slagroom na. We waren best moe van deze dag. Maar waarvan dan? Misschien de hoogte? Het grootste deel van de dag op meer dan 2300 m, dat kan schelen. Peter had zijn enkel onderweg nog verzwikt toen hij een stoepje niet gezien had. Het is te hopen dat het verder meevalt.
Woensdag 10 juli, 24 gr
Mooi weer vanochtend. We waren niet zo vroeg op. Nog moe van gisteren zeker. We konden wel weer boven zitten. Maar op een gegeven moment ging het spetteren. He, dat zou toch pas ’s middags gebeuren? Toch maar beneden gaan zitten. En daar zaten we dan. De zon scheen volop maar regenen…. Heel hard en heel recht naar beneden. Gekke gewaarwording. Toen het weer droog was was er niets aan de hand en konden weer in de zon op de alm zitten. We hoorden het in de verte wel rommelen. Wel een paar keer fiks gestoken. Heel hinderlijk en door welke insecten weet ik niet maar zolang het geen wespen zijn….kunnen we ertegen. Als lunch hadden we niet veel meer. Maar we deden het ermee. Vanmiddag boodschappen gedaan. We zijn wel blij met de Spar hoor. Geen grote winkel maar alles is aanwezig. Toen met de auto op pad. In de buurt zijn twee plaatsen naar Peter vernoemd. Nl St Peter en Peterdorf. Hij moest natuurlijk wel even zien hoe het met zijn dorpen gesteld is. Een mooie weg er naartoe. En er was daar ook meer zon dan hier. Wij zitten toch meer tussen de bergen in en die Peterdorpen lagen in een breder dal. St Peter was een mooi dorp met een prachtige kerk. Uiteraard konden we daar naar binnen om te bezichtigen. Mooie oude fresco over de kruistochten. Er was ook een openbaar toilet waar we ook even heen gingen. Zo sneu als er niemand gebruik van maakt. Toch mooi dat het bestaat in een gewoon dorp. Heel gewoon in het buitenland. Hebben we in Nederland (bijna) niet. Thuis weer op het balkon in het zonnetje gezeten. Eigenlijk ben ik wel eens benieuwd naar de bovenverdieping. Want daar kunnen wij niet komen en die wordt wordt gerenoveerd. Maar het moet nog een puinhoop zijn. Dan kunnen ze dus nog een etage verhuren. Groot huis hoor. Vanavond eens wat nieuws uitgeprobeerd. Ik heb met mijn smartphone internet gekocht voor een dag. 10 MB krijg je dan. Ik wilde proberen te skypen ermee. Nou dat internet kopen per sms ging soepel maar het skypen niet. Ik wist mijn wachtwoord niet. Een nieuwe aangevraagd maar toen lukte het nog niet. Met Marius ge what’sappt. Dat ging wel goed. Hij kwam met het idee om de smartphone als WiFi-hotspot te gebruiken en dan met het lappietoppie in te loggen. Nou dat lukte zeg, ben ik even technisch bezig. Hij zag ons online komen. Leuk hoor. Met Marius geskypt en toen met Lydia. Daar was alles goed al is Dribbeltje nog wel eens ondeugend. Maar toen waren de MB’s al op. Maar het gaat in ieder geval wel. Dat doen we nog wel eens. En het is goedkoper dan wifi in het hotel want dan moeten we ook koffie nemen. Met Louise daarom maar gewoon gesms’t en met ma gebeld. Ook alles ok. Zo zijn we van iedereen weer op de hoogte. Morgen wordt het weer zo mogelijk nog onberekenbaarder dan anders. We zien wel.
