De laatste dagen van de reis
Door: Louise
Blijf op de hoogte en volg Oetske
11 December 2011 | Egypte, Hurghada
Donderdag 8 december
Nog voor het ontbijt handdoeken gehaald en een plekje gezocht. Maar weer bij het restaurant op de pier. Daarna gaan eten. Er waren nu flensjes. Ging er wel lekker in. Louise ging twee keer halen. Verder de gewone lekkere dingen. Omeletjes, worstjes, geitenkaas en olijven zijn bij elke maaltijd, soorten brood, en allerlei andere lekkere dingen inclusief de onvermijdelijke toetjes, dus cake ed. Het waaide verschrikkelijk hard op de pier, storm zeg maar. Toch ging het goed achter het windscherm. Marius was niet helemaal ok dus het was maar goed dat er een toilet in de buurt was. We hadden ook norrit mee. Lekker gezond maar niet het water in geweest. De lunch weer in het restaurant genuttigd, Marius deed gewoon mee want het was natuurlijk weer lekker. Er werden pizza’s gebakken waar je bij stond. Musjes zaten tussen de pilaren te azen op wat kruimeltjes. Toen we terugkwamen bij de stoelen moesten we verkassen (Louise vindt dat een gek woord) omdat onze stoelen door een palm in de schaduw stonden. Nog een poosje gelegen tot het echt te fris werd want de zon staat al gauw weer laag ook. Toen naar onze hotelkamers om die lekkere taart eens soldaat te maken. Nou dat lukte hoor. Het smaakte best. Peter nogmaals gefeliciteerd. Daarna naar ons favoriete stekje in de lobby. Boven dus om een goed overzicht te hebben van wat zich afspeelde. Onze drankjes weer besteld. Honolulu, cocktail zonder alcohol. Maar er was toch iets verkeerd kennelijk want er zat wel alcohol in . Nou ja. Ons diner weer in de fout seasons. Dat is voor ons een goed restaurant want daar mag je niet roken. In het restaurant ernaast kun je de rook wel snijden, brrr. Om 7 uur moesten we weer terug in de lobby zijn want we hadden weer een biljarttafel gereserveerd. Snooker dit keer. Daar zijn we net zo slecht in als in poolen. Maar het was in ieder geval wel leuk. We hebben naar ons believen de spelregels maar aangepast. Het zou een uur maar er kwam niemand na ons dus we deden er nog een half uur langer over.
Daarna gingen we nog even in het theater kijken wat er te doen was. Er was nu een fakirshow. Maar het was bijna afgelopen. Er was toch heel wat volk op afgekomen, de zaal zat halfvol.
Het was tien uur geweest en we zijn hier steeds best moe dus allemaal vroeg naar bed.
Verder met 9 dec
Pap en Louise wisten eerst niet of ze het wel durfden. Het was bovendien weer erg winderig en koud. Maar we konden natuurlijk niet achterbliven. Dus allemaal tegelijk het water in met snorkeluitrusting. Het water was warmer dan bij ons strand. Mam en Louise hadden het bijna meteen onder de knie en genoten van de onderwaterwereld. Pap en Marius hadden wat meer moeite om onder water te blijven ademen en vooral om rustig te blijven. Terug bij de leigplekken die Gerges ons aanwees. Het was bijna helemaal in de schaduw maar daar komen we niet voor. Gerges ging bij ons liggen en kletste gezellig met marius. Zo komen we ook heel wat te weten van het leven in Egypte. Gerges had alleen ons en hij had niet zoveel te doen want hij kan zelf niet zwemmen. Hij vertaalde wel een boek van Thomas Ross in het Arabisch, knap hoor. Maar toen we zeiden dat hij wel kon pootje baden had hij daar nog nooit van gehoord. Maar hij spreekt beter Nederlands dan de Nederlandse jeugd. In 10 maanden geleerd van een Vlaamse lerares. Nogmaals gingen we snorkelen. Nu lukte het ook bij pap en Marius. Wat een ervaring. Allemachtig prachtig. Gele, blauwe, zwarte, gestreepte, alle soorten vissen trokken