Cultuur en drukte in Florence,
Blijf op de hoogte en volg Oetske
22 April 2018 | Italië, Pescia
Donderdag 19 april, 27 gr
Kalm aan vandaag. We zijn niet weggeweest. Van de zon genoten. Een paar potjes tafeltennis met de moeilijkheidsfactor: zijwind. Nou dat valt niet mee hoor. Maar het was wel grappig en soms ging het ook wel goed. Tussen de middag een broodje hamburger voor Louise en gebakken ei voor ons. Geserveerd boven op het terras met sla en tomaat. Nou lux he. Louise en ik deden nog een spelletje rolit. En zo kom je de dag wel door. Wel hoor je elke keer de ziekenwagens langloeien. Veel ziekte en ongelukken in de omgeving kennelijk. En het branden van afval is ook niet leuk. Elke keer in de stank want die rook stijgt wel op. En daar zitten wij. . Maar t mag hier zeker. Om half 2 zei ik: over 2 uur ga ik zwemmen. Een moedige uitspraak. Er was nog meer moed voor nodig om het ook daadwerkelijk te doen. En ja, om half 4 deed ik mijn badpak aan en ging het water in. Louise deed ook mee. Twee dappere vrouwen. Het was koud, zeker. 18 gr dat houdt nog niet over. Maar na een poosje werd het toch lekkerder. Nou ja, lekker, het bleef 18 gr maar we wenden er aan. Zelfs kopje onder. Zara kwam ook ng even kijken maar ging er niet in. Peter kwam nu nog niet. Morgen, zei hij, dan ga ik ook zwemmen. Het water was best aardig schoon maar telkens viel er toch een blaadje in. Met een groot zgn visnet eruit gehaald. Louise keek op de tablet ook nog naar Utopia. Dat dat hier in Italie ook nog kan, je houdt het niet voor mogelijk. Vanavond ook buiten gegeten. Louise ging niet te laat naar bed want morgen vroeg naar Florence/Firenze. Met de trein.
Vrijdag 20 april, 29 gr
Dus vroeg op. Alles klaargemaakt en ingepakt. Dat wil zeggen: een grote fles drinken. Eten dat zien we daar wel. Om kwart over 9 weg.De trein zou om 9.51 uur gaan. Er was een grote parkeerplaats waar we gratis konden parkeren. , n Het station was niet groot. We kregen aparte kaarten voor de heen en terugreis, dus 6 stuks. De datum van vandaag stond erop dus dat zat goed. Goed opgeborgen. De trein was nog niet vol dus we konden mooi bij elkaar zitten. Leuk hoor. Onze kaartjes werden niet gecontroleerd. En zo kwamen we om 10.50 in Florence aan. Dat station was wel even drukker. Maar het ligt wel midden in de stad. We vroegen ergens om een hop on – hop off bus. Maar die man zei dat het weinig zin had. De bussen kunnen op veel plekken niet komen dus dan moet je toch lopen. Ok wij waren overtuigd, we gingen alles te voet afleggen. Doen we anders ook altijd. Eerst richting de Duomo. Louise was haar zonnebril vergeten. Dan maar hier een nieuwe kopen. Er waren genoeg kraampjes. Ook een mercato Centrale. Overdekte markt. Erg leuk. Ze kocht een hippe zonnebril. Bleek wel dat een kraampje verder de zonnebrillen een stuk goedkoper waren. Maar waarschijnlijk minder trendy. Nu verder naar de duoma. We zagen hem al van verre. Prachtig gezicht. Maar natuurlijk staat hij in de steigers. Ook veel pleinen worden gerenoveerd. Meteen kwamen er al kaartverkopers op ons af. Of we de Dom wilden beklimmen. 