Donderdag 11 juli, 24 gr
Bewolkt en grijs. Zo donker zelfs dat het licht in de gang aanfloepte. De ontvochtiger aangezet want het was op 70%. De muren zijn hier zo dik en alles is zo geisoleerd dat er geen luchtcirculatie is. Dus moet het vocht via een apparaat uit de lucht gehaald worden. Nog niet eerder nodig geweest want we hadden steeds ramen open. Dus het was donker. En het ging behoorlijk regenen. Zo grijs hadden we het nog niet gezien, de bergen in de buurt waren niet te zien. Maar we zouden wel op weg want een kilometer verder kan het weer goed zijn. Een rondrit de andere kant op. Eerst werd het nog grijzer en onweerde het ook. Maar al gauw kwam er steeds meer blauw en was het mooi weer. We gingen naar Judenburg. Paula had wel geschreven dat er niks te beleven viel en dat het ongezellig was maar dat wilden we toch zelf beoordelen. Nou, dat viel best mee hoor. Op het parkeerterrein vroegen we ons af of we er 50 cent of een euro in zouden gooien. Gooit Peter er per ongeluk allebei in. Moesten we eigenlijk tot half vier blijven. Nou ja… Leuk plein en er was een planetarium maar daar zijn we niet in geweest. We aten op een bankje ons brood op. Maar toen zagen we dat er een vrachtauto met O3 stond en het leek of er ijs werd uitgedeeld. Nou dat leek niet alleen zo het was zo. Een stunt van de radiozender O3. Op de radio was kennelijk gezegd dat je gratis ijs kon halen. Dus wij er natuurlijk ook heen. Ik heb nog wel verteld dat wij ook naar die radiozender luisteren in de auto. Lekker hoor. Leuk gezicht ook, al die ijsetende mensen op het plein. Sneu voor de mensen die net op de terrasjes ijs hadden besteld, maar ja. Na Judenburg gingen we richting Neumarkt. Stond ook met een streepje eromheen op de kaart, dus was het het bezichtigen waard. Klopte. Leuk dorpje. Er hingen posters dat er zaterdag een dorpsfeest met klederdracht en optocht en muziek en dans zal zijn. Wij nog naar het Turistinfo. Die dame daar was blij dat er iemand kwam en ging ons helemaal uitleggen wat er ook op de poster stond. Maar goed, lijkt ons leuk om zaterdag te doen. Weer verder gereden. We zagen dat het onderweg weer ergens vreselijk geregend had. Maar wij hebben geen regen meer gehad. We reden te ver en moesten een eind terug. Nog in wat andere slaperige dorpjes geweest. Zo zie je wel hoe de mensen hier leven. De mensen keken op als we langsliepen. Nou hebben zij ook wat beleefd vandaag. Nee, glaasjes hebben we niet gescoord vandaag maar dat hadden we ook niet verwacht. Thuis konden we weer heerlijk in de zon op het balkon zitten. Vanavond de eerste wedstrijd van het EK vrouwenvoetbal. Nederland-Duitsland. Ze deden het best goed: 0-0. Morgen lijkt het goed wandelweer te worden dus daar hopen we dan op.
Vanmorgen beetje in en om het huis gewerkt ed. Het was bewolkt dus dat kun je dan mooi even doen. De temperatuur was wel goed, meteen al 21 gr. Meteen na het eten op pad om weer eens een leuke wandeling te maken. Het was wisselend bewolkt. Van het weerbericht kun je hier toch niet op aan. Ze zeggen altijd dat het zonnig kan zijn maar ook buien en sommige met onweer. Niet waar dat zich dan kan voordoen. Daar hebben we dus weinig aan. Dus in korte broek maar met jassen en paraplu op pad. Een wandeling uit de gegevens van Paula. De mooie weg van Stadl naar Flatnitz volgen en als er een openstaande slagboom aan de rechterkant is dan daar beginnen. Inderdaad een mooie weg. En heel rustig. De slagboom goed gevonden. Onderweg was er nog een stuwmeer maar we konden er niet overheen omdat ze aan het werk waren. Het water uit dit stuwmeer gaat helemaal via buizen naar een brug met elektriciteitscentrale bij ‘ ons’ over de Muhr. Dat is toch zo’n 20 km verderop. Knap werk. We begonnen onze wandeling. Mooi, door het bos, door weilanden, met koeien maar zonder stieren, en soms over een kabbelend beekje en een omgevallen boom. Het heette de Kneipproute. Dat zijn toch van die Wellnessspullen? En natuurlijk kwamen we weer honderden mooie bloemetjes tegen en…..we zagen zowaar een steenarend vlak boven ons vliegen. Grote vogel. Onderweg zagen we boomstammen die al klaargemaakt waren voor iets, ja wat, een bank, een boot? We wisten het niet. Totdat we later een voederbak voor koeien tegenkwamen. O dat was het dus. Uigeholde boomstam op pootjes. Het was zonnig maar er kwam ook een donkere lucht aan. En net toen we bij het keerpunt van de wandeling waren gekomen vond die wolk dat hij te vol druppels was. Eerst druppelde het maar toen ging het harder regenen. Hadden we in ieder geval de paraplu niet voor niets mee. We gingen over de weg terug. Er kwam toch weinig verkeer langs en het was een stuk korter. Moet wel een grappig gezicht zijn geweest. Twee wandelaars met korte broeken en een rode paraplu in een pittige bui. In de zon kwamen we bij de auto aan. En een eindje verderop was er niets gebeurd, de weg was droog en stralend weer. In Flatnitz was verder weinig te beleven. Dus terug, naar de Spar en verder naar ons hotel. We bestelden koffie. Of het op het kamernr gezet moest worden. Nou nee, doe maar cash. Ik was even mijn nummer kwijt… Zo bekend zijn we zeker al van drie keer koffie drinken met wifi erbij. We zagen nog een vos…helaas lag hij morsdod op de rijbaan.Thuis nog heerlijk buiten gezeten. Morgen zal het ook weer een mooie dag worden. Natuurlijk, met kans op een bui en soms onweer. Ach ja, het is Oostenrijk he.