aan ons oog voorbij. Vooral die paarsige met blauw en rood en best groot, Wow. Tijd voor de lunch. Was weer aan de andere kant van het strand. Het tochtte daar wel erg. Men denkt altijd dat we niet in de zon willen zitten maar juist wel dus., daar komen we voor.We hadden wel weer lekker pasta. Bij pap is het eten 9 van de 10 keer koud geworden. Kunnen wij ookm niks aan doen. Loopt hij zeker te langzaam van het buffet naar zijn plaats. Drinken moesten we dit keer zelf betalen. We kregen nog de kans om met een boot verder de zee op te gaan om te snorkelen. Maar behalve mam vonden we het toch wel een beetje te eng.Dus dat deden we toch niet. Beetje eng idee dat het daar dan zo diep is dat je er iet kan staan. We gingen hier nog wel een keer. Gelukkig had Marius nu ook de WOW ervaring. Weer super dat we dit samen hebben meegemaakt. Gerges vertelde dat hij bij de moeilijke Egyptische generatie behoort. Hij heeft toerisme gestudeerd maar het is moeilijk om een baan te krijgen. En om te trouwen moet hij geld, auto en huis hebben en ook nog zoveel aan goud als bruidschat meenemen als dat meisje bij hem intrekt dus dat lukt nooit. Daarnaast hoort hij bij de 20 % kopten dus een moslimmeisje zal niet gaan. We hadden het laatste halfuur geen zin meer om te zonnen dus gingen we aan de wandel. Op de heuvel lagen allemaal botten van dieren die groter waren dan een kat. Vossen oid? En fossielen. Echt bijzonder. Maar je mag niets meenemen.Het uitzicht ook weer prachtig. Laatste keer naar de wc. Marius legde zijn portemonnee en camera even op de wcrol. En ging weg. Oei vergeten. Hij heeft er ook geen koordje aan. (Thuis heeft hij wel 2 koortjes maar daar heeft hij hier niks aan) Maar de persoon die na hem erop zat had niets in de gaten dus kon hij daarna alles weer pakken. Nou ja, het was pap die na hem zat. Toen moesten we de spullen weer inlveren en we wachtten tot we op de boot konden. Er kwam een hele stoet langs een echte uittocht. De uittocht uit Egypte dus door de Rode Zee, net echt. De sloep was zo vol dat de gidsen moesten staan. Ja aan veiligheid doen ze niet zo erg. In andere landen meot je altijd zwemvesten aan ed maar daar doen ze hier niet aan. We kregen flinke plenzen water over ons heen, wat een lol. Op de boot bleven we nu beneden. Wel fris maar we hielden vol. Binnen was het druk. We gingen op de grond zitten daar was minder wind en je kreeg ook niet elke keer een pets water. Opeens zei iemand tegen pap: Monsieur,….Bleek dat hij op een cm van een plas water zat die steeds breder werd. . We maakten water maar gelukkig niet erg. Zij broek bleef nog droog. Weer een prachtige zonsondergang gezien. Natuurlijk foto’s gemaakt. Het busje stond al op ons te wachten en we werden weer netjes thuisgebracht. Eerst de restjes taart opgemaakt, gedoucht en Marius in bad en daarna weer aan ons, laatste, diner. Het was nogal druk. Tomatensoep, kip, gepofte aardappel, sla, lekker hoo. Er was een mevrous die wel erg lang deed over het opscheppen van de soep. Erg moe zeker. Ze stond met een gewone lepel op te scheppen en deed er ook nog keine citroentje in. Ze wankelde ook, een zere voet? Nee, duidelijk te dronken. Ze kraamde wat dronkenvrouwsgeluiden uit en ze viel boven haar bord in slaap en haar man ten einde raad kon haar niet meer wakker krijgen. Ze lag languit. De ober belde iemand en gezamenlijk werd ze naar buiten gesleept. Nou lekker, Dat waren de beruchte Russen. Wel een spektakel voor iedereen. Er kwam ook nog een clown langs maar die kreeg niet zoeel kijkers als de dronken Russin. Thuis foto’s gekeken de meeste zijn prachtig gelukt. Half 11, 11 uur naar bed. Pap en mam hebben al ingepakt