360 treden. Ipv 54 mochten we voor 35 euro pp. Nee, deden we toch maar niet. Eigenlijk te duur en wij hebben het ooit al gedaan. Maar de dom zelf, dat wilden we wel. Die was gratis maar er was een lange rij. Louise zei: dan gaan we eerst eten hoor, als ik zo lang in de rij moet staan. Dat deden we dus. Bij de spaghetteria aten we: spaghetti Bolognese. Lekker hoor. Een prima primi. Maar toen stond er nog steeds een lange rij. Dan eerst maar ergens anders heen. Moet je nagaan; het is nog lang geen seizoen en nu kon je al zo’n beetje over de hoofden lopen. Veel schoolklassen, Amerikanen en Chinezen. Wij wilden naar de ponte Vecchio. Maar eer we daar waren. We zagen van alles onderweg. Bv een bronzen zwijn dat geaaid moest worden? Waarom deden de mensen dat? Opgezocht. De legende vertelt dat het een jongen was die ’s nachts veranderde. Als zijn geheim bekend zou worden dan zou hij voor altijd een zwijn blijven. En dat is dus gebeurd. Verder waren er heel veel kraampjes met allerlei leuke spulletjes. En live optredens van bv vioisten, klarinetten enz. Allemaal heel vrolijk. Daar moesten we natuurlijk ook naar kijken. Louise kocht nog 2 koelkastmagneetjes van Florence. Bij de ponte Vecchio moesten we natuurlijk foto’s maken. Ik wist nog dat het zijaanzicht, dus over de rivier de arno, erg mooi was. Maar toen ik de foto maakte was het helemaal niet mooi. Dat viel tegen. Zeker verloederd de laatste jaren. Maar wat doen al die toeristen hier dan? Domdom. (Duomoduomo) Dan moet je natuurlijk wel aan de goede kant van de brug staan, sufferd. Die kant is wel beroemd en heel mooi. Dus daar wel foto’s van gemaakt. Louise zag een treinkaartje op de grond liggen. Dat is toch niet die van ons? Wij in alle tassen zoeken maar geen kaartjes. Die hadden we wel heel goed opgeborgen. Onderin de tas. Loos alarm dus weer. Verder naar alle kunstschatten van Florence. Het Palazzo Pitti. Groot paleis waar de Medici’s ooit gewoond hebben en daarna de eerste koning van Italië, Victor Emanuel. Nu een museum. Daar gingen we even zitten en kochten een ijsje. Blijft lekker. Weer heel veel schoolklassen hier. Vooral Italianen. Die moeten her hun eigen cultuur leren kennen denk ik. Bij het palazzo Vecchio zagen we diverse beelden waaronder natuurlijk de David. Verder naar de loggia del Lanza waar ook weer beelden stonden. Neptunus werd gerestaureerd. We liepen een eind langs de rivier. Nu richting piazza Michelangelo. We moesten daar een heel eind voor klimmen. Heel veel trappen op. Maar, dan heb je ook wat. Wat een prachtig uitzicht. Ook weer met een replica van David. En heel veel kraampjes en een gelaterieevenement. Dat uitzicht kon ik me nog goed herinneren van ongeveer 15 jaar geleden maar ik geloof nooit dat er toen ook zoveel commercie was. Maar het was er wel gezellig. Louise bleef daar nog een poosje maar Peter en ik gingen nog verder omhoog. Naar de san miniato san Monte of zoiets. Een mooie kerk met veel oude fresco’s. En nog weer een mooier uitzicht op Florence. Toen werd het zo langzamerhand tijd om weer terug te gaan. De Dom kwam niet meer op ons lijstje voor. Voor Louise hoefde het niet en voor ons, nou ja, we zijn er al eens in geweest, zullen we maar zeggen. Ook de musea hebben we niet van de binnenkant gezien. Daar moet je meer dagen voor hebben. Op de terugweg kwamen we langs de top modewinkels zoals, Gucci, Prada, Armani enz. Niet dat we dat mooie kleding vonden hoor, maar ja, wel beroemd. Een man liep achter Louise. Hij zei, mind your back, you are burning. En ja dat klopte wel, Louise was nogal verbrand hoewel ze zich wel ingesmeerd had. Maar ja wie denkt er in april nu aan zoveel zon. Het leek eerder juli. Peter liep voor ons uit alsof hij de trein moest