Zondag 7 juli 23 gr
Mooi weer. We waren eerder op en zaten al vroeg aan de koffie op onze alm. Om half elf weg naar Mouternsdorf. Daar zou een Middeleeuws festijn zijn dit weekend dus daar moesten we bij zijn vonden wij. Onderweg was er al een muzikaal oponthoud. In een klein dorpje was er een optocht/processie met een enorme Samson. Die wordt in de regio Lungau vereerd als heilige. Wij weer verder. In Mouternsdorf (35 km van hier) zagen we al Middeleeuws geklede mensen, en anderen die zich nog aan het verkleden waren. Wij erachter aan, dan zouden we wel goed uitkomen. En ja dat was zo. We betaalden en kregen een stempel op onze hand. Een drukte van belang. Er was met een groep (uit Parma, bleek later) aan het vendelzwaaien. Dat deden ze erg mooi. Bijna iedereen was mooi uitgedost als ridder, boer, kasteelheer, edele, gevangene ed. Er werden executies verricht op het plein, heksen werden onder de hakbijl gelegd, er waren vuurspuwers, en dansers. De dansers vroegen op een gegeven moment mensen uit het publiek om mee te doen dus wij wisten niet hoe gauw we weg moesten komen. Op een terrasje verder gekeken. Straattheater en een optocht. Een grote middeleeuwse markt en heel veel herbergen waar je kon eten zoals toen. Wij aten goulash met knodel. Het was prachtig weer dus heel geschikt. We stonden heel goed voor de optocht. Op een trapje. Het ging net spetteren toen de optocht begon maar niemand maakte aanstalten om een paraplu te pakken oid. Gelijk hadden ze want het hield weer op. Wij zeggen altijd als het spettert: het gaat regenen maar hier kun je zeggen: het spettert even. Er kwam een draak tegen ons trapje aanleunen en maakt een praatje. Hij zette zijn kop af en er kwam een verhit, vermoeid hoofd tevoorschijn. Hij kon haast niet meer, zei hij. Hij liep ook nog eens op stelten dus erg vermoeiend. Maar goed hij liep toch mee in de optocht en later zagen we hem nog bij het straattheater met een act en als vlammeneter oid. We mochten ook met ons stempeltje het slot in. Normaal, zagen we, kostte dat 8,50 maar nu waren we voor de hele dag 6 euro kwijt pp dus dat was mooi meegenomen. Het slot was tevens museum. Van alles over de streek en de Middeleeuwen was er te zien. Ook zo groot Samsonbeeld. Op de binnenplaats werden sabel, zwaard en degengevechten gehouden. Zelfs iemand met een jas, als een soort stierengevecht. Verder was er een smid, een jeneverstokerij, viltbewerking en nog veel meer. Echt een leuke dag dus. Aan het eind was er in het slot een orgelconcert en daarna een luitconcert. Door dezelfde man gedaan overigens. Hij was van beroep instrumentmaker (en niet zzomaar een he, een meisterinstrumentmacher) maar vertelde hij, hij had les gehad van dezelfde leraar als Nicolaus d’Harmincourt. (schrijf je dat zo?) Jammer dat er zo weinig mensen kwamen kijken. Wel een uiterst vervelend mens dat gewoon haar mobieltje opnam en uitgebreid ging zitten kletsen. De man moest zijn praatje hiervoor onderbreken. Aso! Om 6 uur was het zo’n beetje afgelopen en verlieten wij ook de Middeleeuwen. Thuis nog buiten gezeten en op z’n zondags rostischijfjes gegeten. Het lijkt deze week goed genoeg te worden om naar de hoge alpen te gaan. Misschien dinsdag, we zien wel.
