Avila
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Oetske
26 Augustus 2010 | Spanje, Ávila
Woensdag 25 augustus 34 gr Avila
Gisteravond belde Lydia nog. Gewoon met elkaar gekletst alsof er geen afstand bestaat. Vanmorgen 7 uur op. Ingepakt en weg. De sleutels van het appartement lieten we binnen. We hadden een code om naar buiten te komen. We mochten niks vergeten want dan kun je niet meer terug. Alles ging goed,voor zover we weten is er niets achtergebleven. De reis ging voorspoedig. Tot aan Toledo hadden we niets te klagen. De TOmtom, i.c Marius deed het goed. Maar ja, rond Toledo werd het een beetje moeilijk voor hem en toen was hij het spoor helemaal bijster. En wij dus ook. We zagen Toledo wel mooi liggen. Drie keer zelfs. Een keer heen, een keer terug
En toen weer heen. En Marius maar roepen: Dat gaat niet goed, probeer om te keren. Nou daar liepen we maar een keer in. Toen pakten we de kaart er maar bij en toen kwamen we wel goed uit. Het landschap was nogal eentonig. Veel olijfbomen. Je ziet wel de mesnelijke hand in het landschap maar het lijkt erop alsof het de mens net niet gelukt is om er iets van te maken. Hij had het beter wost en ledig kunnen laten, dan had het er spannender uitgezien. We zagen wel een paar La Mancha molens. En veel kastelen of wat daarvan over was in de bergen. Overblijfselen van de strijd van de christenen tegen de Moren. Later kwamen de bergen weer in het zicht en klommen we naar een hoogte van 1500 meter. Mooi. We hadden alle tijd om om ons heen te kijken want we zaten een hele poos achter een langzame vrachtwagen. Om half vier kwamen we in Avila aan. De muren zagen we al van verre. En nu moesten we weer een hotel of zoiets vinden. Nu lieten we de tomtom weer zijn werk doen. Hij wees ons een mogelijk hotel aan. We parkeerden de auto en gingen lopend verder. Inderdaad zagen we een gechikt hotel. Niet die de tomtom gewezen had maar goed. Net buiten de stadsmuur. Het bleek net 5 dagen geleden geopend te zijn. Dus ziet het er netjes uit. We gingen al gauw de stad in. Nou prachtig hor. Uiteraard konden we het turist bureau weer niet vinden. Dat weten ze in Spanje altijd zo goed te verstoppen. We vroegen naar de plek waar we de stadsmuur opkonden. Nou, precies hier, zei de mevrouw. O, vandaar dat we het niet konden vinden. Dus kaartjes gekocht en naar boven.Mooi hoor, een dikke muur met poorten en transen waar vroeger kennelijk kanonnen op gestaan hebben. We konden wel 2,5 km erop lopen. Soms wel erg grote traptreden. Ik snap niet hoe die kleine mensjes van vroeger die trappen opkonden. Als wij er al moeite mee hebben. En dan zeker soms ook nog met harnassen aan. Aan het eind moesten we eraf. Maar wij dachten dat er nog een stuk was waar we opkonden. En we zijn Hollanders; als we ervoor betaald hebben zullen we alles ook doen ook. Maar het andere stuk begon een eind verderop en dat hebben we toch niet meer gedaan. Maar zo’n muur heeft wel wat. Hadden ze in Doesburg ook moeten doen. Had heel wat toeristen opgeleverd. We gingen nog een kerk in van de heilige Teresa, een mystica uit 1515, , beroemd in heel Spanje en in Avila geboren. Maar wij hebben eerlijk gezegd nog nooit van haar gehoord. Wel mooi en er waren zelfs nog door haar zelf geschreven bladzijden. Bijzonder. Beetje luguber was dat ook haar ringvinger, nog met ring eromheen (anders wist je niet dat het haar ringvinger was natuurlijk) nog tentoongesteld werd. Tja. En haar geselkoord. Zeker een keer te veel gegeseld. En een andere kerk van de heilige San Vincente. Kennen we ook al niet? Gelukkig werden ook Petrus en Johannes nog genoemd. Nu wisten we tenminste weer waar het over ging. De kathedraal kostte 4 euro en dat hebben wij, knieperds, niet gedaan. Te duur en we hebben al zoveel kerken gezien. Even ons opgefrist in ons hotel. En de internetcode gekregen dus dat hebben we nu ook weer. En weer erop uit om te eten. Een echt Spaans, castilliaans menu. Nou, wat zullen we ervan zeggen… Soep met net die delen van de kip erin die wij niet gebrujiken. De vettige delen zeg maar. Maar de smaak was wel goed. Daarna: varkensvlees met net die delen die wij van het varkensvlees niet gebruiken: het vet dus. Zwoerdjes zonder vlees. En ook nog een entrecote. Ook daar zat een iets te dik vetrandje aan. Maar goed, het zat er echt gezellig. En… we hebben nu wel de Sangria gehad die we ons eerder beloofd hadden. Het ijsje dat we als nagerecht hadden moesten we nog uit de verpakking halen. Maar toen was het ook echt lekker. Kortom een zeer geslaagde maaltijd.(:).
In het hotel via Skipe met de kinderen gepraat. Ook wel weer eens leuk. We hadden elkaar heel wat te vertellen.
