Hop on naar de Tafelberg

Ietsje later op want we hadden een 'vrije dag'. Anderen in onze groep hadden geboekt voor Robbeneiland en moesten vroeg weg maar wij niet. Wij dachten met de Hop=on-hop offbus naar de Tafelberg te gaan. Eerst nog naar het ontbijt natuurlijk. We missen de kaas en ham ed wel maar verder is het een lekker ontbijt hoor. Vis hoeft niet per se van ons voor het ontbijt. En met zelf brood roosteren heb ik nare herinneringen. Ik heb nl een keer (Egypte?) zo'n broodrooster in de fik gezet. Per ongeluk hoor maar goed… Om 9 uur op zoek naar de hop- onbus. Bij de receptie gevraagd waar het precies was. Nou, daarheen, en ze wees naar rechts, en dan 3 blokken verder rechts, dan zie je het zo. Dat deden we dus. Maar nee, geen bus. Aan een securityman gevraagd. Nee, we moesten daar en daar heen. Bleek dat we bij het hotel rechtdoor hadden gemoeten en dan 3 blokken naar rechts. Nou ja, toen kwamen we er wel. Eerst stonden we nog netjes bij een stoplicht te wachten . Knopje ingedrukt en wachten tot het licht groen werd. Nou, wachten tot je een ons weegt komt beter in de buurt. Dus dan maar gewoon oversteken zoals iedereen hier doet. We leren snel. We gingen met de rode lijnbus. Die voerde o.a naar de tafelberg maar eerst gingen we het hele rondje mee. Bovenop de bus op het open dek. Beetje fris in de wind maar wel leuk. We zagen heel wat en d.m.v. De oortjes kregen we ook uitleg in het Nederlands. Inderdaad naar de Tafelberg en verder langs de kust. Wat een hoge golven zeg, heel spectaculair. Strakblauwe lucht, erg mooi. Wat staan er prachtige huizen langs het strand en de oceaan. Het ligt er aan hoeveel geld je hebt of je en mooi kunt wonen en uit de wind. Dan heb je het gemaakt. Toen we bijna het hele rondje hadden gehad stapten we uit bij het Waterfront winkelv=centrum want daar moesten we bij de apotheek de medicijnen halen. We passeerden eerst een serie standbeelden op een rij waaronder in ieder geval Mandela en Tutu en verder denk ik de Klerk en nog een. Er werden veel foto's genoemen. Iemand vroeg aan ons of hij een foto moest nemen van ons samen en wij van hen. Goed hoor. Maar we moesten even wachten want er was een hele groep bezig met veel foto's. De mensen die onze foto namen kwamen uit Colorado. Even een gesprekje, leuk. De foto's werden uiteindelijk genomen. Toen de apotheek opgezocht. Vonden we met behulp van een security. Die zijn er overal genoeg. Iedereen is hier security man of woman. Het feit dat je hier na donker beter niet op straat kan ligt er denk ik aan, dat dan de werktijd van al die beveiligers erop zit. Die zijn dan naar huis en dan kan het gespuis zijn gang gaan. We vroegen naar de medecijnen. De mevrouw in de apotheek ging naar achter. Toen kwam er een ander. Nee, zeiden we, we worden al geholpen. Nee, maar ik ben de apotheker, zei ze, ik werd net geroepen. O, vandaar, sorry! Maar goed, de medicijnen kregen we, alles goed geregeld. De pijn was overigens al bijna over. We gingen in het hotel nog even schoenen wisselen en jas halen voor de Tafelberg. We wilden nl met de kabelbaan omhoog en lopend naar beneden. Weer met de hop-onbus. Bij de Tafelberg uitgestapt. Och he, wat een rij. We hadden al een kaartje gekocht maar eter zei: dit wordt niks, moeten we dit wel doen? Nou ja, toch maar even proberen, kijken hoe snel het gaat. Nou het viel mee. Ging toch snel en in een uur waren we aan de beurt. Wat een ervaring, zo'n kabelbaan. Binnen gingen we ook nog op een ronddraaiende schijf zodat iedereen rondging en alles kon overzien. Toen boven. We liepen echt op de Tafelberg. En hoewel er heel veel mensen waren was het toch betrekkelijk stil. En een uitzicht overal: echt prachtig! En heel helder. Overal heen gewandeld en alle kanten goed in ons opgenomen. (Te) Veel foto's gemaakt natuurlijk. We kwamen het gezn dat in onze groep hoort tegen. Zij waren omhoog geklommen. Wilden wij naar beneden wandelen? Hm, dat is wel een klus hoor, zouden jullie dat wel doen. Ja, natuurlijk doen we dat. Nou ja, op het laatst vond Peter toch dat we het maar niet moesten doen. Stel dat een van ons (ik natuurlijk) valt ofzo. En we moeten nog met onze rondrit beginnen. Als het nou de laatste dag was…. Ok, dan maar niet. Jammer, het was wel weer avontuur geweest. Maar misschien iets te veel. Dus weer een uur in de rij voor de kabelbaan terug. En weer met de redline verder. Het was nu wat bewolkt. Veel frisser. Er was nu wel veel meer te zien. Allemaal hardlopende mensen en mensen die honden uitlieten en anderen die wat rondlummelden. Bij het hotel kwamen we de anderen van de groep tegen. Het Robbeneiland was niet doorgegaan vanwege de hoge golfslag. Dus waren ze ook naar de Tafelberg gegaan. Niet erop. Daar hadden ze ons gezien en gezwaaid maar wij hadden niks gezien. O, nou, sorry hoor…Toen gauw even naar boven en in het andere restaurant van het hotel gegeten. Ik wide bobotie en dat hadden ze ook. Lekker gegeten. Vanavond was op de Zuid Afrikaanse tv zomaar de wedstrijd Nederland-Noord Ierland te zien. Nou moe. Slechte wedstrijd. De koffers opnieuw ingepakt want morgen begint de echte rondrit. We zijn benieuwd..