Maandag 8 juli 26 gr
Hoewel we vakantie hebben en het niet zou moeten uitmaken hebben we ’s morgens toch elke dag hetzelfde ritueel. Ik sta het eerst op en ga de vaatwasser uitruimen. Dat moet ook wel alleen want je kunt de keuken niet in of uit als je dat doet. De keuken is wel groot maar onhandig ingericht. Dan eigen ontbijt en thee. Thuis drinken we nooit thee maar hier wel. Moesten we wel aan wennen want diverse soorten vruchtenthee geprobeerd maar ze zijn allemaal zurig als rozenbottelthee. Mooi weer. Na de drukte van gisteren een Almdag dus. Daar is verder weinig over te vertellen. Dagje lezen, puzzelen en muziek luisteren in de zon. We nemen wel in een keer van alles mee naar boven want het is nog een heel klimmetje om er te komen. Dat doe je niet elke vijf minuten. We hoefden zelfs niet weg voor boodschappen. Leuk voor tussendoor maar dat moet natuurlijk niet te vaak voorkomen. Morgen naar de Grossglockner. We hebben een koffertje ingepakt om eventueel te kunnen overnachten in een hotel.
Dinsdag 9 juli 26 en 12 gr
Het kwam er vandaag toch van. Vroeg op en om acht uur reden we weg naar het Westen. Richting hoge alpen. Doel was de Grossglockner Hochalpenstrasse. Het was zwaarbewolkt toen we weggingen maar ‘ ze’ hadden beloofd dat het goed weer zou worden. En ja, onderweg werd het steeds blauwer en toen we de Tauernpas over waren was het stralend weer. Gelukkig maar. We hadden wel gerekend op een overnachting voor het geval dat het vandaag toch niet te doen zou zijn. Maar daar leek het niet op. Natuurlijk hadden meer mensen de gedachte dat het vandaag een goede dag voor de Hoge Alpen zou zijn. Vlak na de toegang tot het Natuurpark was het best druk. Maar het verspreidde zich al gauw. Zo reden we dwars door de Alpen. Prachtig. Deze weg is 45 km lang en onderweg kun je er telkens uit om iets te bezichtigen of te wandelen. En dat deden we dus ook. Gelukkig hadden we de bergschoenen ook mee want die waren uiteraard wel nodig.Er waren wel veel Nederlanders die ook deze route deden. We hebben meteen bij de eerste gelegenheid al een glaasje gekocht en wat souvenirs en kaarten. Dan hoefden we daar verder niet meer naar om te kijken. Op een hoogte van 2560 m ons brood opgegeten. Wat een uitzicht. En dan moeten we de Grossglockner, de hoogste berg van Oostenrijk nog krijgen. Die is 3700 (en nog wat) hoog. Dat moet dan wel een knaap zijn. Peter had hem ooit al eens gezien, vroeger vanuit Zell am See. En een grote gletsjer daarbij. We reden even door want er kwamen steeds meer wolken en we wilden de berg wel helemaal zien. Jammer als hij in de wolken zou zijn. Onderweg zag ik wel een puntberg. Maar dat kon hem niet zijn want de Grosglockner moest hoger zijn. Maar toen we op het uitzichtpunt waren bleek dat dat toch echt die berg was. Maar ja, als je zelf al op 2300 meter hoogte bent is 3700 meter niet zoveel hoger meer natuurlijk. Dan had ie in Wieringerwerf moeten staan. Dan zie je het verschil beter. Maar mooi was het wel. De gletsjer was niet zo lang en breed als Peter zich herinnerde. Dat klopt ook wel want vanwege de klimaatverandering is de gletsjer geen schim meer van zichzelf. Maar, leerden we van een tentoonstelling hierover, rond 1850 was het hoogtepunt van de kleine ijstijd geweest. Als je uitgaat van de lengte van de gletsjer toen dan is het logisch dat hij nu minder is. Er werd ook een man tentoongesteld die in het gletsjerijs was gevonden. In 1795 was hij omgekomen. Wanneer hij gevonden is stond er niet bij.Veel munten en ander gereedschap hadden ze ook nog uit het gletsjerijs gehaald. Dat is dan weer het voordeel van het smelten van het ijs. Er komen geheimen uit duizenden jaren geleden bloot te liggen.We daalden een eind naar de gletsjer af. Je kon ook met een kabelbaan maar dat deden we niet. Het ging ineens flink regenen en we hoorden ook een onweersklap. Maar toen waren we al aan het eind van de route en zochten we het bezoekerscentrum en een restaurant op. Ook met die dreigende luchten zag het er erg mooi uit. We