Nog voor het ontbijt handdoeken gehaald en een plekje gezocht. Maar weer bij het restaurant op de pier. Daarna gaan eten. Er waren nu flensjes. Ging er wel lekker in. Louise ging twee keer halen. Verder de gewone lekkere dingen. Omeletjes, worstjes, geitenkaas en olijven zijn bij elke maaltijd, soorten brood, en allerlei andere lekkere dingen inclusief de onvermijdelijke toetjes, dus cake ed. Het waaide verschrikkelijk hard op de pier, storm zeg maar. Toch ging het goed achter het windscherm. Marius was niet helemaal ok dus het was maar goed dat er een toilet in de buurt was. We hadden ook norrit mee. Lekker gezond maar niet het water in geweest. De lunch weer in het restaurant genuttigd, Marius deed gewoon mee want het was natuurlijk weer lekker. Er werden pizza’s gebakken waar je bij stond. Musjes zaten tussen de pilaren te azen op wat kruimeltjes. Toen we terugkwamen bij de stoelen moesten we verkassen (Louise vindt dat een gek woord) omdat onze stoelen door een palm in de schaduw stonden. Nog een poosje gelegen tot het echt te fris werd want de zon staat al gauw weer laag ook. Toen naar onze hotelkamers om die lekkere taart eens soldaat te maken. Nou dat lukte hoor. Het smaakte best. Peter nogmaals gefeliciteerd. Daarna naar ons favoriete stekje in de lobby. Boven dus om een goed overzicht te hebben van wat zich afspeelde. Onze drankjes weer besteld. Honolulu, cocktail zonder alcohol. Maar er was toch iets verkeerd kennelijk want er zat wel alcohol in . Nou ja. Ons diner weer in de fout seasons. Dat is voor ons een goed restaurant want daar mag je niet roken. In het restaurant ernaast kun je de rook wel snijden, brrr. Om 7 uur moesten we weer terug in de lobby zijn want we hadden weer een biljarttafel gereserveerd. Snooker dit keer. Daar zijn we net zo slecht in als in poolen. Maar het was in ieder geval wel leuk. We hebben naar ons believen de spelregels maar aangepast. Het zou een uur maar er kwam niemand na ons dus we deden er nog een half uur langer over.
Daarna gingen we nog even in het theater kijken wat er te doen was. Er was nu een fakirshow. Maar het was bijna afgelopen. Er was toch heel wat volk op afgekomen, de zaal zat halfvol.
Het was tien uur geweest en we zijn hier steeds best moe dus allemaal vroeg naar bed.
Verder met 9 dec
Pap en Louise wisten eerst niet of ze het wel durfden. Het was bovendien weer erg winderig en koud. Maar we konden natuurlijk niet achterbliven. Dus allemaal tegelijk het water in met snorkeluitrusting. Het water was warmer dan bij ons strand. Mam en Louise hadden het bijna meteen onder de knie en genoten van de onderwaterwereld. Pap en Marius hadden wat meer moeite om onder water te blijven ademen en vooral om rustig te blijven. Terug bij de leigplekken die Gerges ons aanwees. Het was bijna helemaal in de schaduw maar daar komen we niet voor. Gerges ging bij ons liggen en kletste gezellig met marius. Zo komen we ook heel wat te weten van het leven in Egypte. Gerges had alleen ons en hij had niet zoveel te doen want hij kan zelf niet zwemmen. Hij vertaalde wel een boek van Thomas Ross in het Arabisch, knap hoor. Maar toen we zeiden dat hij wel kon pootje baden had hij daar nog nooit van gehoord. Maar hij spreekt beter Nederlands dan de Nederlandse jeugd. In 10 maanden geleerd van een Vlaamse lerares. Nogmaals gingen we snorkelen. Nu lukte het ook bij pap en Marius. Wat een ervaring. Allemachtig prachtig. Gele, blauwe, zwarte, gestreepte, alle soorten vissen trokken aan ons oog voorbij. Vooral die paarsige met blauw en rood en best groot, Wow. Tijd voor de