Vesteralen en de Lofoten

Zaterdag 15 december -2 gr
Een kort nachtje maar wel meteen in slaap gevallen. 6.40 uur op. Het weer was goed.
Meteen om 7 uur naar het ontbijt. Het restaurant zat al best vol. Niet te veel gegeten want om 8 uur moesten we klaarstaan voor de excursie naar Vesteralen tot 12.45. In Harstad gingen we van de boot af en we zouden twee stops overslaan. In Sortland er weer op. Een hele bus vol ging op pad. Het was eerst nog donker natuurlijk. Er was een Engelstalige en een Duitstalige (maar eigenlijk Russische) gids en vreemd genoeg vertelden ze niet steeds hetzelfde; ze spraken elkaar zelfs weel eens tegen. Dat merk je natuurlijk als je beide talen verstaat. Ik vond het ook wel grappig dat ze steeds gingen tellen of ze wel alle passagiers hadden terwijl je met een volle bus op 2 stoelen na, ook kunt kijken of er meer dan twee stoelen onbezet zijn. Nou ja. We stopten bij een kerk. De gids moest nog even een sleutel halen en toen mochten we naar binnen. Mooi kerkje uit 1100. Er was ook nog een doopvont uit die tijd. De baby’s werden vroeger bij de hiel gepakt en zo in het water ondergedompeld. Maar…. Al die kinderen stierven vlak nadat ze gedoopt werden. Een mysterie. Totdat men er, zo’n 100 jaar later, achter kwam dat het water in het doopvont ook wel eens ververst moest worden. Dat zat dus vol virussen ed waardoor die kinderen besmet werden. Ja, leve de oude tijd. (Hoewel, dat kan natuurlijk nooit zo lang zijn geweest anders was het dorp toch uitgestorven.) Er was ook nog een museum. Daar werd het verhaal verteld van de oorlog die Noorwegen geteisterd heeft. Al sinds 1899 is er een militair opleidingscentrum. En zelfs nu nog is dit de plaats waar de NAVO oefeningen gehouden worden; waar Nederland ook aan meedoet en waarvoor men die nieuwe winterjassen nodig had. Nou, dat viel wel mee hoor. Het is lekker weer hier, 2 gr. We zagen nog een BNWmotor uit de oorlog. Weer in de bus en door. Maar nee, niet door want de tweede deur ging niet dicht. De chauffeur probeerde het steeds maar geen beweging in te krijgen en dan kan de bus ook niet wegrijden. Hij moest het bedrijf bellen en dan zien wat er zou gebeuren. Maar ineens…hij wist hoe het moest want de deur werkte weer mee. Wel verder. Je kunt merken dat we hier al weer zuidelijker zitten; het is hier al langer ‘licht’ dan gisteren en eergisteren. We kwamen door een prachtig landschap. Vesteralen. Dat is samen met de Lofoten een eilandengroep. FJordje hier, meertje daar bruggen en rode en gele huisjes en prachtige bergen eromheen. Dat is in het kort samengevat hoe deze omgeving eruit ziet. Maar wel met een elektriciteitscentrale en de kennis om een hele berg uit te hakken om een tunnel te maken waardoor men niet twee dagen over een reis doet maar slechts 4 uur. En de Hurtigrute is onvervangbaar voor deze mensen. Met de Ferry over een sont. Daar stond al koffie met toostjes brunost voor iedereen klaar. Aan de andere kant weer verder. Toen we bijna aan het eind waren moesten we nog een hoge brug over. Maar we wachtten even met erop rijden. Want wat kwam daar net aangevaren? Onze boot Nordnorge. Is dat niet toevallig? Nee, dat niet. Op hetzelfde moment dat wij over de brug reden voer hij eronder door. Heel veel mensen op het dek aan het zwaaien; het was omgeroepen. Echt heel leuk hoor. De andere passagiers hadden al geluncht. Voor ons waren nieuwe tafels gereserveerd. We kregen nu het 3 gangen menu wat e anders ’s avonds krijgen en vanavond een buffet. We deelden de tafel met 2 Nederlanders uit Lemmer. Zij waren ook vol lof over de reis. Wel weer gezellig hoor. We aten eerst een champignonsoepje, daarna makreel en als toetje weer een heerlijke combinatie van lekkere dingen. Weer uitstekend hoor. We kwamen even later in Stokmarknes aan. Daar staat het hoofdkantoor en het standbeeld van de oprichter van de Hurtigrute. We mochten ook op de boot Finnmarken uit 1954 die als museumstuk hier aan de kade ligt. Wel een verschil met nu hoor. Vanmiddag was er weer een lezing. Over het ontstaan en de geschiedenis van de Hurtigrute, nu 125 jaar geleden; een hachelijke onderneming destijds. In de winter werden er roeiboten met fakkels vooruit gestuurd om de route aan te geven. Nu varen ze ook met 2 schepen (waaronder het onze) naar Groenland en Antarctica. Ze zijn bezig om een hybride schip te testen. Die kan dan in kwetsbare gebieden de elektrische motor gebruiken en verder de gewone diesel. De reizen naar Groenland ed zijn expeditiereizen. De auroravoorspelling voor vanavond is gunstig dus we hopen erop maar zeker is het natuurlijk niet. Het diner was een buffet (met o.a.stokvis) want er was weer een excursie; niet voor ons dit keer want paardrijden op de Lofoten hoeft niet voor ons. Maar we gingen nog wel Svolvaer in. De hoofdstad van de Lofoten. Een authentiek vissersdorp met allemaal stokvisrekken. Er zou ook een ijssculpturententoonstelling zijn en die was er ook, maar we hoorden dat het niet zoveel voorstelde en dat voor 25 euro. Dus maar niet. We probeerden nog foto’s te maken maar het lukte niet erg. Maar toen vonden we de stand: nachtstand en ziedaar, de foto’s zijn een stuk beter. De honden die aan boord zijn werden ook uitgelaten. Lijkt me best lastig met een hond aan boord. Vanavond hebben we vrij; geen lezing geen excursie geen feest. Maar hopelijk worden we wel geroepen voor het noorderlicht. Lijkt onze laatste kans te zijn want morgenochtend gaan we de arctische grens weer over.