zagen nog Murmeltiere. Erg leuk.We hoefden niet te overnachten dus aanvaardden we de terugtocht weer. De Tomtom was eigenwijs en leidde ons over de tolweg. Dat was niet helemaal de bedoeling want we hadden weer over de Tauernpas gewild. Maar goed, zo waren we er ook sneller. Meteen doorgereden naar het restaurant in de buurt. Om half 9 zaten we aan onze maaltijd uit de 17e eeuw (feuerspieschen) en uit de 20ste., forellen met een rivierkreeftje. De feuerspiesjes werden met een aansteker in vuur gezet.Een mevrouw die er ook zat te eten zat er jaloers naar te kijken en vroeg de eigenaar qwlk gerecht het was: ‘voor de volgende keer’ En weet je wie er ook weer zat te eten? Die accordeonspeler uit de Dampfbummelzug. Of die wij dachten dat het was. En de forel was heerlijk maar ik wist niet precies hoe om te gaan met de rivierkreeft. Ik kreeg er een tangetje bij maar kreeg er verder geen vlees uit. Nou ja, het was voornamelijk voor sier denk ik. IJs met slagroom na. We waren best moe van deze dag. Maar waarvan dan? Misschien de hoogte? Het grootste deel van de dag op meer dan 2300 m, dat kan schelen. Peter had zijn enkel onderweg nog verzwikt toen hij een stoepje niet gezien had. Het is te hopen dat het verder meevalt.
Woensdag 10 juli, 24 gr
Mooi weer vanochtend. We waren niet zo vroeg op. Nog moe van gisteren zeker. We konden wel weer boven zitten. Maar op een gegeven moment ging het spetteren. He, dat zou toch pas ’s middags gebeuren? Toch maar beneden gaan zitten. En daar zaten we dan. De zon scheen volop maar regenen…. Heel hard en heel recht naar beneden. Gekke gewaarwording. Toen het weer droog was was er niets aan de hand en konden weer in de zon op de alm zitten. We hoorden het in de verte wel rommelen. Wel een paar keer fiks gestoken. Heel hinderlijk en door welke insecten weet ik niet maar zolang het geen wespen zijn….kunnen we ertegen. Als lunch hadden we niet veel meer. Maar we deden het ermee. Vanmiddag boodschappen gedaan. We zijn wel blij met de Spar hoor. Geen grote winkel maar alles is aanwezig. Toen met de auto op pad. In de buurt zijn twee plaatsen naar Peter vernoemd. Nl St Peter en Peterdorf. Hij moest natuurlijk wel even zien hoe het met zijn dorpen gesteld is. Een mooie weg er naartoe. En er was daar ook meer zon dan hier. Wij zitten toch meer tussen de bergen in en die Peterdorpen lagen in een breder dal. St Peter was een mooi dorp met een prachtige kerk. Uiteraard konden we daar naar binnen om te bezichtigen. Mooie oude fresco over de kruistochten. Er was ook een openbaar toilet waar we ook even heen gingen. Zo sneu als er niemand gebruik van maakt. Toch mooi dat het bestaat in een gewoon dorp. Heel gewoon in het buitenland. Hebben we in Nederland (bijna) niet. Thuis weer op het balkon in het zonnetje gezeten. Eigenlijk ben ik wel eens benieuwd naar de bovenverdieping. Want daar kunnen wij niet komen en die wordt wordt gerenoveerd. Maar het moet nog een puinhoop zijn. Dan kunnen ze dus nog een etage verhuren. Groot huis hoor. Vanavond eens wat nieuws uitgeprobeerd. Ik heb met mijn smartphone internet gekocht voor een dag. 10 MB krijg je dan. Ik wilde proberen te skypen ermee. Nou dat internet kopen per sms ging soepel maar het skypen niet. Ik wist mijn wachtwoord niet. Een nieuwe aangevraagd maar toen lukte het nog niet. Met Marius ge what’sappt. Dat ging wel goed. Hij kwam met het idee om de smartphone als WiFi-hotspot te gebruiken en dan met het lappietoppie in te loggen. Nou dat lukte zeg, ben ik even technisch bezig. Hij zag ons online komen. Leuk hoor. Met Marius geskypt en toen met Lydia. Daar was alles goed al is Dribbeltje nog wel eens ondeugend. Maar toen waren de MB’s al op. Maar het gaat in ieder geval wel. Dat doen we nog wel eens. En het is goedkoper dan wifi in het hotel want dan moeten we ook koffie nemen. Met Louise daarom maar gewoon gesms’t en met ma gebeld. Ook alles ok. Zo zijn we van iedereen weer op de hoogte. Morgen wordt het weer zo mogelijk nog onberekenbaarder dan anders. We zien wel.