lunch. Was weer aan de andere kant van het strand. Het tochtte daar wel erg. Men denkt altijd dat we niet in de zon willen zitten maar juist wel dus., daar komen we voor.We hadden wel weer lekker pasta. Bij pap is het eten 9 van de 10 keer koud geworden. Kunnen wij ookm niks aan doen. Loopt hij zeker te langzaam van het buffet naar zijn plaats. Drinken moesten we dit keer zelf betalen. We kregen nog de kans om met een boot verder de zee op te gaan om te snorkelen. Maar behalve mam vonden we het toch wel een beetje te eng.Dus dat deden we toch niet. Beetje eng idee dat het daar dan zo diep is dat je er iet kan staan. We gingen hier nog wel een keer. Gelukkig had Marius nu ook de WOW ervaring. Weer super dat we dit samen hebben meegemaakt. Gerges vertelde dat hij bij de moeilijke Egyptische generatie behoort. Hij heeft toerisme gestudeerd maar het is moeilijk om een baan te krijgen. En om te trouwen moet hij geld, auto en huis hebben en ook nog zoveel aan goud als bruidschat meenemen als dat meisje bij hem intrekt dus dat lukt nooit. Daarnaast hoort hij bij de 20 % kopten dus een moslimmeisje zal niet gaan. We hadden het laatste halfuur geen zin meer om te zonnen dus gingen we aan de wandel. Op de heuvel lagen allemaal botten van dieren die groter waren dan een kat. Vossen oid? En fossielen. Echt bijzonder. Maar je mag niets meenemen.Het uitzicht ook weer prachtig. Laatste keer naar de wc. Marius legde zijn portemonnee en camera even op de wcrol. En ging weg. Oei vergeten. Hij heeft er ook geen koordje aan. (Thuis heeft hij wel 2 koortjes maar daar heeft hij hier niks aan) Maar de persoon die na hem erop zat had niets in de gaten dus kon hij daarna alles weer pakken. Nou ja, het was pap die na hem zat. Toen moesten we de spullen weer inlveren en we wachtten tot we op de boot konden. Er kwam een hele stoet langs een echte uittocht. De uittocht uit Egypte dus door de Rode Zee, net echt. De sloep was zo vol dat de gidsen moesten staan. Ja aan veiligheid doen ze niet zo erg. In andere landen meot je altijd zwemvesten aan ed maar daar doen ze hier niet aan. We kregen flinke plenzen water over ons heen, wat een lol. Op de boot bleven we nu beneden. Wel fris maar we hielden vol. Binnen was het druk. We gingen op de grond zitten daar was minder wind en je kreeg ook niet elke keer een pets water. Opeens zei iemand tegen pap: Monsieur,….Bleek dat hij op een cm van een plas water zat die steeds breder werd. . We maakten water maar gelukkig niet erg. Zij broek bleef nog droog. Weer een prachtige zonsondergang gezien. Natuurlijk foto’s gemaakt. Het busje stond al op ons te wachten en we werden weer netjes thuisgebracht. Eerst de restjes taart opgemaakt, gedoucht en Marius in bad en daarna weer aan ons, laatste, diner. Het was nogal druk. Tomatensoep, kip, gepofte aardappel, sla, lekker hoo. Er was een mevrous die wel erg lang deed over het opscheppen van de soep. Erg moe zeker. Ze stond met een gewone lepel op te scheppen en deed er ook nog keine citroentje in. Ze wankelde ook, een zere voet? Nee, duidelijk te dronken. Ze kraamde wat dronkenvrouwsgeluiden uit en ze viel boven haar bord in slaap en haar man ten einde raad kon haar niet meer wakker krijgen. Ze lag languit. De ober belde iemand en gezamenlijk werd ze naar buiten gesleept. Nou lekker, Dat waren de beruchte Russen. Wel een spektakel voor iedereen. Er kwam ook nog een clown langs maar die kreeg niet zoeel kijkers als de dronken Russin. Thuis foto’s gekeken de meeste zijn prachtig gelukt. Half 11, 11 uur naar bed. Pap en mam hebben al ingepakt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
