Alice Springs

Vrijdag 17 april, Alice Springs, 28 gr

Om kwart over acht kwam de taxi om ons naar het vliegveld te brengen. Daar moesten we elektronisch inchecken. Oei, nog nooit gedaan. Gelukkig kregen we daar hulp bij van een medewerker. De volgende keer kunnen we het wel zelf. Er stond een lange rij bij de bagagedrop off maar het ging snel. De bergstokken mochten niet zo mee; die moesten bij de soversize bagage. Geen douane want het was een binnenlandse vlucht maar Peter werd er bij de beveiliging wel uitgehaald. Dachten ze zeker dat het een onguur type was. Maar nee het was gewoon een soort steekproef. Uiteraard had hij geen drugs, wapens of explosieven bij zich en we mochten door. Het werd een mooie vlucht. Ik zat naast een Australische uit Canberra. Zij ging 14 dagen vrijwilligerswerk doen in the Red Center. Met een groep hiken en dan onderweg meehelpen met het groenbehoud. Nou dan heb je waarschijnlijk niet zoveel te doen in deze woestijn. Maar we hebben lekker met elkaar zitten kletsen .Het is toch wel mooi werk wat dergelijke mensen doen. Zo zien ze natuurlijk ook heel wat van de omgeving en ze zetten ze er echt voor in om de natuur te behouden.. Wat we vanuit de lucht zagen was adembenemend. De rode aarde met hier en daar een meer dat helemaal zout geworden was. Overgebleven uit de tijd dat dit nog onder water lag.Alsof er grote plassen melk in het rode zand lagen, zo zagen deze witte meren zonder water er uit.. Enkele lange rechte strepen door het rode zand heen. De Stuart Highway en de spoorlijn. En een heel enkele keer wat huizen. Dit hadden we vanuit de trein nooit kunnen zien dus mooi dat we het nu zo zagen. Bij Alice Springs werd het bewolkt en dat was het nog toen we daar aankwamen. Altijd zonnig, jaja behalve als wij er zijn. Maar het was een heerlijk temperatuurtje dus we nadat wemet de shuttlebus bij ons hotel waren afgezet waren we al weer gauw op pad om. Alice Springs te verkennen. Uiteraard liepen we eerst de verkeerde kant op. Best een grote stad. Heel veel aboriginals. Wat opvalt is dat de kinderen vaak blond haar hebben. Heel veel aboriginalkunst ook in de stad. We hebben heel wat galeries bekeken. We hebben voor morgen de hop on, hop off, bus besproken dus dan gaan we ook naar de andere bezienswaardigheden. Vanavond konden we eindelijk buiten eten. En tot laat buiten zitten.

Zaterdag 18 april, 29 gr. Alice Springs

We meosten om 9 uur bij de halte van de hop-on-hop-off-bus staan.in het centrum. WE hadden er een half uur voor inecalculeerd. Maar of onze benen gingen te hard of onze rekenhersens te langzaam, we waren er al met 10 minuten. Rondgelopen, foto’s genomen.van de aborigional art. Er waren maar 2 andere mensen die van deze bus gebruik maakten dus we hadden bijna een prive chauffeur. Aals eerste werden we afgezet bij het Telgraph Centre. Daar werd de geschiedenis verteld van de berichtgeving in dit deel van Australie. Eerst werd het gedaan door Afghanen met kamelen. Die waren dan weken onderweg. Na de uitvinding van Morse en het verzenden ervan konden de berichten in 2 uur aan Sydney doorgegeven worden waarna ze verscheept werden naar Engeland. Het is deze week “ heritage week”. Daarom waren er nu ook 2 mannen die morsecodes doorseinen naar andere delen van Australie. Wij mochtgen ook een bericht opstellen voor iemand thuis en dat zal dan uiteindelijk per post bij diegene aankomen. Ik ben benieuwd hoelang dat nu duurt. Maar het nis wel duidelijk dat het een zeer hard leven is geweest zo’n 150 jaar geleden. Onze chauffeur bracht ons vervolgens naar the School of the air. Het is vandaag zaterdag dus er werden geen lessen gegeven. Maar het was well opgenomen van eerder deze week en we kregen een rondleiding en uitleg. Omdat de telgrafp uitgevonden was en daarmee de radioverbinding was er in 1952 een mevrouw die bedacht dat ze die dingen wel eens kon gebruiken om kinderen in verafgelegen gebieden les te geven. Soms hadden die kinderen geen stroom en dan moest er iemand thuis met fietsen op pedalen elektriciteit opwekken. De kinderen zaten dan bij de radio. Tegenwoordig is het natuurlijk veel geavanceerder met satelietverbindingen en internet. Vanaf 4 jaar krijgen de kinderen les. Ze zien allemaal de juf en de juf kan kiezen welk kind in beeld komt zodat de kinderen elkaar ook zien. Sommige kinderen zien verder nooi iemand anders dan hun broertje of zusjes. 3 keer per jaar komt zo’n klas dan in Alice Springs bij elkaar zodat ze elkaar leren kennen hoewel ze soms 500 km van elkaar wonen. . Ook gaat de juf 1 keer per jaar de kinderen langs. Erg interessant allemaal. The Flying Docters was het volgende. Een film, een rondleiding, een museum. Het echte centrum zit tegenwoordig niet meer daar maar nog wel de administraite. Zo houdt men bij hoe vaak en waarheen ze uitvliegen. De Australische regering voorziet wel in bemanning en vliegtuigen maar voor de medische apparatuur is men aangewezen op donaties. Gek eigenlijk, zulk belangrijk werk. 80 % van Australie is te bereiken en er zijn al heel wat levens gered. We kochten tussendoor nog een extra tas. Want op onze avontuurlijke rondreizen mogen we niet zoveel bagage meenemen en de rest laten we da in het hotel. Maar het pas niet in een koffer, vandaar. We vervolgden onze tocht met 2 keer een haal of fame. Een voor de vrouwen die pioneerswerk hebben verricht in de ontplooiing van Australie. De expositie was in de oude gevangenis die we dus ook bekeken hebben. De tweede hall of fame betrof allemaal oude vrachtwagen en de oude Ghan. We hadden daar drie uur de tijd maar omdat die vrachtwagen niet direct onze interesse hadden waren we al met een uur klaar. En het reingedeelte was al dicht. We hadden moeten zeggen dat we eerder opgehaald wilden worden maar we dachten, nou ja laat maar. Moeten toch meer voor onszellf opkomen,. Een leermoment zllen we maar zeggen.Een wandelingetje gemaakt, wel geteisterd door vliegen maar daar hebben we een vliegennetje voor. En in het restaurant gevraagd of ze bier hadden. Fout! Je mag hier in het Northern Territory geen bier hebben. De aboriginalserveerster zei: was het maar waar. Nog een leermoment dus. Er is niet overal zomaar bier oid te verkrijgen omdat de aborigins dat niet mogen hebben.. Vanavond pizza gegeten en alles ingepakt voor de komende 4 dagen. Nog even geinternet bij de receptie en de koffers opgeslagen.