halen. Dat was natuurlijk ook wel zo maar we wisten toen nog niet hoe laat de trein zou vertrekken. En toen, tja, het was weer zover: Waren de stenen ongelijk? Ja, maar dat was de hele dag al zo. Was het omdat ik in de schaduw mijn zonnebril ophad? Ik weet het niet maar ik dacht: och he, daar ga ik weer en hup daar lag ik, pontificaal in Florence. Heel snel hielp een mondaine Italiaanse mij omhoog. Ze vroeg in het engels of ik een glaasje water wilde en of ik dizzy was. Nee hoor, niets van dat alles. Dank je wel voor het oprapen, en we liepen weer door. Louise was natuurlijk wel geschrokken want ze heeft het nog nooit meegemaakt. Maar Peter keek niet op of om, had niks gemerkt, hoorde Louise niet roepen. Hij liep gewoon door. Wij dus ook. Alleen mijn elleboog was geschaafd. Beetje schoongemaakt en gelukkig had ik pleisters mee. Ik heb de app van de treinen gauw gedownload om te weten hoe laat de trein ging. Over een kwartier. We waren er toen al dichtbij. Op het station stonden ze aan de ingang van het perron de kaartjes te controleren. Gevraagd welk perron. 5,6 of 7 zeiden ze. Tja, maar geen trein naar Lucca op die perrons. Ik zag nog een man met een blauw pak en een tasje. Hoort u bij het station, vroeg ik. Nee, ik ben gewoon een reiziger, zei hij, maar kan ik helpen? Nou, deze trein moeten we hebben maar waar? Ik liet het op mijn smartphone zien. Perron 2! Hij hielp ons gelukkig. Bleek dat er achter perron 4 nog de perrons 1,2 en 3 waren maar daar kom je anders nooit achter. Maar goed, we zaten en op tijd. Niet naast elkaar dit keer. De kaartjes in de aanslag. Die werden nu wel gecontroleerd. Maar: t was niet goed. Ze hadden toch afgestempeld moeten worden. We kregen 5 euro boete. Eigenlijk per kaartje maar goed, hij streek de hand over zijn hart, een keer 5 euro omdat het niet expres was. Nou, hehe. Dat hebben we heel vroeger in Duitsland ook al een keer meegemaakt. Maar toen was men minder coulant. In Pescia nog even naar de Lidl want we moesten nog eten. Toch maar weer pasta. Dan maar 2 keer per dag. Vanavond naar de finale van de Voice kids gekeken. De goede won. Leuke dag dus. Florence is echt prachtig.
Zaterdag 21 april, 30 gr
De klokken begonnen al weer vroeg te luiden. I3dereen weer naar de kerk. Dat gaat hier zo heel de dag door. Weer niet zo laat op. Nu met Louise naar de markt. Dus om 10 uur weg. Er stond een auto dwars. Van een schoonmaakster waarschijnlijk. Nou lekker. We konden er bijna niet uit. Alleen met heel veel heen en weer steken. O zei Irene, is het al gelukt? Dan had je het moeten zeggen. Ja hoor, je moet zorgen dat we er langs kunnen zonder dat wij iets moeten zeggen/vragen. Wij willen dat gewoon niet. Maar goed, netjes naar beneden. Het was op de parkeerplaats bij de lidl nu niet zo druk als vorige week. Gezellig naar de stad gelopen. Onderweg bij het watervalletje nog wat foto’s van Louise genomen. De markt was leuk en gezellig. Louise kocht bijna een rood/zwarte rok,,,,maar toch maar niet. Het vragen naar de prijs enz. ging volledig in het Italiaans Ik wilde de rok op de foto zetten maar ineens was hij weg. Stond iemand anders hem te passen. Verder gewinkeld. Er waren nu toch minder ribbeljassen. Het is tenslotte voorjaar. Toch hadden nog veel mensen jassen aan. Wel heel veel kinderen. Het is het wekelijkse uitje van veel Pescianen denk ik. Elkaar ontmoeten en gezien worden. Louise kocht nog een armbandje. Leuk.
