De terugreis

31 oktober en 1 november, Johannesburg, 25 gr
Wieringerwerf, 12 gr
Rustig aan vanmorgen. Alles ingepakt en uitgebreid ontbeten. Maar ja, toch niet overal van gesnoept want we moeten niet misselijk worden natuurlijk. Dat lijkt dan zo slordig in een vliegtuig. Na het ontbijt konden we ineens niet meer in onze kamer. Wat nou? We zijn nu toch nog niet uitgeschreven? Oei, Peter vermoedde het al. Hij had zijn mobieltje mee en het pasje en mobieltje in dezelfde zak. Dus wij weer het hele eind terug naar de receptie. Daar is het pasje gereset. Met de waarschuwing niet het mobieltje erbij te doen. Dus daar lag het inderdaad aan. Op ons balkon koffie gedronken. Gisteravond bij zonsondergang waren alle gele wevers tegelijk zo druk bezig in een struik maar vandaag waren ze rustig bezig. Maar toch lukte het niet om een goede foto te maken. Om kwart voor elf met de koffers naar de hal. We hadden geen afspraken gemaakt om ze op te laten halen. Niet omdat we geen fooi wilden geven maar omdat we gewoon geen geld meer hadden om een fooi te geven. Onderweg kwamen we de kofferboy tegen. Die wilde toch per se onze koffers naar de lobby brengen. Nou ja, dan maar zonder fooi, sorry hoor. Om 11 uur richting vliegveld. Daar namen we afscheid van Andries. Hij hield nog een speech en vond ons een fijne en een makkelijke groep. Voor hem hadden we nog wel fooi in de vorm van euro's. Na paspoortcontrole en security nog een poosje wachten en toen in het vliegtuig. Ik zat bij het raampje. Kon aardig wat zien onderweg dat is dan wel leuk. Pretoria uit de lucht en toen Johannesburg. In Johannesburg weer hetzelfde ritueel terwijl ik dacht dat we daar wel snel doorheen zouden gaan. Maar niet dus. Er waren heel wat winkeltjes dus die hebben we bekeken maar niets gekocht Gelukkig kon ik nu wel het verslag op de site zetten, dat is wel fijn. We kregen bericht dat de koffers wel meteen door zouden gaan naar Amsterdam dus daar hoefden we niet naar om te kijken. Na een poos wachten konden we boarden voor Londen. Een enorm vliegtuig. A300. We zaten nu een stuk beter dan op de heenweg. Ik hoefde alleen Peter lastig te vallen als ik eruit moest en dan vind ik niet erg. Hij gelukkig ook niet. Ik zat naast het oudste groepslid. Haar dochter zat een eind naar voren. Ze zei dat ze niet goed genoeg Engels sprak om te vragen of ze mocht ruilen. Dat heb ik toen voor haar gedaan en gelukkig wilde de (vreemde) mevrouw naast haar wel met de dochter ruilen. Dus hereniging. We werden goed verzorgd door British Airways. Beter dan vorig jaar KLM. Na het diner moesten we slapen. Echt 2 uur geprobeerd maar het lukt echt niet. Film gekeken, tetris gedaan, muziek geluisterd en gelezen. Het was een beetje fris dus truien aangedaan. En zo kwamen we om 7 uur Londense tijd in Londen aan. Hehe, wat een zit. 11,5 uur. Toen moesten we ons vliegtuig naar Amsterdam nog halen. Dat was best een zoektocht. Wee douane en security, en dan hadden we denk ik nog geluk dat de Brexit vandaag niet doorgegaan is. Moesten met de metro nog naar een andere hal en weer kruip door, sluip door naar de goede gate. Eigenlijk net op tijd. Een van onze groep had zijn tas bij de security laten staan en moest dus weer terug. Hij werd omgeroepen (had hij overigens niet gehoord want hij is wat doof) en kwam net op tijd het vliegtuig in. Hij kreeg gejuich en applaus. De andere passagiers keken vreemd op. En zo dus de laatste etappe van de reis. Ging allemaal goed. Nou ja, we kwamen een beetje hard neer op de vaderlandse bodem maar dat had geen gevolgen. We hadden de koffers snel. Het was erg druk overal. Je kon wel weer merken dat je in Nederland was. Poepoe! Ook de trein was eerst vol. In Hoorn stond (onze eigen) Andries op ons te wachten en bracht ons netjes thuis. Dat was het dan. Meteen gewassen. We waren erg moe uiteraard. Pas zaterdag naar de Achterhoek om Janis op te halen. We gingen meteen even op de koffie bij de Achterhoekers van de reis want dat was maar 6 km er vandaan. Dat was leuk. Janis was erg blij ons weer te zien en andersom ook. Ze heeft het heel goed gehad bij Gabe. En zo zijn we weer compleet. We kunnen terugkijken op een prachtige, bijzondere reis. We moeten ook nog aan de slag want we hebben nog heel wat te doen aan de foto's en de film.