Gisteravond belde Lydia nog. Gewoon met elkaar gekletst alsof er geen afstand bestaat. Vanmorgen 7 uur op. Ingepakt en weg. De sleutels van het appartement lieten we binnen. We hadden een code om naar buiten te komen. We mochten niks vergeten want dan kun je niet meer terug. Alles ging goed,voor zover we weten is er niets achtergebleven. De reis ging voorspoedig. Tot aan Toledo hadden we niets te klagen. De TOmtom, i.c Marius deed het goed. Maar ja, rond Toledo werd het een beetje moeilijk voor hem en toen was hij het spoor helemaal bijster. En wij dus ook. We zagen Toledo wel mooi liggen. Drie keer zelfs. Een keer heen, een keer terug
En toen weer heen. En Marius maar roepen: Dat gaat niet goed, probeer om te keren. Nou daar liepen we maar een keer in. Toen pakten we de kaart er maar bij en toen kwamen we wel goed uit. Het landschap was nogal eentonig. Veel olijfbomen. Je ziet wel de mesnelijke hand in het landschap maar het lijkt erop alsof het de mens net niet gelukt is om er iets van te maken. Hij had het beter wost en ledig kunnen laten, dan had het er spannender uitgezien. We zagen wel een paar La Mancha molens. En veel kastelen of wat daarvan over was in de bergen. Overblijfselen van de strijd van de christenen tegen de Moren. Later kwamen de bergen weer in het zicht en klommen we naar een hoogte van 1500 meter. Mooi. We hadden alle tijd om om ons heen te kijken want we zaten een hele poos achter een langzame vrachtwagen. Om half vier kwamen we in Avila aan. De muren zagen we al van verre. En nu moesten we weer een hotel of zoiets vinden. Nu lieten we de tomtom weer zijn werk doen. Hij wees ons een mogelijk hotel aan. We parkeerden de auto en gingen lopend verder. Inderdaad zagen we een gechikt hotel. Niet die de tomtom gewezen had maar goed. Net buiten de stadsmuur. Het bleek net 5 dagen geleden geopend te zijn. Dus ziet het er netjes uit. We gingen al gauw de stad in. Nou prachtig hor. Uiteraard konden we het turist bureau weer niet vinden. Dat weten ze in Spanje altijd zo goed te verstoppen. We vroegen naar de plek waar we de stadsmuur opkonden. Nou, precies hier, zei de mevrouw. O, vandaar dat we het niet konden vinden. Dus kaartjes gekocht en naar boven.Mooi hoor, een dikke muur met poorten en transen waar vroeger kennelijk kanonnen op gestaan hebben. We konden wel 2,5 km erop lopen. Soms wel erg grote traptreden. Ik snap niet hoe die kleine mensjes van vroeger die trappen opkonden. Als wij er al moeite mee hebben. En dan zeker soms ook nog met harnassen aan. Aan het eind moesten we eraf. Maar wij dachten dat er nog een stuk was waar we opkonden. En we zijn Hollanders; als we ervoor betaald hebben zullen we alles ook doen ook. Maar het andere stuk begon een eind verderop en dat hebben we toch niet meer gedaan. Maar zo’n muur heeft wel wat. Hadden ze in Doesburg ook moeten doen. Had heel wat toeristen opgeleverd. We gingen nog een kerk in van de heilige Teresa, een mystica uit 1515, , beroemd in heel Spanje en in Avila geboren. Maar wij hebben eerlijk gezegd nog nooit van haar gehoord. Wel mooi en er waren zelfs nog door haar zelf geschreven bladzijden. Bijzonder. Beetje luguber was dat ook haar ringvinger, nog met ring eromheen (anders wist je niet dat het haar ringvinger was natuurlijk) nog tentoongesteld werd. Tja. En haar geselkoord. Zeker een keer te veel gegeseld. En een andere kerk van de heilige San Vincente. Kennen we ook al niet? Gelukkig werden ook Petrus en Johannes nog genoemd. Nu wisten we tenminste weer waar het over ging. De kathedraal kostte 4 euro en dat hebben wij, knieperds, niet gedaan. Te duur en we hebben al zoveel kerken gezien. Even ons opgefrist in ons hotel. En de internetcode gekregen dus dat hebben we nu ook weer. En weer erop uit om te eten. Een echt Spaans, castilliaans menu. Nou, wat zullen we ervan zeggen… Soep met net die delen van de kip erin die wij niet gebrujiken. De vettige delen zeg maar. Maar de smaak was wel goed. Daarna: varkensvlees met net die delen die wij van het varkensvlees niet gebruiken: het vet dus. Zwoerdjes zonder vlees. En ook nog een entrecote. Ook daar zat een iets te dik vetrandje aan. Maar goed, het zat er echt gezellig. En… we hebben nu wel de Sangria gehad die we ons eerder beloofd hadden. Het ijsje dat we als nagerecht hadden moesten we nog uit de verpakking halen. Maar toen was het ook echt lekker. Kortom een zeer geslaagde maaltijd.(:).
In het hotel via Skipe met de kinderen gepraat. Ook wel weer eens leuk. We hadden elkaar heel wat te vertellen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