De lange blauwe jurk die zij aanhad paste wel goed bij de ambiance. Toen we de hele markt gehad hadden kochten we een vers broodje bij de plaatselijke delicatessenwinkel. Zo serveerde het eerst op bordjes maar wij zeiden: take away en toen kregen we er een zakje omheen. Nog even over de groentemarkt. Bijna geen fragola meer te krijgen. Nog een bakje.. en weer terug. Onze broodjes opgegeten. Vanmiddag gerelaxt aan ons zwembad, jaja. Ook nog even getafeltennist. En ja, alledrie gezwommen. Peter ook. Het water was nu 21 gr. Scheelt ietsje. Dat hebben we toch maar mooi. Als we paradiso hadden gehad, wat we in eerste instantie gehuurd hadden, dan hadden we geen zwembad gehad….(maar ook geen Irene). Ik heb het boek : eerste liefde’ van Jan Siebelink uitgelezen. Geen aanrader. Korte verhalen en steeds over dezelfde onderwerpen. Nee, niet best. Alleen speelt het in Arnhem, Velp, Lathum en zelfs Doesburg komt nog voor. Dat maakt het dan wel weer wat aardiger. Vanavond patat gehad. Uit de oven. En sla en hamburger. Uiteraard buiten gegeten. Dat kan tegenwoordig. Ik was zo lekker aan het snijden dat ik een stukje duim erbij deed. Ook hier zijn weer pleisters voor. Louise checkte alvast digitaal in. Het had wat voeten in de aarde omdat ze geen wifi had op haar mobiel. Later wel dus kan ze de qr code tonen. Dat moet voldoende zijn, Marius en Hilde halen haar op en brengen haar thuis. Fijn. Laatste nachtje hier voor haar.
Kalm aan vandaag. We zijn niet weggeweest. Van de zon genoten. Een paar potjes tafeltennis met de moeilijkheidsfactor: zijwind. Nou dat valt niet mee hoor. Maar het was wel grappig en soms ging het ook wel goed. Tussen de middag een broodje hamburger voor Louise en gebakken ei voor ons. Geserveerd boven op het terras met sla en tomaat. Nou lux he. Louise en ik deden nog een spelletje rolit. En zo kom je de dag wel door. Wel hoor je elke keer de ziekenwagens langloeien. Veel ziekte en ongelukken in de omgeving kennelijk. En het branden van afval is ook niet leuk. Elke keer in de stank want die rook stijgt wel op. En daar zitten wij. . Maar t mag hier zeker. Om half 2 zei ik: over 2 uur ga ik zwemmen. Een moedige uitspraak. Er was nog meer moed voor nodig om het ook daadwerkelijk te doen. En ja, om half 4 deed ik mijn badpak aan en ging het water in. Louise deed ook mee. Twee dappere vrouwen. Het was koud, zeker. 18 gr dat houdt nog niet over. Maar na een poosje werd het toch lekkerder. Nou ja, lekker, het bleef 18 gr maar we wenden er aan. Zelfs kopje onder. Zara kwam ook ng even kijken maar ging er niet in. Peter kwam nu nog niet. Morgen, zei hij, dan ga ik ook zwemmen. Het water was best aardig schoon maar telkens viel er toch een blaadje in. Met een groot zgn visnet eruit gehaald. Louise keek op de tablet ook nog naar Utopia. Dat dat hier in Italie ook nog kan, je houdt het niet voor mogelijk. Vanavond ook buiten gegeten. Louise ging niet te laat naar bed want morgen vroeg naar Florence/Firenze. Met de trein.
