Via Bacharach naar Wieringerwerf

Donderdag 23 aug 28 gr
Aardig ontbijt. Alles was e wel zo’n beetje, behalve een eitje, daar doen de Italianen niet aan. Om half 10 weg. Alles ging onderweg nogal soepeltjes. We reden ieder, zoals altijd, 2 uur, dan een plas/eet pauze van 20 minuten en dan weer verder. Peter had op de TOmtom ingesteld dat we niet de gewone weg naar huis zouden gaan maar via de andere kant langs de Rijn. Anders zouden we dezelfde weg gaan als op de heenweg en dat is niet leuk. Dus naar Strassbourg. Hoe dan verder zouden we onderweg wel bepalen. Dat deden we dus. Bij een bepaalde stop in Zwitserland regende het ineens. Nou zeg, regen, wat is dat? Toen we verder reden bleek dat er een hevige bui was geweest, de weg was erg nat. Maar toen we de grens naar Frankrijk overgingen was het weer stralende weer. Mooi landschap ook in Frankrijk. De Alsace. We kwamen St Marie aux mines nog tegen. Daar hebben Auke en Lydia heel vroeger een ‘ leuke’ vakantie gehad. Alleen de wc’s op de parkeerplaatsen verdienen geen prijskaartje. Bah, wat vies en eng. Maar ja, toch gegaan, het is niet meer zo warm dat je het vanzelf wel uitwasemt. Op de kaart zomaar een plaatje aangekruist waar we misschien in de buurt wel konden overnachten. Bacharach, het klonk wel leuk. Veel verder dan Stassbourg en mijn idee van: vanavond een Franse maaltijd met een keertje rode wijn, zag ik in rook opgaan. Het werd Deutsch. Het lag wel 20 km van de snelweg af maar dan heb je ook wat. Een leuke rit erheen. Het is een heel toeristisch gebied helmaal langs de Rijn. De Lorelei is hier in de buurt. Zomaar een hotel aangetikt en daar gingen we heen. Een heel oud stadje met dito smalle straatjes. En natuurlijk het hotel er midden in. We zetten de auto een eindje verder en gingen lopend terug. Een oude hotel met nogal wat vergane glorie. Opgeknapt zo te zien in de 70 tiger jaren. Een mevr was aan het poetsen en vond het nogal heiss. Daar verschilden we van mening over. 27 gr is niet zo heiss voor ons. Maar goed, ze had nog een zimmer frei (wel meer dan 1 schat ik zo in) dus we deden het. Meteen daarna het stadje in en op een binnenplaats van een oud gebouw, (1569) een Bratwurst maaltijd gehad want je bent in Duitsland. Natuurlijk met witte wijn, Riesling. Van hier. Nou toch lekker en gezellig. Waarschijnlijk houden ze hie ook van die oktoberfesten, daar is het echt het stadje naar. Alles in het teken van de wijn. We moesten wel lachten om de ober die om 9 uur demonstratief alle kussentjes enzo opruimde want het was sluitingstijd. Maar er kwamen toch nog mensen binnen dus legde hij 2 kussentjes zuchtend weer neer. Nog het stadje soorgelopen. Het was dus nog maar 9 uur en nogmaals op een terrasje neergestreken. Erg leuk. Er zaten Amerikanen, Duitsers en nog een Nederlands echtpaar. Meestal houden we er niet van om Nederlanders tegen te komen maar we raakten aan de praat en zij begonnen nog maar aan hun vakantie. Zij gingen naar Swabische Alp om te wandelen. Nou zijn wij ooit ook geweest, mooi gebied, konden we ze zeggen. En wij vertelden van Italie en waar wij geweest waren. O, zei ze, bij de Trulli’s? Daar wilde zij ook nog graag een keer heen. Dat ze dat wist, van die Trulli’s, ik had er eerder nooit van gehoord. Toen naar het hotel; daar waren ze ook nog in een apart zaaltje aan het wijn drinken maar wij hoefden niet meer.

Vrijdag 24 aug 24 gr
Koud, maar toch de korte broek aan. Vannacht onweerde en regende het. Toen we in de breakfastzaal kwamen waren we zeer verbaasd. Dachten wij dat we zo’n beetje de enigen in dit hotel waren zien we ineens lange tafels met gasten zitten. Een touringcar vol. Niks van gemerkt. Wij wilden er al bij gaan zitten maar nee, wij werden naar de andere kant geleid met een gereserveerd tafeltje voor ons. Een goed ontbijt, nu wel met een eitje. Nog even het stadje in om een glaasje te kopen. Te kust en te keur. En voor tien uur reden we weg. Eerst over landelijke weggetjes. Dit gedeelte van Duitsland is erg mooi. Later kwamen we weer op de snelweg. We gingen niet zoals de TOmtom ons wilde leiden want dan hadden we weer door het Ruhrgebied gemoeten maar we gingen over Venlo. Ging allemaal goed al zeilde er wel een vrachtwagen onze kant op over de streep. Ging gelukkig nog net goed. Dus kwamen we om 4 uur weer veilig en wel Wieringerwerf binnenrijden. De temperatuur viel nog mee, 22 gr. Toch niet in korte broek boodschappen gedaan. Meteen alles uitgepakt en zo zit onze Italievakantie er helaas weer op. Vier weken, het vliegt gewoon om.