Donderdag 11 juli, 24 gr
Bewolkt en grijs. Zo donker zelfs dat het licht in de gang aanfloepte. De ontvochtiger aangezet want het was op 70%. De muren zijn hier zo dik en alles is zo geisoleerd dat er geen luchtcirculatie is. Dus moet het vocht via een apparaat uit de lucht gehaald worden. Nog niet eerder nodig geweest want we hadden steeds ramen open. Dus het was donker. En het ging behoorlijk regenen. Zo grijs hadden we het nog niet gezien, de bergen in de buurt waren niet te zien. Maar we zouden wel op weg want een kilometer verder kan het weer goed zijn. Een rondrit de andere kant op. Eerst werd het nog grijzer en onweerde het ook. Maar al gauw kwam er steeds meer blauw en was het mooi weer. We gingen naar Judenburg. Paula had wel geschreven dat er niks te beleven viel en dat het ongezellig was maar dat wilden we toch zelf beoordelen. Nou, dat viel best mee hoor. Op het parkeerterrein vroegen we ons af of we er 50 cent of een euro in zouden gooien. Gooit Peter er per ongeluk allebei in. Moesten we eigenlijk tot half vier blijven. Nou ja… Leuk plein en er was een planetarium maar daar zijn we niet in geweest. We aten op een bankje ons brood op. Maar toen zagen we dat er een vrachtauto met O3 stond en het leek of er ijs werd uitgedeeld. Nou dat leek niet alleen zo het was zo. Een stunt van de radiozender O3. Op de radio was kennelijk gezegd dat je gratis ijs kon halen. Dus wij er natuurlijk ook heen. Ik heb nog wel verteld dat wij ook naar die radiozender luisteren in de auto. Lekker hoor. Leuk gezicht ook, al die ijsetende mensen op het plein. Sneu voor de mensen die net op de terrasjes ijs hadden besteld, maar ja. Na Judenburg gingen we richting Neumarkt. Stond ook met een streepje eromheen op de kaart, dus was het het bezichtigen waard. Klopte. Leuk dorpje. Er hingen posters dat er zaterdag een dorpsfeest met klederdracht en optocht en muziek en dans zal zijn. Wij nog naar het Turistinfo. Die dame daar was blij dat er iemand kwam en ging ons helemaal uitleggen wat er ook op de poster stond. Maar goed, lijkt ons leuk om zaterdag te doen. Weer verder gereden. We zagen dat het onderweg weer ergens vreselijk geregend had. Maar wij hebben geen regen meer gehad. We reden te ver en moesten een eind terug. Nog in wat andere slaperige dorpjes geweest. Zo zie je wel hoe de mensen hier leven. De mensen keken op als we langsliepen. Nou hebben zij ook wat beleefd vandaag. Nee, glaasjes hebben we niet gescoord vandaag maar dat hadden we ook niet verwacht. Thuis konden we weer heerlijk in de zon op het balkon zitten. Vanavond de eerste wedstrijd van het EK vrouwenvoetbal. Nederland-Duitsland. Ze deden het best goed: 0-0. Morgen lijkt het goed wandelweer te worden dus daar hopen we dan op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