Vrijdag 20 april, 29 gr
Dus vroeg op. Alles klaargemaakt en ingepakt. Dat wil zeggen: een grote fles drinken. Eten dat zien we daar wel. Om kwart over 9 weg.De trein zou om 9.51 uur gaan. Er was een grote parkeerplaats waar we gratis konden parkeren. , n Het station was niet groot. We kregen aparte kaarten voor de heen en terugreis, dus 6 stuks. De datum van vandaag stond erop dus dat zat goed. Goed opgeborgen. De trein was nog niet vol dus we konden mooi bij elkaar zitten. Leuk hoor. Onze kaartjes werden niet gecontroleerd. En zo kwamen we om 10.50 in Florence aan. Dat station was wel even drukker. Maar het ligt wel midden in de stad. We vroegen ergens om een hop on – hop off bus. Maar die man zei dat het weinig zin had. De bussen kunnen op veel plekken niet komen dus dan moet je toch lopen. Ok wij waren overtuigd, we gingen alles te voet afleggen. Doen we anders ook altijd. Eerst richting de Duomo. Louise was haar zonnebril vergeten. Dan maar hier een nieuwe kopen. Er waren genoeg kraampjes. Ook een mercato Centrale. Overdekte markt. Erg leuk. Ze kocht een hippe zonnebril. Bleek wel dat een kraampje verder de zonnebrillen een stuk goedkoper waren. Maar waarschijnlijk minder trendy. Nu verder naar de duoma. We zagen hem al van verre. Prachtig gezicht. Maar natuurlijk staat hij in de steigers. Ook veel pleinen worden gerenoveerd. Meteen kwamen er al kaartverkopers op ons af. Of we de Dom wilden beklimmen. 360 treden. Ipv 54 mochten we voor 35 euro pp. Nee, deden we toch maar niet. Eigenlijk te duur en wij hebben het ooit al gedaan. Maar de dom zelf, dat wilden we wel. Die was gratis maar er was een lange rij. Louise zei: dan gaan we eerst eten hoor, als ik zo lang in de rij moet staan. Dat deden we dus. Bij de spaghetteria aten we: spaghetti Bolognese. Lekker hoor. Een prima primi. Maar toen stond er nog steeds een lange rij. Dan eerst maar ergens anders heen. Moet je nagaan; het is nog lang geen seizoen en nu kon je al zo’n beetje over de hoofden lopen. Veel schoolklassen, Amerikanen en Chinezen. Wij wilden naar de ponte Vecchio. Maar eer we daar waren. We zagen van alles onderweg. Bv een bronzen zwijn dat geaaid moest worden? Waarom deden de mensen dat? Opgezocht. De legende vertelt dat het een jongen was die ’s nachts veranderde. Als zijn geheim bekend zou worden dan zou hij voor altijd een zwijn blijven. En dat is dus gebeurd. Verder waren er heel veel kraampjes met allerlei leuke spulletjes. En live optredens van bv vioisten, klarinetten enz. Allemaal heel vrolijk. Daar moesten we natuurlijk ook naar kijken. Louise kocht nog 2 koelkastmagneetjes van Florence. Bij de ponte Vecchio moesten we natuurlijk foto’s maken. Ik wist nog dat het zijaanzicht, dus over de rivier de arno, erg mooi was. Maar toen ik de foto maakte was het helemaal niet mooi. Dat viel tegen. Zeker verloederd de laatste jaren. Maar wat doen al die toeristen hier dan? Domdom. (Duomoduomo) Dan moet je natuurlijk wel aan de goede kant van de brug staan, sufferd. Die kant is wel beroemd en heel mooi. Dus daar wel foto’s van gemaakt. Louise zag een treinkaartje op de grond liggen. Dat is toch niet die van ons? Wij in alle tassen zoeken maar geen kaartjes. Die hadden we wel heel goed opgeborgen. Onderin de tas. Loos alarm dus weer. Verder naar alle kunstschatten van Florence. Het Palazzo Pitti. Groot paleis waar de Medici’s ooit gewoond hebben en daarna de eerste koning van Italië, Victor Emanuel. Nu een museum. Daar gingen we even zitten en kochten een ijsje. Blijft lekker. Weer heel veel schoolklassen hier. Vooral Italianen. Die moeten her hun eigen cultuur leren kennen denk ik. Bij het palazzo Vecchio zagen we diverse beelden waaronder natuurlijk de David. Verder naar de loggia del Lanza waar ook weer beelden stonden. Neptunus werd gerestaureerd. We liepen een eind langs de rivier. Nu richting piazza Michelangelo. We moesten daar een heel eind voor klimmen. Heel veel trappen op. Maar, dan heb je ook wat. Wat een prachtig uitzicht. Ook weer met een replica van David. En heel veel kraampjes en een gelaterieevenement. Dat uitzicht kon ik me nog goed herinneren van ongeveer 15 jaar geleden maar ik geloof nooit dat er toen ook zoveel commercie was. Maar het was er wel gezellig. Louise bleef daar nog een poosje maar Peter en ik gingen nog verder omhoog. Naar de san miniato san Monte of zoiets. Een mooie kerk met veel oude fresco’s. En nog weer een mooier uitzicht op Florence. Toen werd het zo langzamerhand tijd om weer terug te gaan. De Dom kwam niet meer op ons lijstje voor. Voor Louise hoefde het niet en voor ons, nou ja, we zijn er al eens in geweest, zullen we maar zeggen. Ook de musea hebben we niet van de binnenkant gezien. Daar moet je meer dagen voor hebben. Op de terugweg kwamen we langs de top modewinkels zoals, Gucci, Prada, Armani enz. Niet dat we dat mooie kleding vonden hoor, maar ja, wel beroemd. Een man liep achter Louise. Hij zei, mind your back, you are burning. En ja dat klopte wel, Louise was nogal verbrand hoewel ze zich wel ingesmeerd had. Maar ja wie denkt er in april nu aan zoveel zon. Het leek eerder juli. Peter liep voor ons uit alsof hij de trein moest halen. Dat was natuurlijk ook wel zo maar we wisten toen nog niet hoe laat de trein zou vertrekken. En toen, tja, het was weer zover: Waren de stenen ongelijk? Ja, maar dat was de hele dag al zo. Was het omdat ik in de schaduw mijn zonnebril ophad? Ik weet het niet maar ik dacht: och he, daar ga ik weer en hup daar lag ik, pontificaal in Florence. Heel snel hielp een mondaine Italiaanse mij omhoog. Ze vroeg in het engels of ik een glaasje water wilde en of ik dizzy was. Nee hoor, niets van dat alles. Dank je wel voor het oprapen, en we liepen weer door. Louise was natuurlijk wel geschrokken want ze heeft het nog nooit meegemaakt. Maar Peter keek niet op of om, had niks gemerkt, hoorde Louise niet roepen. Hij liep gewoon door. Wij dus ook. Alleen mijn elleboog was geschaafd. Beetje schoongemaakt en gelukkig had ik pleisters mee. Ik heb de app van de treinen gauw gedownload om te weten hoe laat de trein ging. Over een kwartier. We waren er toen al dichtbij. Op het station stonden ze aan de ingang van het perron de kaartjes te controleren. Gevraagd welk perron. 5,6 of 7 zeiden ze. Tja, maar geen trein naar Lucca op die perrons. Ik zag nog een man met een blauw pak en een tasje. Hoort u bij het station, vroeg ik. Nee, ik ben gewoon een reiziger, zei hij, maar kan ik helpen? Nou, deze trein moeten we hebben maar waar? Ik liet het op mijn smartphone zien. Perron 2! Hij hielp ons gelukkig. Bleek dat er achter perron 4 nog de perrons 1,2 en 3 waren maar daar kom je anders nooit achter. Maar goed, we zaten en op tijd. Niet naast elkaar dit keer. De kaartjes in de aanslag. Die werden nu wel gecontroleerd. Maar: t was niet goed. Ze hadden toch afgestempeld moeten worden. We kregen 5 euro boete. Eigenlijk per kaartje maar goed, hij streek de hand over zijn hart, een keer 5 euro omdat het niet expres was. Nou, hehe. Dat hebben we heel vroeger in Duitsland ook al een keer meegemaakt. Maar toen was men minder coulant. In Pescia nog even naar de Lidl want we moesten nog eten. Toch maar weer pasta. Dan maar 2 keer per dag. Vanavond naar de finale van de Voice kids gekeken. De goede won. Leuke dag dus. Florence is echt prachtig.
Zaterdag 21 april, 30 gr
De klokken begonnen al weer vroeg te luiden. I3dereen weer naar de kerk. Dat gaat hier zo heel de dag door. Weer niet zo laat op. Nu met Louise naar de markt. Dus om 10 uur weg. Er stond een auto dwars. Van een schoonmaakster waarschijnlijk. Nou lekker. We konden er bijna niet uit. Alleen met heel veel heen en weer steken. O zei Irene, is het al gelukt? Dan had je het moeten zeggen. Ja hoor, je moet zorgen dat we er langs kunnen zonder dat wij iets moeten zeggen/vragen. Wij willen dat gewoon niet. Maar goed, netjes naar beneden. Het was op de parkeerplaats bij de lidl nu niet zo druk als vorige week. Gezellig naar de stad gelopen. Onderweg bij het watervalletje nog wat foto’s van Louise genomen. De markt was leuk en gezellig. Louise kocht bijna een rood/zwarte rok,,,,maar toch maar niet. Het vragen naar de prijs enz. ging volledig in het Italiaans Ik wilde de rok op de foto zetten maar ineens was hij weg. Stond iemand anders hem te passen. Verder gewinkeld. Er waren nu toch minder ribbeljassen. Het is tenslotte voorjaar. Toch hadden nog veel mensen jassen aan. Wel heel veel kinderen. Het is het wekelijkse uitje van veel Pescianen denk ik. Elkaar ontmoeten en gezien worden. Louise kocht nog een armbandje. Leuk.
De lange blauwe jurk die zij aanhad paste wel goed bij de ambiance. Toen we de hele markt gehad hadden kochten we een vers broodje bij de plaatselijke delicatessenwinkel. Zo serveerde het eerst op bordjes maar wij zeiden: take away en toen kregen we er een zakje omheen. Nog even over de groentemarkt. Bijna geen fragola meer te krijgen. Nog een bakje.. en weer terug. Onze broodjes opgegeten. Vanmiddag gerelaxt aan ons zwembad, jaja. Ook nog even getafeltennist. En ja, alledrie gezwommen. Peter ook. Het water was nu 21 gr. Scheelt ietsje. Dat hebben we toch maar mooi. Als we paradiso hadden gehad, wat we in eerste instantie gehuurd hadden, dan hadden we geen zwembad gehad….(maar ook geen Irene). Ik heb het boek : eerste liefde’ van Jan Siebelink uitgelezen. Geen aanrader. Korte verhalen en steeds over dezelfde onderwerpen. Nee, niet best. Alleen speelt het in Arnhem, Velp, Lathum en zelfs Doesburg komt nog voor. Dat maakt het dan wel weer wat aardiger. Vanavond patat gehad. Uit de oven. En sla en hamburger. Uiteraard buiten gegeten. Dat kan tegenwoordig. Ik was zo lekker aan het snijden dat ik een stukje duim erbij deed. Ook hier zijn weer pleisters voor. Louise checkte alvast digitaal in. Het had wat voeten in de aarde omdat ze geen wifi had op haar mobiel. Later wel dus kan ze de qr code tonen. Dat moet voldoende zijn, Marius en Hilde halen haar op en brengen haar thuis. Fijn. Laatste nachtje hier voor haar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
